สามวันก็ผ่านไป เราก็เข้าไปเรียนวันแรกรถหน้าโรงเรียนคือติดมากอ่ะ เราก็วนไปหลายรอบเลย แล้วก็หาที่จอดรถไม่เจอ น้าเราก็บอกว่าให้ลงไปเองก่อนคือเราตกใจเลย เพราะเราไม่มันใจเวลาเดินไปเองคนเดียว เราก็เดินไปเรื่อยก็มีรุ่นพี่เค้ากักบอกว่าให้เดินไปที่หอประชุมพอประตูเลื่อยเท่านั้นคือคนเยอะมากกกกก แบบเราก็เดินเข้าหาที่นั่ง นั่งรอน้าเราก็มีเพื่อนสองสามคนทักบางอยู่หรอกแต่เราตื่นเต้นอยู่ไง อีกอย่างนีงเราเรียนอินเตอร์ที่ไทยเลยพูดได้ก็ถือว่าโชติถ้าพูดไม่ได้บอกเลยว่าไม่รอดแน่ คือเค้าก็ออกมาพูดจนจบอ่ะ

คือเค้าก็ประชื่อห้องว่าเราอยู่ห้องไหนเราก็ไปกับเพื่อนๆในห้องแหล่ะก็เดินหลังสุดคือเราเปนเอเชียคนเดียวในห้องอ่ะ แล้วห้องอื่นๆมีเอเชียเยอะแต่ห้องเราไม่มี สักพักตอนเดินอยู่เพื่อนสองคนก็มาทักเราก็คุยเรื่องทั่วไปแล้วเดินไปด้วยกันคือเค้าดูน่ารักมาก เราก็ไม่ได้เรียนหนอกวันนั้นก็แค่เหมือนทำความรู้จักกัน เล่นเกม อะไรก็ว่าไป

พอถึงเวลาพักเบรคเราก็ตามเพื่อนไปแหล่ะ คือกลุ่มใหญ่มากกเราก็ทักพวกเค้าไปแหล่ะนั่งไปกินก็ดีนะ พอถึงเวลากลับห้อง เราก็เดินไปกับเพื่อนแหล่ะ มีความแปลกมากเหมือนเค้าพูดเรื่องศาสนาคริสอ่ะ แล้วครูก็ถามว่าตอนนี้ใครกำลัง เจ็บขาข้างซ้ายก็มีเพื่อนสองคนยกมือขึ้น ครูเค้าก็ถามว่าเปนได้ไง หลังจากนั้นเพื่อนบางคนก็เดินเข้าไปจับตัวเพื่อนคนนั้นแล้วเค้าเหมือนเริ่มสวดกันอ่ะแล้วพอเสร็จ เพื่อนคนที่เจ็บก็หายเชย คือเรางงแบบ งงสัสเลย

แล้วก็เลิกเรียนเราก็ไปต่อแถวรับไอแพดกับน้านานอยู่

เดี๋ยวมาเขียนต่อนะ😊