คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
ในตอนอายุประมาณแปดเก้าขวบ ได้หัดนั่งสมาธิ รู้สึกถึงความสงบความสบายใจบ้าง
ตอนนั้นบ้านญาติมีงานบวชและจ้างหนังกลางแปลงมาฉาย หนังมีสี่เรือง ไปนั่งดูคนเดียวจนเรื่องแรกดูจบไปแล้ว แต่เรื่องที่สองเป็นหนังแบบ
มีนางมารร้าย ชิงรักหักสวาท ไม่อยากดูและไม่รู้จะทำอะไรดี จึงจับลมหายใจเข้าออก รู้สึกครั้งสุดท้ายในตอนนั้นว่าความรู้สึกที่จมูกวูบไหลลงไป
ตามลำคอลงไปที่ช่วงอก แล้วไม่รู้ตัวอีกเลย ดับหายไป มารู้สึกตัวอีกที่ได้ยินเสียงเหมือนคนพูดคุยกันแว่วมาจากที่ไกลๆ แล้วชัดขึ้นเรื่อยๆ
เป็นเสียงคนกำลังเดินกลับบ้านเพราะหนังฉายจบหมดแล้ว ลืมตาขึ้นมาเหลือตัวเองที่นั่งอยู่กับคนฉายหนังที่กำลังเก็บจอสองสามคน
ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับหนักๆ แน่นๆ ตื้อๆ คิดอะไรไม่ออก จึงลุกยืนขึ้นเดินตามกลุ่มคนที่กำลังกลับบ้าน เดินไปตามไป
ทั้งที่บ้านญาติอยู่อีกทางหนึ่ง เดินตามไปประมาณหนึ่งกิโลเมตร ความรู้สึกนึกคิดค่อยๆกลับมาทีละน้อย ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นมาเองคือ
เห็นกลุ่มคนที่เดินอยู่ข้างหน้าและตัวเองที่กำลังเดินไปตามถนน รู้สึกว่าทุกๆคนเปรียบเหมือนกำลังเดินไปสู่ความตาย จะช้าหรือเร็วก็ตายทุกคน
ไม่มีใครหลีกพ้น ต่อมาคือความสลดใจและยอมรับกับความจริงนั้น เดินต่อไปอีกสักพักหนึ่งกลุ่มคนแยกย้ายเข้าบ้านหมดแล้ว
พร้อมๆกับความรู้สึกตัวเองกลับมาสมบูรณ์ตามปกติ จึงรู้ว่าตัวเองเหลืออยู่คนเดียวบนถนนและรู้สึกกลัวผี จึงวิ่งกลับทันที...
ไม่ทราบทำไมตัวเองจึงรู้สึกแบบนั้น ไม่เคยพิจารณาถึงความตายมาก่อนเลย ตัวเองเพียงแค่หัดนั่งสมาธิเบื้องต้นเท่านยั้น และในตอนนี้
ก็ไม่เคยทำสมาธิลึกแบบนั้นได้อีกเลย
ตอนนั้นบ้านญาติมีงานบวชและจ้างหนังกลางแปลงมาฉาย หนังมีสี่เรือง ไปนั่งดูคนเดียวจนเรื่องแรกดูจบไปแล้ว แต่เรื่องที่สองเป็นหนังแบบ
มีนางมารร้าย ชิงรักหักสวาท ไม่อยากดูและไม่รู้จะทำอะไรดี จึงจับลมหายใจเข้าออก รู้สึกครั้งสุดท้ายในตอนนั้นว่าความรู้สึกที่จมูกวูบไหลลงไป
ตามลำคอลงไปที่ช่วงอก แล้วไม่รู้ตัวอีกเลย ดับหายไป มารู้สึกตัวอีกที่ได้ยินเสียงเหมือนคนพูดคุยกันแว่วมาจากที่ไกลๆ แล้วชัดขึ้นเรื่อยๆ
เป็นเสียงคนกำลังเดินกลับบ้านเพราะหนังฉายจบหมดแล้ว ลืมตาขึ้นมาเหลือตัวเองที่นั่งอยู่กับคนฉายหนังที่กำลังเก็บจอสองสามคน
ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับหนักๆ แน่นๆ ตื้อๆ คิดอะไรไม่ออก จึงลุกยืนขึ้นเดินตามกลุ่มคนที่กำลังกลับบ้าน เดินไปตามไป
ทั้งที่บ้านญาติอยู่อีกทางหนึ่ง เดินตามไปประมาณหนึ่งกิโลเมตร ความรู้สึกนึกคิดค่อยๆกลับมาทีละน้อย ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นมาเองคือ
เห็นกลุ่มคนที่เดินอยู่ข้างหน้าและตัวเองที่กำลังเดินไปตามถนน รู้สึกว่าทุกๆคนเปรียบเหมือนกำลังเดินไปสู่ความตาย จะช้าหรือเร็วก็ตายทุกคน
ไม่มีใครหลีกพ้น ต่อมาคือความสลดใจและยอมรับกับความจริงนั้น เดินต่อไปอีกสักพักหนึ่งกลุ่มคนแยกย้ายเข้าบ้านหมดแล้ว
พร้อมๆกับความรู้สึกตัวเองกลับมาสมบูรณ์ตามปกติ จึงรู้ว่าตัวเองเหลืออยู่คนเดียวบนถนนและรู้สึกกลัวผี จึงวิ่งกลับทันที...
ไม่ทราบทำไมตัวเองจึงรู้สึกแบบนั้น ไม่เคยพิจารณาถึงความตายมาก่อนเลย ตัวเองเพียงแค่หัดนั่งสมาธิเบื้องต้นเท่านยั้น และในตอนนี้
ก็ไม่เคยทำสมาธิลึกแบบนั้นได้อีกเลย
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยเข้าZoneไหมคับ! หรือเข้าญาน!(สมาธิขั้นสูง)
ก่อนอื่นสำหรับคนไม่รู้ว่า เข้า zone หรือญานคืออะไร ขอบอกสั้นๆ การเข้าญานหรือฝรั่งเรียกเข้าโซน นั่นคือมีสมาธิจดจ่อกับอะไรสักอย่างในจุดเดียว แล้วร่างกายจิตใจจะพัฒนามากๆ จะเล่นดีขึ้น อะไรประมาณนี้ ถ้าตามศาสนาพุทธ จะเรียกว่าฌาน
ผมดูการ์ตูนแนว sport แล้ว มันจะบอกว่า นักกีฬาที่ฝึกมาเยอะ แล้วมีสมาธิมากๆแล้วลึกด้วย จะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แล้วจะ focus ไปในจุดเดียว
แล้วจะเล่นได้ดีมาก เปลี่ยนกระแสเกมได้เลย แล้วตัวผมได้ศึกษาธรรม แล้วได้ปฎิบัติสมาธิมาด้วย แล้วเคยเข้า zone หรือทางศาสนาพุทธเรียกว่าเข้าญาน ( ผมเคยดู interview นักบาสระดับเทพ อย่าง Kobe Bryant ก็เคยอธิบายเหมือนกันว่า เคยเข้าโซนเ
ความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้ยินเหมือนกัน จิตใจมันมีความสุขมากๆไม่มีอะไรเทียบเท่าได้ แล้วรู้สึกว่าร่างกายหัวสมองจิตใจ มันเลื่อน ันสบายคิดไรก็ออกมีปัญญามาก แต่เคยเข้าญานได้ครั้งเดียว เพราะไม่ได้ค่อยได้ฝึกสมาธิเท่าไหร่ แล้วตอนฝึกก็อยากมากเกินไปเป็นปัจจัยที่เข้าญานไม่ได้เหมือนกันเพราะฟุ้งซ่าน
แล้วก็อ่านมา พระสงฆ์และนักบวชศาสนาพราหมณ์ ที่ฝึกสมาธิมาดี จะสามารถทรงญานได้ตามใจนึกเลย เพราะฝึกมานานหรือมีพื้นฐานมาดี แต่ คนปกติฆราวาสอย่างเราก็ทําได้เหมือนกัน ไม่ใช่ต้องเป็นนักบวช
และเคยอ่านมาอีก บางคนทำงานปกตินี่แหละก็เข้าญานได้เหมือนกัน ผมจำได้คร่าวๆนะคับ ว่าเขาทํางานอยู่แล้วจิตใจจดจ่อกับงานมากๆ แล้วไม่ได้ยินเสียงหัวหน้าเรียก จนกระทั้งหัวหน้าต้องมาสะกิดแล้วก็ด่าเลยว่า ไม่ได้ยินหรือไงเรียกตั้งนาน
อีกเรื่องนึงคนใต้ที่กีดยางจากต้นไม้อยู่จู่ๆก็เข้าญานได้เหมือนกัน 555 เพราะต้องใช้สมาธิ
เลยอยากให้ท่าน เล่าประสบการณ์การเข้าญาน หรือฝรั่งเรียกว่า เข้า zone ว่ารู้สึกยังไงตอนที่เข้าญานนี่ทําอะไรอยู่