เล่านำเรื่องสักหน่อยครับ
ปัจจุบันผมอายุ37แล้ว ผมเป็นพ่อบ้านอย่างเดียวไม่ได้ทำงานอยู่กับแฟนมา11ปี แฟนเป็นผู้หญิงกลางคืน คบกันเดือนสองเดือนก็ไม่ยอมให้เราทำงาน ผมเป็นเด็กเสิร์ฟในคลับอีกแห่งหนึ่งแฟนขี้หึงมากกลัวสาวๆคนอื่นมาจีบผม ไอ่ผมก็ยอมออกจากงานเพราะเงินเดือนเด็กเสิร์ฟอย่างผมมันแค่3000บาทเองแต่แฟนผมเงินเดือน30000บาทอย่างน้อย ออกมาทำงานบ้าน ทำกับข้าว ซักผ้า ทำหน้าที่พ่อบ้านดูแลแฟนอย่างเดียว ชีวิตคู่ไม่ค่อยราบเรียบ เท่าไรนัก เพราะผมเป็นผู้ชายไม่ได้ทำงานกลับให้เมียหาเลี้ยงใครรู้ก็ว่าผมเกาะเมียกินนั้นละ ตรงนี้ผ่านครับเพราะผมเลยจุดนั้นมานานแล้ว
แต่ตอนนี้ประเด็นของผมคือแฟนผมชักเบื่อผม
เริ่มมีกิ๊ก(ที่ไม่รู้)และ ชู้(ที่รู้) รวมทั้งไม่หลับนอนกับผมอีกแล้ว
อ้างว่าโน้นอ้างนี้ตลอด แต่อาทิตย์นึงจะต้องมีสักวันสองวันที่แฟนผมจะไม่กลับบ้าน ไปนอนค้างกับคนอื่นทุกอาทิตย์ แล้วประเด็นคือผมไม่มีทางเลือกแล้วต้องทนนอนร้องไห้คนเดียวตลอด นอนรอแฟนกลับบ้าน อยากเลิกก็เลือกไม่ได้ ไม่มีตังใช้ไม่มีที่จะอยู่ ไม่มีครอบครัวให้ไปอาศัยเลย ได้แต่ทนแต่มันก็ปวดใจเหลือเกิน จะหางานทำก็ไม่มีความรู้จะเป็นเด็กเสิร์ฟอีกก็แก่แล้วรวมทั้งเดินทั้งคืนไม่ค่อยจะไหวแล้วสองปีก่อนเคยแอบไปลองทำมาแล้วขาลากสามวันลุกไม่ได้เลย
ใครจะด่าจะเสนอทางออกแสดงความคิดเห็นอะไรยังไงเต็มทีเลยหัวใจผมตอนนี้รับได้ทุกอย่างละครับ รับไม่ได้แค่เรื่องแฟนอยากไปเริ่มชีวิตใหม่ แต่ยังจนหนทาง
ผมเป็นพ่อบ้านไม่ได้ทำงาน แฟนเลี้ยงแต่มีชู้ อดทนไม่ไหวแล้วทำไงดี
ปัจจุบันผมอายุ37แล้ว ผมเป็นพ่อบ้านอย่างเดียวไม่ได้ทำงานอยู่กับแฟนมา11ปี แฟนเป็นผู้หญิงกลางคืน คบกันเดือนสองเดือนก็ไม่ยอมให้เราทำงาน ผมเป็นเด็กเสิร์ฟในคลับอีกแห่งหนึ่งแฟนขี้หึงมากกลัวสาวๆคนอื่นมาจีบผม ไอ่ผมก็ยอมออกจากงานเพราะเงินเดือนเด็กเสิร์ฟอย่างผมมันแค่3000บาทเองแต่แฟนผมเงินเดือน30000บาทอย่างน้อย ออกมาทำงานบ้าน ทำกับข้าว ซักผ้า ทำหน้าที่พ่อบ้านดูแลแฟนอย่างเดียว ชีวิตคู่ไม่ค่อยราบเรียบ เท่าไรนัก เพราะผมเป็นผู้ชายไม่ได้ทำงานกลับให้เมียหาเลี้ยงใครรู้ก็ว่าผมเกาะเมียกินนั้นละ ตรงนี้ผ่านครับเพราะผมเลยจุดนั้นมานานแล้ว
แต่ตอนนี้ประเด็นของผมคือแฟนผมชักเบื่อผม
เริ่มมีกิ๊ก(ที่ไม่รู้)และ ชู้(ที่รู้) รวมทั้งไม่หลับนอนกับผมอีกแล้ว
อ้างว่าโน้นอ้างนี้ตลอด แต่อาทิตย์นึงจะต้องมีสักวันสองวันที่แฟนผมจะไม่กลับบ้าน ไปนอนค้างกับคนอื่นทุกอาทิตย์ แล้วประเด็นคือผมไม่มีทางเลือกแล้วต้องทนนอนร้องไห้คนเดียวตลอด นอนรอแฟนกลับบ้าน อยากเลิกก็เลือกไม่ได้ ไม่มีตังใช้ไม่มีที่จะอยู่ ไม่มีครอบครัวให้ไปอาศัยเลย ได้แต่ทนแต่มันก็ปวดใจเหลือเกิน จะหางานทำก็ไม่มีความรู้จะเป็นเด็กเสิร์ฟอีกก็แก่แล้วรวมทั้งเดินทั้งคืนไม่ค่อยจะไหวแล้วสองปีก่อนเคยแอบไปลองทำมาแล้วขาลากสามวันลุกไม่ได้เลย
ใครจะด่าจะเสนอทางออกแสดงความคิดเห็นอะไรยังไงเต็มทีเลยหัวใจผมตอนนี้รับได้ทุกอย่างละครับ รับไม่ได้แค่เรื่องแฟนอยากไปเริ่มชีวิตใหม่ แต่ยังจนหนทาง