อยู่ดีๆก้คิดถึง เลยเอามาเล่าแบบอินดี้ๆ ล่ะกันเนอะ เราทุกคนคงเคยผ่านการแอบชอบใครมามั่งล่ะนะใน 1 ชีวิต เราเคยชอบพี่ที่ทำงาน เป็น ผจก.แหละ เรามาทำงานตั้งแต่ยังเด็กๆเลย อายุน้อย แบบจบ ปวช.มาจาก ตจว. ก้มาเรียนราม แล้วก้ทำงานไปด้วย พี่เขาเป็น ผจก. คนเหนือ ขาว หล่อมาก สุง 184 คือในบริษัทที่มีประมาน 20 กว่าสาขา ผจก.สาขานี้จะโดนพุดถึงเรื่องความหล่อเยอะสุด 555 ใครก้ชอบ เราก้ชอบบบบบบ และก้อย่างที่ว่า คนหล่อมักมีอดีตพี่เขามีลุกแล้ว 2 คน ยุ ตจว. เลิกกะภรรยาที่เปนแม่ของลุกแล้ว (เอามือเช็ดน้ำลายแปป) ก้ด้วยความที่เขาหล่อแหละ เขาก้ยังไม่มีแฟนใหม่เปนตัวเปนตน คงมี 2 อย่างคือ หล่อจนไม่มีใครกล้าเข้าหา กับ ไม่อยากเอาใครเพราะไม่ประสบความสำเร็จกับรักที่ผ่านมามั้ง เราก้ชอบเขาเหมือนที่คนอื่นๆชอบนั่นแหละ เริ่มจากที่ชอบที่ความหล่อ พอรุ้จัก เห้ยนิสัยดี พอสนิทเห้ยโครตมีเสน่ห์ ก้รุ้จักกันแหละ รุ้จักไปรุ้จักมา ก้สนิทกันเปนเหมือนเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ยุไปยุมา เห้ยได้ย้ายมายุสาขาเดียวกันเฉยเลย (เหมือนฝันยิ่งกว่าตอนมัธยมได้ยุสีเดียวกับพี่ม.3ที่เราแอบชอบ) แล้วก้รุ้จักกันมายาวนานร่วม 4 ปี ระหว่างนั้นทั้งเขาและเราก้ต่างมีคนมาคุยมาเหมือนจะศึกษาดูใจนะ แต่ก้ไม่ได้คบใครเป็นแฟนไม่รุ้ทำไม บางทีเรามองเขาก้เหมือนว่าเขามีบางมุมที่คิดเหมือนเรานะ เวลาไปเท่วกัน ก้จะนั่งข้างๆ โทหา เวลาเหงาๆ หรือเวลามีใครเข้ามาในชีวิตเขาก้จะปรึกษาเราตลอด คือมันตั้ง 4-5 ปีอ่ะ คนเข้ามาออกไปเยอะยุ คือแนวการใช้ชีวิตของเราคล้ายกันด้วยมั้ง จนเพื่อนในกลุ่มเริ่มแซวแบบเห้ย คุ่นี้ยังไงก้ไม่อะไร จนมีวันนึง 555555555 ฝนตก อากาศหนาว ยุดีๆ เขาก้ไลมาบอกว่า มานอนนี่ไหม (เราพักยุหอบริษัท) เราก้ เราก้ เราก้ ลุกขึ้นหอบผ้าห่ม หอบหมอนเลยจ๊ะ เดินไปเลย ก้ได้กันเลย คืนนั้นเลย แล้วพอเช้า อาบน้ำมาทำงาน เจอหน้ากันนี่มันแบบ โห เราบ่มรักในหัวใจมาเกือบ 5 ปี เพื่อรอคืนนี้คืนเดียว 55555555 ล้อเล่น คือมันแบบ เราชอบเขามาตลอดอ่ะ จนผ่านคืนนั้นมา คือรักเลยอ่ะ เราก้ยุกันแบบนั้นแหละ พุดจิงๆนะ ไม่เคยบอกรักกัน ไม่เคยพุดด้วยซ้ำว่าเราเปนแฟนกันนะ เราคบกันนะ คือยุกันแบบนั้นไม่ได้บอกใครไม่ได้ปิดใคร คนก้คงสงสัยมั่งล่ะมั้งหมายถึงเพื่อนๆอ่ะนะ ยุกันแบบนั้นมา ประมาน 9 เดือน พี่เขาก็ .........T T โดนย้ายสาขาไปเชียงใหม่ ก็แบบ อืม ไปดิ เขาก้ไป ก้คนไม่ได้เปนแฟนกันมันไม่มีคำพุดอะไรจะพุดอ่ะ ยังจำวันสุดท้ายที่แยกกันได้ยุเลย มันง่าย สบายๆเหมือนคืนแรกที่เราหอบหมอนไปหาเขา วันสุดท้ายคือเราก็ไปส่งพี่เขาที่รถล่ะ ก่อนจะขับออกไป เขาก้ยิ้มให้ เราก็ยิ้ม พี่เขาก้ขับรถออกไป เราก็หันหลังเดินกลับขึ้นหอพัก ก้ติดต่อกันแบบเพื่อนปกติอ่ะ จนตอนนี้นับจากที่จากกัน ผ่านมา 2 ปีแล้ว คือ มีคำเดียวอยากบอกถ้าเขาผ่านมาอ่าน ตอนนี้ " เทออยู่ไหน ใจฉันอยู่ไหน "