เช้าวันอาทิตย์ที่ 20 กันยา 58 สาวน้อยหัวใจโต๊โต (นั่นมันนี่โม่มั้ยล่ะ) ตื่นตีห้ามาอาบน้ำแต่งหน้า จัดกระเป๋า ด้วยตาที่ลืมแค่ครึ่งเดียว เรียกแท็กซี่จากคอนโดไปคิวรถตู้ด้วยตาที่ลืมแค่ครึ่งเดียว และจ่ายเงินซื้อตั๋วรถด้วยตาที่ลืมแค่ครึ่งเดียว ก็รถจากกรุงเทพฯไปจันฯมันตั้ง 3-4ชั่วโมง เราขอออกจากนี่ 6โมงและกันจะได้เที่ยวคุ้มๆ แต่ถึงเราจะลืมตาครึ่งเดียวเราก็จำได้ค่ะว่า ตั๋วราคา 200บาท และคิวรถตู้อยู่ข้างห้างเซนจูรี่ พูดให้ถูกคืออยู่ติดกับผนังห้างเลยอ่ะ55555 ทันทีที่รถออก เราก็ไม่รีรอที่จะ...หลับ



ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง เราและผู้โดยสารอีก 4 คน ลืมตาตื่น เนื่องจากพี่คนขับเขาแวะเติมแก๊สค่ะ สิ่งที่อยู่ในหัวเราตอนนี้คือ “ง่วงว้อยยยยยยยยยยยยยยยย ง่วง ง่วง ง่วง ง่วงว้อยยยยยยยยยยยยย” พอได้ขึ้นรถนอนต่อ ตื่นอีกทีก็อยู่ในจันทบุรีแล้วค่ะ เราบอกให้พี่คนขับรถตู้ไปdropเราที่ “ตลาดน้ำพุ” ตลาดประจำจังหวัดอ่ะว่าง่ายๆ จากที่นี่เราต้องต่อรถสองแถวไปอุทยานแห่งชาติน้ำตกพลิ้ว ซึ่งจากที่หาข้อมูลมา ค่าสองแถวประมาณ 20 บาทเท่านั้นค่ะ





ลงจากรถตู้ปุ๊ป เห็นสองแถวปั๊ป กดชัตเตอร์ปุ๊ป กระโดดขึ้นรถปั๊ป…ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจริงๆค่ะ555555555 นั่งสองแถวคนเดียวนี่มันก็เพลินดีเหมือนกัน เหยียดกายได้สบายๆ แถมจะถ่ายรูปข้างทางก็ไม่มีใครมาบัง นั่งไม่นานค่ะ ประมาณ 15 นาทีถึงที่หมาย… รถจอด เราก็ลงมาจ่ายเงินค่ะ พี่เขาก็ถาม “อ้าวแล้วตอนกลับ กลับไงอ่ะน้อง ให้พี่มารับมั้ย เอาเบอร์พี่ไว้มั้ย?” ระหว่างที่เราเมมเบอร์พี่แก โทรศัพท์พี่แกก็เข้าค่ะ เราก็ถามเท่าไหร่อ่ะพี่ พี่เขาชู 2นิ้ว นี่ก็หยิบแบงค์ยี่สิบยื่นให้แก แล้วประโยคหายนะก็ตามมา… “น้อง! สองร้อย”

“เห้ย สองร้อยได้ไงอ่ะพี่”
“เอ้า! ก็น้องเหมามาอ่ะ”
“อ้าวพี่ ก็พี่เรียกหนูขึ้น บอกจะออกๆ หนูก็นึกว่าพี่วิ่งเรื่อยๆ”
“โห่น้อง อะไรเนี่ย”
“พี่ลดหน่อยได้ป่าววววว เนี่ย หนูมาคนเดียว ลดหน่อยๆ”
“อ่ะๆๆๆๆ เอามา 150 แล้วตอนจะกลับไม่ต้องโทรมานะ ราคานี้พี่ไม่มา”…

เจ๊งกะบ๊งจอบอ เสียเงิน 125บาท โดยใช่เหตุ(ความจริงนั่งสองแถวประจำทาง 25บาท) แต่เอาวะ มาถึงแล้ว นอยด์ไปก็เท่านั้น จะงอแงกะใครอ่ะ มาก็มาคนเดียว เอนจอยดีกว่า ไปๆๆๆ ลุยๆๆๆๆ




“ถั่วฝักยาวมั้ยจ๊ะ ถั่วฝักยาวมั้ยหนู เอาไว้ให้ปลาข้างใน กำละ 10บาทจ้า” เสียงคุณน้าหน้าอุทยานดังต่อเนื่องราวกับเปิดเทปปปปป ไม่ซื้อก็ยังไงอยู่ค่ะ เราซื้อถั่วฝักยาว 2กำ แล้วเดินตรงไปยังที่ซื้อตั๋วเข้าอุทยาน ที่นี่ค่าเข้า 40 บาท สำหรับผู้ใหญ่ 20บาท สำหรับเด็ก (อายุ 4-14ปี) ส่วนคนอายุ 60ปีขึ้นไป เข้าฟรีค่ะ (ราคาชาวต่างชาติ เด็ก 100บาท ผู้ใหญ่ 200บาท) ในอุทยานมีร้านข้าว ร้านกาแฟ ร้านขนมค่ะ หรือใครจะเตรียมข้าวไปเองก็ได้ไม่ว่ากัน ลืมบอกไปค่ะว่า ตรงทางเข้าอุทยานจะมีคนดักถ่ายรูปนักท่องเที่ยวอยู่ แล้วตอนเราจะออกเขาก็จะเอารูปเรามาขาย ใครใคร่ซื้อ…ซื้อ ใครใคร่ไม่ซื้อ…ไม่ซื้อ (มันก็ต้องอย่างงั้นป้ะวะ?55555)



ขอให้ข้อมูลนิดนึงค่ะ มีสาระนิดนึง ไม่โกรธกันๆ… อุทยานแห่งชาติน้ำตกพลิ้ว เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 11 ของประเทศไทยค่ะ มีเนื้อที่ประมาณ 84,062.50 ไร่ ประกอบด้วยป่าที่สมบูรณ์และเทือกเขาสูงสลับซับซ้อน ทำให้อากาศเย็นสบายและมีน้ำตกตลอดทั้งปี น้ำที่นี่ใสมากกกกกกกกกกกกค่ะ ใสจนมองเห็นพื้นหินและทรายข้างล่างเลยยย ใสแบบ ถ้าใสกว่านี้ปลาก็ลอยอยู่ในอากาศแล้ว ปลาที่เป็นพระเอกของที่นี่เลยก็คือ “ปลาพวงหิน” ค่ะ เยอะมากๆ มาเป็นกองทัพ ใครใจถึงก็ลงไปให้ปลาตอดกันได้ค่ะ ไม่ต้องกลัว เพราะทุกจุดเล่นน้ำมีเจ้าหน้าที่อุทยานคอยดูแลความปลอดภัยให้ ส่วนเราขอยืนดู ยืนให้อาหารมันก็พอค่ะ : )



มีทางให้ลงตรงไหน เราลงหมดค่ะ







อันนี้เส้นทางศึกษาธรรมชาติ ตู้หูวววววววววววววววววววววววววววว






และแล้วเราก็มาถึงจุดพีคของที่นี่



โซนนี้ร่มรื่นมากมากเลย



อ้ะ ก่อนจะไปดูน้ำตก ขอแวะดูนู่นดูนี่กันก่อน อย่างแรกเลยคือ “สถูปนางเรือล่ม” ที่สร้างแก่สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีอัครมเหสี รัชกาลที่ 5 ค่ะ ภายในบรรจุพระอังคารของพระนางเจ้าฯ เนื่องจากพระองค์ท่านเคยเสด็จประพาส น้ำตกพลิ้ว และทรงชื่นชมความงามของน้ำตกพลิ้วอย่างมาก



มาต่อกันที่ “อลงกรณ์เจดีย์” คือเจดีย์ทำด้วยศิลาแลง บริเวณหน้าผาด้านหน้าน้ำตกพลิ้ว ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(ร.5) พร้อมด้วยพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีอัครมเหสี ทรงโปรดให้สร้างขึ้น ในปี 2419 เพื่อเป็นที่ระลึกในการเสด็จประพาสน้ำตกพลิ้วด้วยกัน ซึ่งจากหลังเจดีย์จะมองไปเห็นน้ำตกพลิ้วที่ทิ้งตัวลงมาจากผาสูง 20 เมตร ได้อย่างชัดเจนเลยค่ะ





มาๆๆๆๆ เดินลงบันได ไปให้อาหารปลากันต่อที่ “อ่างบันได” และขยับไปเห็นน้ำตกพลิ้วแบบใกล้ๆกันดีกว่า พอลงมาข้างล่างแล้วบอกเลยค่ะว่าอากาศเย็นขึ้นสามระดับ คือมันชุ่มชื้นอ่ะ เย็นสบายบอกไม่ถูก เดินเล่นสักนิด นั่งให้อาหารปลาสักหน่อย ก็เริ่มหิวค่ะ ไปหาอาหารให้ตัวเองมั่งดีกว่า…







กินข้าวเสร็จเราขอขึ้นไปจุดชมวิวเพื่อเป็นการปิดโปรเจคน้ำตกพลิ้วค่ะ
แต่เอาจริงขึ้นไปแล้วก็ไม่มีไรมาก เป็นบ้านพัก กับจุดกางเต็นท์ สำหรับเราวิวข้างล่างสวยกว่านะ





12.00 น. เรายืนอยู่หน้าอุทยาน พร้อมเป้าหมายต่อไปในใจ นั่นก็คืออออออออออออออ!!!... “ชุมชนริมน้ำจันทบูร” นั่นเองงงงงงงงงง จากการสอบถามลูกเจ้าของร้านข้าวในอุทยาน พบว่า(ทำเสียงเหมือนอ่านข่าว) การเดินทางจากอุทยานไปชุมชนริมน้ำนั้น ต้องขึ้นรถสองแถวประจำทาง ซึ่งต้องออกไปถนนใหญ่ แล้วข้ามไปรอรถอีกฝั่ง ฟังแล้วเหมือนจะง่าย แต่ปัญหามันอยู่ที่จากอุทยานออกไปถนนใหญ่เนี่ย เกือบ 3 ก.ม. แล้วรถจากอุทยานออกไปเนี่ยนานน๊านนนนนนนนนจะมาที โชคดีค่ะที่แม่ค้าขายถั่วฝักยาวจำเราได้ แล้วมีคนรู้จักแกกำลังจะออกไปข้างนอกพอดี งานนี้เลยได้ซ้อนมอไซด์พี่เขาไปด้วย เขาส่งเราถึงที่รอรถค่ะ บอก “รอตรงนี้นะน้อง มันจะมีสองแถวเข้าเมือง สีอะไรก็ขึ้นได้หมดแหละ บอกเค้าลงตลาดน้ำพุ น่าจะ 20-30บาท”… เป็นความรู้สึกดีๆค่ะที่ไม่ว่าเราจะไปไหน ก็เจอคนไทยใจดีตลอดเลย



อันนี้วิวจากจุดที่รอรถสองแถวค่ะ




รอไม่ถึง 10 นาที สองแถวใจดีก็มาจอดตรงหน้าค่ะ ส่งเราถึงตลาดน้ำพุ ด้วยค่าโดยสารเพียง 25บาท ถึงตลาดแล้วอย่าล่อกแล่ก ตรงเข้าไปหาพี่วินให้ไวนะให้ไว บอกไปชุมชนริมน้ำค่ะพี่ พี่วิน(ความจริงน่าจะลุงวิน)ไม่ลังเลบอกขึ้นมาเลยน้องเอ้ย พอเรานั่งเข้าที่เข้าทางพี่วินก็พุ่งตัวด้วยความเร็วระดับ Fast 8 ประมาณ 5 นาทีถึง คือนี่คิดในใจแบบ เห้ย ลุง ลุงรีบหรอ หนูไม่รีบๆๆๆ เย็นไว้ลุงเย็นไว้… ลุงเก็บเงินเรา 20 บาท พร้อมให้คำแนะนำ “ไอหนู ลุงส่งซ้ายสุดของชุมชนนะ หนูจะได้เดินทั่วๆ หนูก็เดินขึ้นไปจนสุดเนี่ย พอเจอซอยกระจ่างก็จะมีรถให้เรียก”




จ่ายเงินลุงเสร็จ หันหน้ามาเห็น ถึงกับต้องร้อง “ว้าววววววววววววววววววว” บรรยากาศใช้ได้เลยค่ะทุกคนนนนนน เหมือนหลุดไปอยู่อีกยุคนึงของประเทศ เราเดินดูบ้านเรือนริมน้ำ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ พร้อมกับเสพงานอาร์ตข้างทางไปเรื่อยๆ ถือเป็นบ่ายที่สโลบ่ายนึงของเราเลยยยยย (ใครอยากหาข้อมูลเพิ่มเติมของชุมชนนี้ก็ลิ้งค์นี้เลยค่ะ http://www.paiduaykan.com/76_province/east/chanthaburi/taluang.html )






คาดว่าเพราะเป็นวันอาทิตย์ ร้านค้าเลยเปิดกันไม่ครบค่ะ แต่ไม่เป็นไรแค่นี้ก็ดูจนเพลินแล้ว ร้านที่สะดุดตาเราร้านแรกเลยคือ “ท่ามาจัน” ความจริงที่นี่เป็นโฮมสเตย์ แต่ข้างล่างก็เปิดเป็นร้านอาหารด้วย ตกแต่งในสไตล์ไทยฟิวชั่น วันหยุดใครว่างๆไม่รู้จะไปพักผ่อนที่ไหน เราแนะนำค่ะ