[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ที่เราชินชา เพราะเธอเฉยชาใส่หรือป่าว เธอยังระกกันจริงๆใช่ไหม อยากรู้ อยากแน่ใจ ต้องทำยังไง
ก่อนอื่นต้องขออภัยด้วยนะคะ ถ้าเกิดมีอะไรที่ผิดพลาดไป นี่เป็นการตั้งกระทู้เพื่ออยากระบายสิ่งที่อึดอัดในใจ
แฟนที่เราคบอยู่ปัจจุบันนี้ เขาเคยเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่า เขาเพิ่งเข้าปี 1 ส่วนเราเองตอนนี้อยู่ปี 3 เรารู้จักกันมาประมาณ 4 ปีได้ แต่เราเพิ่งตกลงดูใจกันเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมานี้เอง เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ส่วนเขาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคตะวันออก ด้วยความที่เรารู้จักกันมาก่อนแล้ว เขาก็เป็นรุ่นน้องที่ดีคนนึงเราคิดว่าเขาก็คงจะเป็นแฟนที่ดีของเราได้ เรามีรหัส Facebook ของกันและกัน นั่นแหละเราก็มีเช็คบ้างอะไรบ้าง เราเป็นคนขี้หึงมาก เราเป็นคนไม่ค่อยพูดเวลามีปัญหาอะไร เราไม่ค่อยอยากถาม เรายอมรับนะว่าเราเป็นคนที่ขี้คิดมาก (เป็นผู้หญิงที่น่าเบื่อเน๊าะ) ชอบระแวง บางทีชอบขุดเรื่องแฟนเก่าของเขามาพูดมาถาม แต่ช่วงเดือนแรกที่คบกัน มันก็ราบรื่นดีไม่มีปัญหาอะไร เราคุยกันเยอะมาก เราโทรคุยกันเกือบทุกวัน ตอนนอนเขาก็บอกว่าไม่ต้องวางสาย ช่วงนั้นเรารู้สึกมีความสุขมากๆเลย พอเข้าช่วงเดือนครึ่งด้วยความที่เขาเพิ่งขึ้นปี 1 เขาเริ่มมีกิจกรรมเขาเป็นลีด กลับดึก เรามีเวลาคุยกันน้อยลง เขาเลิกดึกเราก็จะนั่งรอ หาอะไรทำรอเขาเลิกซ้อมลีด เพราะเราอยากจะคุยด้วย เรารู้สึกได้เลยว่าจากที่เราคุยกันบ่อยๆ หยอกล้อกันเล่น ช่วงนี้เขาเริ่มแปลกไป คิดนะว่าเขาอาจจะเหนื่อยจากการซ้อมลีด (เพราะซ้อมหนักมากเลิกดึกด้วย) เหนื่อยเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน กิจกรรม หลังจากที่เขาแข่งลีดเสร็จ คิดนะ คิดว่าเราคงจะมีเวลาให้กันมากขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ เราคิดผิดเขาไม่โทรหา เขาบอกไม่มีเงินเติมโทรศัพท์ เราก็ไม่กล้าโทรหาเพราะครั้งล่าสุดที่เราโทรไปก็ทะเลาะกัน เราร้องไห้บ่อยมาก จากที่เราเคยคุยกันมากมาย เราคุยกันน้อยลง เขามักจะตอบสั้นลงทุกวันๆ มันคงจะเป็นเพราะเราคุยกันเยอะเกินไปหรือเปล่า? เราคุยกันมากไปหรอ? ถึงทำให้ไม่มีเรื่องจะคุยใข่ไหม? พอเข้าเช็คแชทในเฟสของเขา เค้ามักจะตอบคนอื่นยาวกว่าที่ตอบของเรา เรางอนเขาก็ง้อนะ แต่ง้อสั้นๆ แต่กับรุ่นพี่ของเขา เขาง้อยาวกว่าที่ง้อเราอีก ขอย้อนกลับไปตอนแข่งลีดนะคะ เราไม่อยากให้เขาอุ้มผู้หญิงคนอื่น ซึ่งตอนนั้นเขาบอกไม่ได้อุ้มหรอก แต่พอภาพการแข่งลีดออกมา อื้มสรุปว่าเขาได้อุ้มแต่เขาไม่ได้บอกเราเพราะเขากลัวเราจะคิดมาก เราก็ไม่อะไรนะ เราปลงอ้ะ เราก็ภูมิใจที่เค้าชนะมา ภูมิใจมากๆด้วย เราดูวิดีโอที่เขาแข่ง เราไม่ได้รู้สึกไม่ชอบใจอะไรที่เขาไปอุ้มผู้หญิงคนอื่นเลย เรารู้สึกเฉยๆมาก นั่นจะเป็นไปได้ไหมว่าความรู้สึกของเราตั้งแต่ครั้งหลังๆที่เราทะเลาะกัน เราร้องไห้บ่อย มันจะทำให้เรารู้สึกชินจนชาไปแล้ว? แต่เรายอมรับนะว่าเรารักเขา รักมาก เขาก็มักจะบอกรักเราทุกวัน ทุกวันนี้ก็ยังบอก เราก็อายุมากแล้วเจอกับความรัก อกหัก มาก็หลายครั้ง เราอยากจะหยุดอยู่ที่เขาคนสุดท้าย เขาก็บอกว่าอยากจะหยุดที่เรา มีแค่เราเป็นคนสุดท้ายเหมือนกัน แต่ตอนนี้เราไม่มั่นใจแล้วว่าเขาจะยังทำตามคำพูดที่ให้ไว้กับเราได้หรือป่าว แม้เราจะรู้สึกได้ว่าตัวเราเปลี่ยนไป เราชินชา แต่เรารู้ รู้ดีว่าเราไม่ได้หมดรักเขาเลย เราจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตอย่างที่เคยวาดฝันไว้ด้วยกันได้ไหมนะ ... ยืนยันหน่อยได้ไหม (._.)
ท้ายเรื่องอ่านแล้วหลายคนคงจะงง แต่เราพยายามระบายออกมาได้เท่านี้ มันเป็นแค่การระบายสิ่งที่อึดอัด ขออภัยถ้าใครไม่ชอบ
ยังเหมือนเดิมอยู่ไหม ยังรักกันอยู่หรือเปล่า? บอกเลยไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันก็ยังจะรักแค่เธอ..
ก่อนอื่นต้องขออภัยด้วยนะคะ ถ้าเกิดมีอะไรที่ผิดพลาดไป นี่เป็นการตั้งกระทู้เพื่ออยากระบายสิ่งที่อึดอัดในใจ
แฟนที่เราคบอยู่ปัจจุบันนี้ เขาเคยเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่า เขาเพิ่งเข้าปี 1 ส่วนเราเองตอนนี้อยู่ปี 3 เรารู้จักกันมาประมาณ 4 ปีได้ แต่เราเพิ่งตกลงดูใจกันเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมานี้เอง เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ส่วนเขาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคตะวันออก ด้วยความที่เรารู้จักกันมาก่อนแล้ว เขาก็เป็นรุ่นน้องที่ดีคนนึงเราคิดว่าเขาก็คงจะเป็นแฟนที่ดีของเราได้ เรามีรหัส Facebook ของกันและกัน นั่นแหละเราก็มีเช็คบ้างอะไรบ้าง เราเป็นคนขี้หึงมาก เราเป็นคนไม่ค่อยพูดเวลามีปัญหาอะไร เราไม่ค่อยอยากถาม เรายอมรับนะว่าเราเป็นคนที่ขี้คิดมาก (เป็นผู้หญิงที่น่าเบื่อเน๊าะ) ชอบระแวง บางทีชอบขุดเรื่องแฟนเก่าของเขามาพูดมาถาม แต่ช่วงเดือนแรกที่คบกัน มันก็ราบรื่นดีไม่มีปัญหาอะไร เราคุยกันเยอะมาก เราโทรคุยกันเกือบทุกวัน ตอนนอนเขาก็บอกว่าไม่ต้องวางสาย ช่วงนั้นเรารู้สึกมีความสุขมากๆเลย พอเข้าช่วงเดือนครึ่งด้วยความที่เขาเพิ่งขึ้นปี 1 เขาเริ่มมีกิจกรรมเขาเป็นลีด กลับดึก เรามีเวลาคุยกันน้อยลง เขาเลิกดึกเราก็จะนั่งรอ หาอะไรทำรอเขาเลิกซ้อมลีด เพราะเราอยากจะคุยด้วย เรารู้สึกได้เลยว่าจากที่เราคุยกันบ่อยๆ หยอกล้อกันเล่น ช่วงนี้เขาเริ่มแปลกไป คิดนะว่าเขาอาจจะเหนื่อยจากการซ้อมลีด (เพราะซ้อมหนักมากเลิกดึกด้วย) เหนื่อยเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน กิจกรรม หลังจากที่เขาแข่งลีดเสร็จ คิดนะ คิดว่าเราคงจะมีเวลาให้กันมากขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ เราคิดผิดเขาไม่โทรหา เขาบอกไม่มีเงินเติมโทรศัพท์ เราก็ไม่กล้าโทรหาเพราะครั้งล่าสุดที่เราโทรไปก็ทะเลาะกัน เราร้องไห้บ่อยมาก จากที่เราเคยคุยกันมากมาย เราคุยกันน้อยลง เขามักจะตอบสั้นลงทุกวันๆ มันคงจะเป็นเพราะเราคุยกันเยอะเกินไปหรือเปล่า? เราคุยกันมากไปหรอ? ถึงทำให้ไม่มีเรื่องจะคุยใข่ไหม? พอเข้าเช็คแชทในเฟสของเขา เค้ามักจะตอบคนอื่นยาวกว่าที่ตอบของเรา เรางอนเขาก็ง้อนะ แต่ง้อสั้นๆ แต่กับรุ่นพี่ของเขา เขาง้อยาวกว่าที่ง้อเราอีก ขอย้อนกลับไปตอนแข่งลีดนะคะ เราไม่อยากให้เขาอุ้มผู้หญิงคนอื่น ซึ่งตอนนั้นเขาบอกไม่ได้อุ้มหรอก แต่พอภาพการแข่งลีดออกมา อื้มสรุปว่าเขาได้อุ้มแต่เขาไม่ได้บอกเราเพราะเขากลัวเราจะคิดมาก เราก็ไม่อะไรนะ เราปลงอ้ะ เราก็ภูมิใจที่เค้าชนะมา ภูมิใจมากๆด้วย เราดูวิดีโอที่เขาแข่ง เราไม่ได้รู้สึกไม่ชอบใจอะไรที่เขาไปอุ้มผู้หญิงคนอื่นเลย เรารู้สึกเฉยๆมาก นั่นจะเป็นไปได้ไหมว่าความรู้สึกของเราตั้งแต่ครั้งหลังๆที่เราทะเลาะกัน เราร้องไห้บ่อย มันจะทำให้เรารู้สึกชินจนชาไปแล้ว? แต่เรายอมรับนะว่าเรารักเขา รักมาก เขาก็มักจะบอกรักเราทุกวัน ทุกวันนี้ก็ยังบอก เราก็อายุมากแล้วเจอกับความรัก อกหัก มาก็หลายครั้ง เราอยากจะหยุดอยู่ที่เขาคนสุดท้าย เขาก็บอกว่าอยากจะหยุดที่เรา มีแค่เราเป็นคนสุดท้ายเหมือนกัน แต่ตอนนี้เราไม่มั่นใจแล้วว่าเขาจะยังทำตามคำพูดที่ให้ไว้กับเราได้หรือป่าว แม้เราจะรู้สึกได้ว่าตัวเราเปลี่ยนไป เราชินชา แต่เรารู้ รู้ดีว่าเราไม่ได้หมดรักเขาเลย เราจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตอย่างที่เคยวาดฝันไว้ด้วยกันได้ไหมนะ ... ยืนยันหน่อยได้ไหม (._.)
ท้ายเรื่องอ่านแล้วหลายคนคงจะงง แต่เราพยายามระบายออกมาได้เท่านี้ มันเป็นแค่การระบายสิ่งที่อึดอัด ขออภัยถ้าใครไม่ชอบ