สวัสดีค่ะ คือวันนี้เรามีคำถามมาถามทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ และก็จะมาระบายและเล่าเรื่องด้วยไปในตัว5555
เริ่มเลยนะ...... คือเรามีแฟนค่ะ คบกันมาประมาณ 4 เดือนกว่าๆแล้ว คือเรากับแฟนห่างกัน 9 ปีค่ะ เราเรียนอยู่มัธยมแต่แฟนเราเรียนจบแล้ว ความสัมพันของเรากับแฟนเกิดขึ้นจาก เราได้ไปเจอกับพี่เค้าในงานประกวดเต้นงานนึง ด้วยความที่เราก็เป็นแฟนคลับพี่เค้าอ่ะค่ะเราก็ตามไปเชียร์ ไปขอถ่ายรูป ซื้อของไปให้ต่างๆนาๆมากมาย จริงๆก่อนจะมาคบกันเรากับพี่เค้าก็ค่อนข้างจะรู้จักกันและสนิทกันพอสมควรค่ะ เพราะพี่เค้าก็เป็นรุ่นพี่ของเพื่อนเราอีกทีนึง พี่เค้าน่ารักนะ ชอบทำตัวมุ้งมิ้งๆตลอด และเราก็ตามไปเชียร์พี่เค้ามาเรื่อยๆอ่ะค่ะ จนมาถึงงานๆนึง งานนี้เป็นงานที่ค่อนข้างจัดเรทมากกกกกก แบบในที่ๆเค้าโปรโมตงานตามในเว็ปหรือในช่องทางต่างๆจะแปะเวลาเริ่มงานไว้ประมาณ12.00 แต่เริ่มงานจริงประมาณบ่ายโมงอ่ะค่ะ และมันทำให้เรากลับบ้านดึกมากด้วยวันนั้น แล้ววันนั้นเราก็ไปเชียร์พี่เค้าค่ะเหมือนกับงานอื่นๆ แล้ววันนั้นโทรศัพท์เราแบตก็หมด พาวเวอร์แบงค์เราก็ไม่ได้พกไปด้วยวันนั้น ทางบ้านเราก็เลยโทรไปถามเพื่อนเราที่เป็นรุ่นน้องของพี่เค้า เพื่อนเราก็เลยโทรไปถามพี่เค้าค่ะว่าเห็นเรามั้ย และเราก็เดินไปเจอพี่เค้าพอดีพี่เค้าบอกว่าทำไมยังกลับบ้านที่บ้านเป็นห่วง เราก็มาดูเวลาอีกทีตอนนั้นมัน3ทุ่มแล้วค่ะ จะโทรไปบอกที่บ้านโทรศัพท์แบตก็หมด พี่เค้าเลยโทรไปบอกเพื่อนเราและเพื่อนเราก็โทรไปบอกที่บ้าน หลังจากนั้นพี่เค้าก็บอกว่างั้นรอก่อนล่ะกันเดี๋ยวพี่เค้ารีบไปเก็บของและเดี๋ยวจะไปส่งที่บ้าน หลังจากวันนั้นเรากับพี่เค้าก็เหมือนจะสนิทกันมากขึ้นมากๆเลย จากที่ไม่ค่อยได้คุยกันก็เริ่มจะคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ และทำให้เรารู้สึกรักพี่เค้าขึ้นเรื่อยๆ ผ่านจากวันนั้นมาได้สักพักพี่เค้าก็มาขอเราเป็นแฟน ตอนแรกก็ตกใจนะเพราะเราก็เหมือนติ่งๆพี่เค้ามาค่อนข้างจะนานมากกกกๆ แล้วอายุของเราก็ห่างกันเยอะมากด้วย แต่ด้วยนิสัยแย่ๆของเราคือเราปฏิเสธคนไม่เป็น เลยตอบตกลงไป หลังจากที่พี่เค้าขอคบความรักก็ดีค่ะ แต่มักจะถูกคนรอบข้างที่ไม่รู้จักนิสัยของเราสองคนดีมองไปในแง่ไม่ดีต่างๆ คือเราเป็นคนคิดมากมากๆเลยนะ และเราก็ห่วงพี่เค้าด้วยค่ะว่าจะมีใครมาด่ามาว่าพี่เค้าว่าหลอกเด็กหรือป่าว ทางที่บ้านเรารู้ก็ให้พี่เค้ามาคุยแต่เค้าก็ไม่ได้อะไรมากขอให้แค่พี่เค้าดูแลเราเหมือนผู้ปกครองอีกคนนึง และสำหรับคนอื่นๆมันก็เริ่มมองเราสองคนในแง่ไม่ดีกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าจะไม่มีที่ยืนอยู่แล้ว ไปที่ไหนก็มีแต่คนมองคนนินทาไปหมด ทั้งๆที่เรากับแฟนไม่เคยไปสุ่งสิงกันสองต่อสอง ไปอยู่ในคอนโดกันสองต่อสองไม่เคยเลยค่ะ แต่ทุกคนกลับมองว่าเราสองคนทำแบบนั้นและเป็นแบบนั้น เราอยากจะรู้ว่าการที่เราเป็นผู้หญิงและมีแฟนเป็นผู้ชายที่อายุห่างกันค่อนข้างมาก มันดูแปลกและน่ารังเกลียดขนาดนั้นเลยหรอคะ? คนเราจะรักกันอายุมันเป็นสิ่งสำคัญหรอคะ? ไม่ใช่ว่าเราจะต้องเลือกคนดีๆเข้ามาในชีวิตหรอ? หรือว่าต้องเลือกคนที่อายุใกล้เคียงกันแต่นิสัยเลวๆงั้นหรอคะ?
*แก้ไข* ฝากแชร์ต่อกันไปด้วยเถอะนะคะ เผื่อคนที่เค้ามองคนอื่นในแง่แบบนั้นจะได้เข้ามาอ่านกันบ้าง...
มีแฟนอายุห่างกันมากมันแปลกมากเลยหรอ?
เริ่มเลยนะ...... คือเรามีแฟนค่ะ คบกันมาประมาณ 4 เดือนกว่าๆแล้ว คือเรากับแฟนห่างกัน 9 ปีค่ะ เราเรียนอยู่มัธยมแต่แฟนเราเรียนจบแล้ว ความสัมพันของเรากับแฟนเกิดขึ้นจาก เราได้ไปเจอกับพี่เค้าในงานประกวดเต้นงานนึง ด้วยความที่เราก็เป็นแฟนคลับพี่เค้าอ่ะค่ะเราก็ตามไปเชียร์ ไปขอถ่ายรูป ซื้อของไปให้ต่างๆนาๆมากมาย จริงๆก่อนจะมาคบกันเรากับพี่เค้าก็ค่อนข้างจะรู้จักกันและสนิทกันพอสมควรค่ะ เพราะพี่เค้าก็เป็นรุ่นพี่ของเพื่อนเราอีกทีนึง พี่เค้าน่ารักนะ ชอบทำตัวมุ้งมิ้งๆตลอด และเราก็ตามไปเชียร์พี่เค้ามาเรื่อยๆอ่ะค่ะ จนมาถึงงานๆนึง งานนี้เป็นงานที่ค่อนข้างจัดเรทมากกกกกก แบบในที่ๆเค้าโปรโมตงานตามในเว็ปหรือในช่องทางต่างๆจะแปะเวลาเริ่มงานไว้ประมาณ12.00 แต่เริ่มงานจริงประมาณบ่ายโมงอ่ะค่ะ และมันทำให้เรากลับบ้านดึกมากด้วยวันนั้น แล้ววันนั้นเราก็ไปเชียร์พี่เค้าค่ะเหมือนกับงานอื่นๆ แล้ววันนั้นโทรศัพท์เราแบตก็หมด พาวเวอร์แบงค์เราก็ไม่ได้พกไปด้วยวันนั้น ทางบ้านเราก็เลยโทรไปถามเพื่อนเราที่เป็นรุ่นน้องของพี่เค้า เพื่อนเราก็เลยโทรไปถามพี่เค้าค่ะว่าเห็นเรามั้ย และเราก็เดินไปเจอพี่เค้าพอดีพี่เค้าบอกว่าทำไมยังกลับบ้านที่บ้านเป็นห่วง เราก็มาดูเวลาอีกทีตอนนั้นมัน3ทุ่มแล้วค่ะ จะโทรไปบอกที่บ้านโทรศัพท์แบตก็หมด พี่เค้าเลยโทรไปบอกเพื่อนเราและเพื่อนเราก็โทรไปบอกที่บ้าน หลังจากนั้นพี่เค้าก็บอกว่างั้นรอก่อนล่ะกันเดี๋ยวพี่เค้ารีบไปเก็บของและเดี๋ยวจะไปส่งที่บ้าน หลังจากวันนั้นเรากับพี่เค้าก็เหมือนจะสนิทกันมากขึ้นมากๆเลย จากที่ไม่ค่อยได้คุยกันก็เริ่มจะคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ และทำให้เรารู้สึกรักพี่เค้าขึ้นเรื่อยๆ ผ่านจากวันนั้นมาได้สักพักพี่เค้าก็มาขอเราเป็นแฟน ตอนแรกก็ตกใจนะเพราะเราก็เหมือนติ่งๆพี่เค้ามาค่อนข้างจะนานมากกกกๆ แล้วอายุของเราก็ห่างกันเยอะมากด้วย แต่ด้วยนิสัยแย่ๆของเราคือเราปฏิเสธคนไม่เป็น เลยตอบตกลงไป หลังจากที่พี่เค้าขอคบความรักก็ดีค่ะ แต่มักจะถูกคนรอบข้างที่ไม่รู้จักนิสัยของเราสองคนดีมองไปในแง่ไม่ดีต่างๆ คือเราเป็นคนคิดมากมากๆเลยนะ และเราก็ห่วงพี่เค้าด้วยค่ะว่าจะมีใครมาด่ามาว่าพี่เค้าว่าหลอกเด็กหรือป่าว ทางที่บ้านเรารู้ก็ให้พี่เค้ามาคุยแต่เค้าก็ไม่ได้อะไรมากขอให้แค่พี่เค้าดูแลเราเหมือนผู้ปกครองอีกคนนึง และสำหรับคนอื่นๆมันก็เริ่มมองเราสองคนในแง่ไม่ดีกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าจะไม่มีที่ยืนอยู่แล้ว ไปที่ไหนก็มีแต่คนมองคนนินทาไปหมด ทั้งๆที่เรากับแฟนไม่เคยไปสุ่งสิงกันสองต่อสอง ไปอยู่ในคอนโดกันสองต่อสองไม่เคยเลยค่ะ แต่ทุกคนกลับมองว่าเราสองคนทำแบบนั้นและเป็นแบบนั้น เราอยากจะรู้ว่าการที่เราเป็นผู้หญิงและมีแฟนเป็นผู้ชายที่อายุห่างกันค่อนข้างมาก มันดูแปลกและน่ารังเกลียดขนาดนั้นเลยหรอคะ? คนเราจะรักกันอายุมันเป็นสิ่งสำคัญหรอคะ? ไม่ใช่ว่าเราจะต้องเลือกคนดีๆเข้ามาในชีวิตหรอ? หรือว่าต้องเลือกคนที่อายุใกล้เคียงกันแต่นิสัยเลวๆงั้นหรอคะ?
*แก้ไข* ฝากแชร์ต่อกันไปด้วยเถอะนะคะ เผื่อคนที่เค้ามองคนอื่นในแง่แบบนั้นจะได้เข้ามาอ่านกันบ้าง...