เราคบกันมาหลายปีละครับตั้งแต่เรียนมหาลัย
ครอบครัวแฟนมีหนี้หลายล้านบาท เพราะทำกิจการ แต่ละคนในบ้านใช้เงินกันยังกับไม่มีหนี้สินเลย....
* ยกเว้นแฟนผมที่ทำงานเก็บเงินใช้ประหยัดมาก (ใช้เดือนไม่ถึง 3000 รวมพวกเครื่องแต่งตัวเครื่องสำอาง)
รายได้แฟนไม่ได้มาจากการช่วยพ่อแม่ทำกิจการ เพราะแม่เขาไม่ให้เงินใช้สักบาท รวมทั้งค่ากินอยู่
เงินที่แฟนผมเก็บได้มาจากการขายของในเน็ตบ้าง ตลาดนัดบ้าง ช่วงเวลาว่าง
ส่วนตัวผมเองทำงานประจำครับ รายได้ก็ราวๆ 3 หมื่น มีรายได้อื่นๆอีกประมาณ 1 หมื่น
แต่ส่งแม่ 8000 บาท ให้น้อง 2000 รวมราวๆเดือนละ 1หมื่น
เรามีแผนจะแต่งงานกัน แต่การจะจัดค่างานแต่งงานก็สูงมาก งบต้องมีถึงประมาณ เกือบๆ 1แสน
ผมกับแฟนเลยคิดว่าจะจดทะเบียนสมรส และมีการถ่ายรูปพรีเว็ดดิ้งพอ ไม่จัดเลี้ยง
พ่อผมก็เสียไปแล้ว ทางแม่ผมไม่มีปัญหาครับ เพราะท่านไม่มีรายได้หรือทรัพย์สินอะไรที่จะช่วยได้ แต่อันนั้นไม่เป็นปัญหาครับ
ปัญหาจะอยู่กับทางแม่แฟนมากกว่า มีหน้ามีตาในสังคม จะไม่จัดงานก็คงมีปัญหาแน่นอน
แต่เศรษฐกิจแบบนี้ ควรจะเก็บเงินสร้างอนาคตดีกว่าไหมครับ ?
ปัจจุบันส่วนตัวผมไม่มีหนี้สินอะไร รถผ่อนหมดแล้ว มีคอนโดให้เช่า 1 หลังผ่อนหมดแล้ว
ถ้าแม่แฟนจะเอาสินสอด เขาก็เรียกราวๆ 3 แสนบาท (เท่าที่คุยคร่าวๆ) และคงเอาไปใช้กันหมดแน่นอน
แต่ตัวผมไม่มีเงินสด 3 แสนหรอกครับ ถ้าจะหาก็คงต้องกู้ หรือเอารถไปเข้าไฟแนนซ์อีกรอบ ซึ่งก็จะมีภาระค่าใช้จ่ายผ่อนต่อเดือนสูง
เบื่อการเป็นหนี้มากครับ.....แล้วก็คิดตลอดว่า ทำไมชีวิตต้องสร้างแต่หนี้เสีย...แต่ไม่มีหนี้ดีๆอย่างเช่นพวก อสังหาให้เช่า เป็นต้น
ผมมีแผนที่จะไม่ให้ค่าสินสอดแม่แฟนครับ (ถึงจะไม่พอใจ) แต่จะซื้อผ่อนพวกบ้านเช่า หรือคอนโดปล่อยเช่า ให้แฟนไว้
เพราะทุกวันนี้สงสารแฟนมากครับ ชีวิตเหมือนซอบบี้ ทำงานคนเดียว แต่ให้เงินในบ้านใช้ทั้งครอบครัว...ไม่มีอนาคต
บางครั้งก็เห็นเขามานั่งร้องไห้ บ่นอยากฆ่าตัวตาย เวลาแฟนผมเล่าเรื่องที่บ้านให้เพือนๆ หรือญาติผู้ใหญ่คนอื่นฟัง
คำตอบก็จะเหมือนกันคือ...ทำดีก็ได้ดี ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก ก็ยอมๆแม่เขาบ้าง
ปีแล้วปีเล่า ทำงานให้ที่บ้าน แต่หนี้สินกลับไม่ลดลงเลย มีแต่เพิ่มขึ้นๆ (ได้เงินแล้วไม่ยอมใช้หนี้แบงค์ ดอกเบี้ยพูน)
น้องๆของแฟน ซึ่งเรียนจบกันหมดแล้ว มีงานประจำมั่นคง .... แต่ไม่ช่วยออกเงินใช้หนี้ แต่กินใช้อยู่กับบ้าน
ผมเคยจะตัดใจคิดหาแฟนใหม่ด้วยซ้ำ เพราะเบื่อสภาพครอบครัวแบบนี้มาก
ขาดความรัก ความอบอุ่น ความเข้าใจ และสภาพเศรษฐกิจภายในครอบครัว
แต่ว่านั่นไม่ใช่ความผิดแฟนผม...
ตอนนี้เครียดมากครับ เบื่อพูดคุยเจรจากับแม่เขามาก
ใครผ่านประสบการณ์คล้ายๆผมมีแนวทางออกยังไงบ้างครับ สภาพเศรษฐกิจแบบนี้ ไม่อยากใช้เงินเยอะๆจนเป็นหนี้เลย
ขอบพระคุณครับ
แต่งงานแบบไม่จัดงาน สามารถทำได้ไหมครับ ? จากสภาพครอบครัวและเศรษฐกิจแบบนี้
ครอบครัวแฟนมีหนี้หลายล้านบาท เพราะทำกิจการ แต่ละคนในบ้านใช้เงินกันยังกับไม่มีหนี้สินเลย....
* ยกเว้นแฟนผมที่ทำงานเก็บเงินใช้ประหยัดมาก (ใช้เดือนไม่ถึง 3000 รวมพวกเครื่องแต่งตัวเครื่องสำอาง)
รายได้แฟนไม่ได้มาจากการช่วยพ่อแม่ทำกิจการ เพราะแม่เขาไม่ให้เงินใช้สักบาท รวมทั้งค่ากินอยู่
เงินที่แฟนผมเก็บได้มาจากการขายของในเน็ตบ้าง ตลาดนัดบ้าง ช่วงเวลาว่าง
ส่วนตัวผมเองทำงานประจำครับ รายได้ก็ราวๆ 3 หมื่น มีรายได้อื่นๆอีกประมาณ 1 หมื่น
แต่ส่งแม่ 8000 บาท ให้น้อง 2000 รวมราวๆเดือนละ 1หมื่น
เรามีแผนจะแต่งงานกัน แต่การจะจัดค่างานแต่งงานก็สูงมาก งบต้องมีถึงประมาณ เกือบๆ 1แสน
ผมกับแฟนเลยคิดว่าจะจดทะเบียนสมรส และมีการถ่ายรูปพรีเว็ดดิ้งพอ ไม่จัดเลี้ยง
พ่อผมก็เสียไปแล้ว ทางแม่ผมไม่มีปัญหาครับ เพราะท่านไม่มีรายได้หรือทรัพย์สินอะไรที่จะช่วยได้ แต่อันนั้นไม่เป็นปัญหาครับ
ปัญหาจะอยู่กับทางแม่แฟนมากกว่า มีหน้ามีตาในสังคม จะไม่จัดงานก็คงมีปัญหาแน่นอน
แต่เศรษฐกิจแบบนี้ ควรจะเก็บเงินสร้างอนาคตดีกว่าไหมครับ ?
ปัจจุบันส่วนตัวผมไม่มีหนี้สินอะไร รถผ่อนหมดแล้ว มีคอนโดให้เช่า 1 หลังผ่อนหมดแล้ว
ถ้าแม่แฟนจะเอาสินสอด เขาก็เรียกราวๆ 3 แสนบาท (เท่าที่คุยคร่าวๆ) และคงเอาไปใช้กันหมดแน่นอน
แต่ตัวผมไม่มีเงินสด 3 แสนหรอกครับ ถ้าจะหาก็คงต้องกู้ หรือเอารถไปเข้าไฟแนนซ์อีกรอบ ซึ่งก็จะมีภาระค่าใช้จ่ายผ่อนต่อเดือนสูง
เบื่อการเป็นหนี้มากครับ.....แล้วก็คิดตลอดว่า ทำไมชีวิตต้องสร้างแต่หนี้เสีย...แต่ไม่มีหนี้ดีๆอย่างเช่นพวก อสังหาให้เช่า เป็นต้น
ผมมีแผนที่จะไม่ให้ค่าสินสอดแม่แฟนครับ (ถึงจะไม่พอใจ) แต่จะซื้อผ่อนพวกบ้านเช่า หรือคอนโดปล่อยเช่า ให้แฟนไว้
เพราะทุกวันนี้สงสารแฟนมากครับ ชีวิตเหมือนซอบบี้ ทำงานคนเดียว แต่ให้เงินในบ้านใช้ทั้งครอบครัว...ไม่มีอนาคต
บางครั้งก็เห็นเขามานั่งร้องไห้ บ่นอยากฆ่าตัวตาย เวลาแฟนผมเล่าเรื่องที่บ้านให้เพือนๆ หรือญาติผู้ใหญ่คนอื่นฟัง
คำตอบก็จะเหมือนกันคือ...ทำดีก็ได้ดี ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก ก็ยอมๆแม่เขาบ้าง
ปีแล้วปีเล่า ทำงานให้ที่บ้าน แต่หนี้สินกลับไม่ลดลงเลย มีแต่เพิ่มขึ้นๆ (ได้เงินแล้วไม่ยอมใช้หนี้แบงค์ ดอกเบี้ยพูน)
น้องๆของแฟน ซึ่งเรียนจบกันหมดแล้ว มีงานประจำมั่นคง .... แต่ไม่ช่วยออกเงินใช้หนี้ แต่กินใช้อยู่กับบ้าน
ผมเคยจะตัดใจคิดหาแฟนใหม่ด้วยซ้ำ เพราะเบื่อสภาพครอบครัวแบบนี้มาก
ขาดความรัก ความอบอุ่น ความเข้าใจ และสภาพเศรษฐกิจภายในครอบครัว
แต่ว่านั่นไม่ใช่ความผิดแฟนผม...
ตอนนี้เครียดมากครับ เบื่อพูดคุยเจรจากับแม่เขามาก
ใครผ่านประสบการณ์คล้ายๆผมมีแนวทางออกยังไงบ้างครับ สภาพเศรษฐกิจแบบนี้ ไม่อยากใช้เงินเยอะๆจนเป็นหนี้เลย
ขอบพระคุณครับ