ผมมาแชร์ประสบการณ์นี้เพื่อที่อยากจะเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังต้องพัฒนาภาษาอังกฤษทุกคนนะครับ
ต้องขอออกตัวก่อนว่าผมเป็นคนรุ่นเก่าที่เกลียดภาษาอังกฤษมากกกกกกกกกก แล้วก็บอกกับตัวเองเสมอว่าภาษาอังกฤษมันไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่ของเราทำไมเราต้องไปสนใจด้วย ประกอบกับผมเรียนวิศวะก็เลยคิดว่าภาษามันไม่จำเป็นสำหรับเราเลย ก็เพราะแนวคิดอย่างนี้ก็เลยทำให้ผมไม่สนใจภาษาเลย สมัยเรียนมัธยมภาษาอังกฤษผมก็อยู่ที่เกรด 1หรือ 2 ประจำ เรียนมหาลัยก็มีเรียน eng แค่ประ 1-2 ตัวในปี1 เกรดก็ไปต้องพูดถึง C ก็หรูแล้วครับ หลังจากจบปี 1 ผมคิดแล้วว่าลาขาดชาตินี้ผมจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับภาษาอีกเลย (ดีใจมากยังกับถูกรางวัลที่1 ^^ ) ผมมีความสุขกับการเรียนที่ไม่มี eng มาเกี่ยวข้องในชีวิตผมจนถึงมหาลัยปีสุดท้าย ผมถูกเรียกไปเข้า camp 2 วันของบริษัทแห่งหนึ่งเพื่อคัดเลือกพนักงานใหม่ ได้วันแรกก็สนุกดีครับกิจกรรมเพียบ แต่พอมาวันที่สองจะมีการสอบ TOEIC บอกตามตรงได้ยินคำว่า TOEIC ครั้งแรกก็ตอนนี้แหล่ะครับ ยังไม่รู้มันคืออะไรเลย ตามความคาดหมายครับตอนเข้าไปสอบpart แรก listening ฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ ส่วน part reading ก็ทำเสร็จอย่างรวดเร็ว เพราะอ่านไม่ออก แปลไม่ได้ grammar ก็ไม่รู้เรื่อง ท่าทางจะอาการหนัก ตอนสอบเสร็จ เพื่อนๆก็มาคุยกันว่าข้อนี้ต้องตอบอันนี้ ข้อนั้นตอบอย่างนั้น โอ๊ยยย ฟังแล้วเครียดไม่เห็นจะได้ยินอย่างทีเพื่อนคุยกันเลย อาทิตย์ต่อมาคะแนนมาส่งครับเปิดซองมาแบบไม่ค่อยจะมีลุ้นเท่าไหร่สรุปสอบครั้งนี้ 315 ครับ ดูคะแนนแล้วก็แอบเศร้าเพราะเห็นเพื่อนๆเค้าคุยกันว่าขั้นต่ำของบริษัทน่าจะประมาณ 500 ครับ แต่โชคยังดีครับว่าตอนนั้นบริษัทเค้าไม่ซีเรียสเรื่องภาษาเท่าไหร่ผมก็เลยได้เข้าไปสัมภาษณ์งาน คนสัมภาษณ์(ก็คือหัวหน้าผมเอง)บอกว่าคะแนน TOEIC ผมต่ำมากกกกกกก (เข้าขั้นโง่ 555+) แล้วก็ยิงคำถามกลับว่ามาถ้าเค้าอยากได้ 550 จะทำได้ไหม ณ.เวลานั้นครับถอยไปก็เสียฟอร์ม ผมก็เลยบอกว่าได้แน่นอนครับ (แต่ในใจไม่รู้ว่าจะทำยังไงตอบเอาหล่อไว้ก่อน ^^) สุดท้ายเลยได้มาทำงานที่บริษัทนี้