[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ยูฟื้นขึ้นมาในสภาพโดนจับมัดแขนขา แต่เพราะยังนึกถึงตอนเจอผู้ร้ายอยู่ เลยเกิดอาละวาด
ชิชิโนะเลยเอาเข็มฉีดยาทิ่มแขน จนยูคุมสติได้


ถามหานาโอะ เลยรู้ว่านาโอะปลอดภัย แต่คุมากามิไม่รอด
ชิชิโนะโวยวายต่อว่า ยูก็โทษตัวเอง แต่เมโดคิก็ช่วยปลอบ ไม่ให้โทษตัวเอง


ยูก็ถามต่อว่า เรื่องแบบนี้มันจะมีต่อไปอีกสินะ เมโดคิก็บอกไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบเดียวกันนี้อีกเมื่อไร ส่วนพวกคนร้ายคราวนี้ มาเอโดโมริ จัดการลบความจำไปแล้ว


พอถามหาชุนสุเกะว่าไปไหน ชิชิโนะเลยของขึ้น
เมโดคิเลยบอกว่า สำหรับชุนสุเกะแล้ว คุมากามิคือเพื่อนสนิทที่สุด


หลังจากนั้น ก็เป็นการเยี่ยมไข้ เริ่มที่อายุมิมาหา ตกใจกับสภาพยูเล็กน้อย แถมตาขวาก็บอดไปแล้ว
แต่ยูก็บอก ยังดีที่มีชีวิตอยู่ แล้วของแค่นี้ ทำกายภาพบำบัดก็กลับไปใช้ชีวิตตามปกติได้แล้ว
แล้วก็ถามอายุมิว่าการใช้ชีวิตที่ศูนย์วิจัยเป็นไงบ้าง อายุมิก็บอกว่าโอเคดี แต่ตัวชุนสุเกะดูไม่ค่อยดีเท่าไร เลยเป็นห่วง

ยู : อายุมิเคยตายไปต่อหน้าของชั้นแล้วครั้งนึง สำหรับพี่แล้ว เรื่องของคุมากามิซังก็คงไม่ต่างกัน ถ้าหากเรื่องครั้งนี้เป็นชั้นที่ตายไป อายุมิจะเป็นยังไงนะ


แล้วก็เริ่มพาเหรดเยี่ยมไข้ พร้อมของกินมาฝาก จากทาคาโจ คือ ข้าวแกงกะหรี่
ป้อนกันหนุงหนิง
ทาคาโจ : "รีบๆ หายดีแล้วกลับไปที่สภานักเรียนด้วยนะครับ ถึงตอนนี้ได้อยู่กับยูสะรินแค่ 2 ต่อ 2 จะเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมไปเลยก็เถอะ"


จากนั้นก็เป็นยูสะ ที่ทำครีมสตูมาฝาก
โดนป้อนให้กินเหมือนเดิม
ยู : ให้ทาคาโจมาเห็นไม่ได้เลย แบบนี้


แล้วยูก็ถามหามิสะ ว่าอยู่รึเปล่า มิสะก็โผล่มา
ยูถามว่า คนเราตายแล้วจะไปไหน แต่มิสะก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่ยังอยู่ตอนนี้ได้ ก็เพราะพลังของยูสะ แต่ถ้าพลังของยูสะหายไป จะไปที่ไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน


ยูเลยบอกว่า ถ้างั้นตอนนี้ก็ควรไปหาคนที่สำคัญต่อตัวเองไว้จะดีกว่า อย่างครอบครัว พ่อแม่
มิสะเลยบอกจะเอาไปคิดดูละกัน แล้วก็คืนร่างให้ยูสะ
ยูถามหาพ่อแม่ของยูสะว่าทำอะไรอยู่ ยูสะก็เล่าให้ฟัง เสร็จแล้วยูก็พูดขึ้นมาว่าให้ไปหาซะ เวลาไม่มีแล้ว รีบไปเลย ยูสะเลยบอกว่าจะรีบเอาไปคุยับผู้จัดการละกัน


จากนั้นยูก็ไปหาถึงหน้าห้องที่นาโอะอยู่ แต่ก็ไม่ได้เคาะเข้าไปหา


วันต่อมา เปิดเจอรายการทีวีของยูสะ ที่ไปทำรายการที่บ้านเกิดของตัวเอง ที่ทำร้านอาหารอยู่


เลยเป็นการพาชิมไปเลย
แต่ซักพัก ก็เป็นมิสะที่โผล่มาแทน แถมวิจารณ์อาหารด้วยว่า ก็แค่ระดับที่กินได้ หาซื้อได้ตามร้านสะดวกซื้อเท่านั้นแหละ
แต่เพราะมีความรักของพ่อแม่อยู่ เลยเป็นของที่อร่อยจริงๆ


แล้วก็เป็นคิวอายถมิมาเยี่ยมอีกรอบ พร้อมข้าวหน้าไข่เจียวหวานฉลองวันเกิดครบ 16 ปีของยู แต่ยูกินคราวนี้กลับรู้สึกว่ามันอร่อย เลยคิดถึงคำพูดของมิสะในรายการทีวี ว่ามันเป็ฯแบบนี้นี่เอง


ต่อมา ระหว่างทำกายภาพบำบัด เมโดคิก็มาขอร้องยูเรื่องชุนสุเกะ


ยูเลยขึ้นไปหาชุนสุเกะที่สภาพคล้ายกับยูตอนเสียอายุมิไป
ชุนสุเกะเปรยๆ ขึ้นมาว่าพวกก่อการร้ายต่างประเทศ ไม่นานก็จะเข้ามายุ่งกับที่ญี่ปุ่น
อย่างคุมากามิก็ไม่อยู่แล้ว จากนี้ไปจะเกิดขึ้นอะไรกับพวกเราบ้างก็ไม่รู้


พอกลับเข้ามาที่ห้อง ก็เจอนาโอะ ที่หายดี ออกจากโรงพยาบาลไปก่อนหน้าแล้ว
แล้วก็เลยถามว่าไปคุยกับชุนสุกะมาเป็นยังไงบ้าง
ยูก็เล่าให้ฟัง แล้วก็บอกว่าอยากใช้พลังที่มีทำอะไรซักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรดี


นาโอะเลยพูดขึ้นมาว่าวิธการน่ะมีอยู่แล้ว มีอยู่วิธีเดียวด้วย นั่นคือ ให้ยูไปรวบรวมพลังของคนจากทั่วโลกมาไว้ที่ตัวเองซะ แบบนั้นก็จะไม่มีใครได้รับอันตรายจากเหตุการณ์คล้ายๆ กันนี้อีก
แต่การทำแบบนี้ มันก็เสี่ยง เพราะการที่มีพลังมากมายกี่ร้อยพันแบบนั้น ก็ท่ากับยูกลายเป็นสัตว์ประหลาดดีๆ นี่เอง แล้วยูจะข่มตัวเองที่มีพลังมากมายขนาดนั้นไม่ให้ทำเรื่องเลวร้ายได้รึเปล่า


นาโอะบอกว่า ถึงยูจะดูเจ้าเล่ห์ก็เถอะ แต่ถ้าเป็นตอนนี้ก็เชื่อใจได้
แต่ก็บอกให้ลืมที่คุยกันไปเถอะ
แต่ยูกลับเอาจริง จะทำตามที่นาโอะบอก


แล้วก็สารภาพรักกันแบบไม่มีปี่ขลุ่ย ทำเอานาโอะก็งง
ยูก็ยกเรื่องตอนที่นาโอะมาช่วยตัวเองไว้ตอนที่เสียอายุมิไป
นาโอะก็บอกยังดูไม่มีเหตุผลเลย ยูเลยโซยว่าความรักมันต้องการเหตุผลเรอะ แล้วก็แง่งๆ ใส่กันจนนาโอะบอกว่า เรา 2 คนไม่เห็นจะเข้ากันได้เลย


แต่ยูก็ไม่สนว่านาโอะจะพูดยังไง
นาโอะเลยบอกว่า งั้นจะรอละกัน หลังจากที่ยูกลับมาจากการรวบรวมพลังของคนทั่วโลกมาแล้ว พอถึงเวลานั้น ค่อยมาเป็นแฟนกันละกัน
แล้วก็เกี่ยวก้อยสัญญากัน


แล้วนาโอะก็บอกให้เริ่มเอาพลังไปจากตัวเองเลยละกัน ยูก็ทำตามนั้น


แล้วก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกับชุนสุเกะ


จากนั้นก็เอามาคุยกันอีกในกลุ่มของชุนสุเกะ เมโดคิก็ถามเรื่องสำคัญขึ้นมาว่า แล้วจะทำยังไงถึงจะตามหาตัวคนที่มีพลังได้
ชุนสุเกะเลยบอกว่า ทางกลุ่มนักวิจัยต้องมีคนที่มีพลังแบบเดียวกับคุมากามิอยู่แหละ ไม่งั้นจะตามล่าหาตัวผู้มีพลังได้ขนาดนั้นได้ไง
แล้วก็บอกให้ยูไปต่างประเทศซะ ที่ญี่ปุ่นให้พวกตัวเองจัดการเอง


พอออกจากโรงพยาบาล ก็มีมิสะกับทาคาโจมารอ บอกว่ารู้เรื่องมาจากนาโอะแล้ว เลยมาให้ยูเอาพลังของพวกตัวเองไป
ยูก็บอกว่า ถ้าแบบนั้น มิสะก็ต้องหายไป แต่มิสะก็บอกแบบนั้นก็ถูกอย่างที่ควรเป็นแล้ว ยูเลยยอมทำตามที่บอก


หลังจากเอาพลังของยูสะไป ทาคาโจก็ยื่นจดหมายจากมิสะที่เขียนทิ้งไว้ให้
แล้วทาคาโจก็พูดย้ำกับยูว่า ต้องกลับมาให้ได้ล่ะ


ยูกลับมาเห็บของที่บ้าน พอออกมาก็เจอนาโอะรออยู่ แถมยื่นแผ่นรวมประโยคภาษาอังกฤษที่ทำไว้ให้
ยูก็ยื่นเครื่องเล่นเพลงที่ได้มาจากนาโอะเป็นของแลกเปลี่ยน


แล้วก็ร่ำลากัน
=จบตอน=



-เรียบราบ ราบเรียบมาก กับตอนนี้.....จนชักจะไม่สนละว่าตอนสุดท้ายจะเป็นยังไง......คงเพราะเดาๆ ไว้ตั้งแต่เห็น PV ตอนนี้แล้วมั้ง เลยรู้สึกว่ามันเรียบๆ ไป
ด้านเนื้อเรื่อง ที่มาที่ไป ok กว่าตอนที่แล้ว แต่อารมณ์ร่วมน้อยกว่า แทบไม่รู้สึกมีอารมณ์ร่วมเท่าไรเลย เหลือตอนหน้าตอนเดียว หวังว่าจะทำได้ดีแบบ AB! ตอนจบละกัน

-เห็นใน MAL บอกว่า มาถึงตอนนี้ เท่ากับเรื่องนี้ เดินตามเนื้อเพลงใน OP เลย
http://www.lyrical-nonsense.com/lyrics/lia/bravely-you/#page=English
-มีใครชอบมิสะมากกว่ายูสะเหมือนผมมั่ง


-ตอนหน้า ชื่อตอน これからの記録 = บันทึกนับจากนี้ไป

แถม




ยู : หึหึ...."โอโตซากะตาเดียว".....เท่ไปเลยนะเนี่ย

ปิดด้วย Bravely You ver. How-low-Hello