สวัสดีครับ ผมมีความฝันที่จะมีธุรกิจส่วนตัวเป็นของตัวเอง แต่ต้องมาติดที่คำว่า "เด็กน้อย" เพราะผมอายุเพียงแค่ 16 ปีหรือเพียงแค่ม.4 เท่านั้นเองครับ
ที่คิดแบบนี้ก็เพราะทางบ้านผมมีปัญหาด้านการเงินครับ มีรายได้เดือนละไม่ถึง 15000 พ่อก็อย่ากับแม่ครับ แม่ทำงานหาเงินคนเดียว
และผมเป็นคนที่ไม่มีหัวด้านการเรียนเลยครับ เกรดเฉลี่ยก็ได้แค่ 2.50-3.20 ครับ ผมเลยคิดว่าจะไม่ต่อมหาลัยครับ จะมุ่งหน้าสานฝันในธุรกิจ การงานของตัวเอง

ผมเรียนม.4 สายศิลป์ ภาษาอังกฤษ-ญี่ปุ่นครับ ที่เลือกสายนี้เป็นเพราะ ผมถนัดในด้านภาษามากกว่าคำนวน เเต่ไม่ได้มีความชอบภาษาเลยนะครับ เลือกเพราะมีความถนัดเฉยๆ ธุรกิจที่ผมต้องการคือเกี่ยวกับรถมอเตอร์ไซต์ครับ
ผมรู้ดีครับว่าทำธุรกิจมันไม่ง่าย แต่ผมก็จะยังคงดิ้นรนหาหนทางให้ประสบความสำเร็จครับ
ที่หันมาสนใจธุรกิจเป็นเพราะว่า เมื่อกิจการงานผมมั่นคง ผมจะได้มีเวลาว่างในการทำในสิ่งที่ชอบ หรือ อยู่กับสิ่งที่รักนั่นคือ ครอบครัว และ มอไซต์ครับ

อาจจะเป็นความคิดเด็กคนหนึ่งที่ฝันเกินตัว แต่ผมก็อยากได้รับคำแนะนำจากผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ครับ ว่าผมควรจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไรดี สงสารแม่ที่หาเงินส่งผมคนเดียวครับ ผมอยากจะตอบแทนบุญคุณท่านให้มากที่สุดก่อนที่ท่านจะจากไปครับ..