พออายุเริ่มมากขึ้น แต่ชีวิตยังโสดอยู่ คุณๆเคยคิดกันไหมคะ ว่าทำไมเราถึงยังโสดอยู่

อายุก็เริ่มเยอะแล้ว หน้าที่การงานการเงินก็ดี พออยู่ได้ รูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร นิสัยก็พอไปวัดไปวาได้

แต่ทำไมคุณถึงยังโสดกัน?

เราเป็นคนนึงค่ะ ที่มีความสุขกับชีวิตโสดมาก อยากไปไหนก็ไป อยากคุยกับใครก็คุย อยากทำอะไรก้ทำ ไม่ต้องมาพะวงหน้าพะวงหลังว่าจะมีใครว่าอะไรไหม

แต่พอนานๆไป อายุเริ่มเยอะขึ้นๆ ที่บ้านเร่งอยากให้มีแฟนสักที พ่อแม่อยากอุ้มหลาน เห็นลูกหลานเพื่อนคนอื่นแล้วอยากมี และเราก็เป็นลูกคนเดียวด้วย

ไซโคบ่อยๆ ก็เริ่มคิดสิคะ ว่าจะมีดีไหม จริงๆด้วยปัจจัยอะไรหลายๆอย่างเราก็พร้อม แต่ด้วยอะไรบางอย่างเราก็ยังไม่พร้อมเหมือนกัน

เคยเกริ่นๆกับรุ่นพี่ที่เป็นผู้ชายที่สนิทสนมกันว่า ให้แนะนำหนุ่มโสดให้เรารู้จักหน่อย แต่พี่เขาดันตอบมาว่า"เปลี่ยนลุคให้เป็นผู้เป็นคนก่อนดีกว่านะ ดูๆมัน

ออกแนวรั่วไปหน่อย"  อืม.... เราก็คิดเพราะอย่างนี้เองเหรอ ฮ่าๆๆๆ อีกอย่างด้วยเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงด้วย ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ชอบ Backpack

บางทีก็ไปเป็นเดือน ไม่บอกใคร (ก่อนไปบอกที่บ้านแล้วค่ะ แต่ไม่ขออนุญาตินะ แค่บอกและไปเลย ฮ่าๆๆๆ) เพราะเหตุนี้มั้ง ทำให้คนที่จะคบกันได้ยาก แต่

ตอนนี้อยากมีคนที่คุยด้วยจริงๆนะ ฮ่าๆๆๆ โดยไซโคบ่อยๆก็จิตใจเอนเอียงค่ะ

แล้วคุณๆล่ะคะ เพราะเหตุใด? พวกคุณที่ยังโสด ถึงยังโสดกัน