เราแอบชอบคนๆนึง ตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย แอบชอบแบบไม่เคยบอกให้รู้....แอบดูอยู่ห่างๆ แอบคิดถึงอนาคตว่าสักวันจะต้องคุยกันและเป็นแฟนกัน  ...แต่ก็ทำได้แค่เพ้อฝัฝน
           จนเวลาผ่านไปเราเรียนอยู่มหา'ลัย เราก็ไม่เคยลืม ยังคงแอบชอบคนๆเดิมมาตลอด ทั้งที่มหา'ลัย มีคนที่ดูดีกว่ามากมาย นับรวมๆแล้วตั้งแต่ที่เริ่มชอบตั้งแต่ม.ปลายจนถึง มหา'ลัยปี 4 เราชอบเค้ามาได้ 7 ปี
           แต่อยู่มาวันนึง เราได้คุยกับเค้าและคุยกันเรื่อยๆ จนกลายมาเป็นแฟนกัน ซึ่งเราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่วิเศษสำหรับเรามาก ในสิ่งที่เราฝันมาตลอดว่าเราจะต้องเป็นแฟนกับคนๆนี้ ณ ตอนนี้ เราเรียนจบมาได้ 4 ปี
           ซึ่งปัจุบันเราคบกับแฟนคนนี้มาได้ 5 ปี ซึ่ง 5 ปีนี้เราอาจจะมีอุปสรรคต่างๆกันบ้าง แต่เราก็ผ่านกันมาได้
           แฟนเราเคยบอกเราตลอดว่า "ถ้าชอบไคแล้ว ไม่บอออกไปแล้วคนๆนั้นจะรู้มั้ย"
           ตรงกันข้าม ถ้าคนนั้นๆก็ชอบเราอยู่แล้วต่างคนต่างไม่กล้าเข้ามาคุยกัน มาบอกความรู้สึกต่อกัน แล้วจะต้องรออีกนานแค่ไหน จะต้องเก็บความรู้สึกดีๆแบบนี้ไว้กับตัวเองทำไม?...  
          จึงอยากรับรู้ประสบการณ์ของคนอื่นๆบ้างค่ะ ว่าแต่ละคนกว่าจะรักกับคนๆนึงได้ เคยแอบชอบอยู่นานขนาดไหนถึงจะกล้าบอกคนๆนั้นว่าเราชอบเขาอ่ะค่ะ