สำหรับเรารู้แล้วว่า ระยะทางพิสูจน์รัก เพราะระยะทางได้พิสูจนแล้วว่า ผช. คนนึงทำให้เราได้รู้ว่าเขาไม่หนักแน่นพอกับความรักของเรา
คือเรากับแฟนคบกันมา5ปีแล้วค่ะ เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่ม.1 แต่มาปิ๊งกันตอน ม.ปลาย เราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมาก พอจบ ม.6 เราเลยห่างกัน เราเรียนที่จังหวัดบ้านเกิด เรียนหนักมากฝึกงานหนักมาก เขาเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง แรกๆเราก็ห่างกันพอสมควร แต่เขาก็กลับมาหาเราเรื่อยๆ เราชอบดูบอลเหมือนกันเหมือนกัน เขาทำให้เราเป็นผู้หญิงที่บ้าฟุตบอลมาก ที่ๆเราเจอกันบ่อยสุดคือสนามฟุตบอล เรานั่งดูบอลด้วยกันตลอด เราชอบถ่ายรูปคู่อัพรูปทุกครั้งที่ได้เจอกัน เพื่อนหลายๆคนบอกว่าคู่เราน่าอิจฉา ชีวิตหวานดี ดูภายนอกเหมือนเรารักกันมาก แต่เราก็ทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะเราทั้งคู่ชอบงี่เง่าเหมือนกัน เรางี่เง่ามากๆเวลาเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน ตอนหลังๆเขาไปบ่อยขึ้นเราก็ไม่ค่อยงี่เง่าใส่เขาแล้ว ไม่อยากทะเลาะ เขาก็ไม่ชอบ เราก็เฉยๆ ได้แต่บอกเขาว่าขับรถกลับดีๆกลับแล้วไลน์บอกด้วย บางครั้งเราก็ไม่ได้รอเขา เรานอนก่อน เวลาเราไม่ค่อยตรงกัน เขานอนเราฝึกงาน เขาตื่นเรานอน เขาก็ดูเหมือนจะเข้าใจ ช่วงท้ายๆที่เราฝึกงาน ช่วงนั่นเป็นช่วงที่หนักมาก เราคุยกันน้อยลงเรื่อยๆ แต่ก็ไลน์หากันตลอด แล้วเราก็เห็นว่าเขาสนิทกับเพื่อน ผญ.ในกลุ่ม ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย มีครั้งหนึ่งเราต้องรอเขานานมาก เพราะเขาไปกับ ผญ คนนั้น เราก็ได้แค่สงสัย ยังไม่ได้ถามอะไรเขา ก็คิดว่าเพื่อนกัน จนวันหนึ่งเขาไปเที่ยวกับเพื่อนๆเขาไม่สนใจเราเลย ไม่ไลน์หาทั้งๆที่ก็เล่นเฟชอะไรปกติ แล้วเราก็ได้เห็นอะไรบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าเขาปกป้อง ผญ.คนนั้นมาก ผญ.คนนั้นใส่เสื้อแฟนเราบ้าง นั่งด้วยกันบ้าง เราถามแต่แฟนก็ตอบแบบเลี่ยงๆ วันนั้นเรารู้สึกว่าเราทนไม่ไหวกับอะไรหลายอย่างที่เขาทำ เราเลยขอเลิกเขา แต่เขาไม่ยอมเลิก เราก็โอเคไม่เลิกก็ไม่เลิก แต่ครั้งนี้เราพูดเรื่อง ผญ. คนนั้นที่เราสงสัย แฟนก็บอกว่าไม่มีอะไรเพื่อนกัน แล้วเราก็ดีกันคุยกันเหมือนเดิม พอผ่านวันครบรอบ5ปีไปได้ไม่มีกี่วัน อยู่ดีๆเขาก็ถามเราว่าเรารักเขามั้ย เราก็คิดและว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆเขาไม่เคยถามแบบนี้ เราเลยถามเขาว่ามีอะไรทำไมถามแบบนี้ มีใครรึป่าว รู้สึกดีกับใครอยู่ใช่มั้ย นานมาก จนเขาบอกว่าคนนั้นแหละ วินาทีนั้นคือช็อคมาก สิ่งที่คิดมาตลอดมันคือความจริง เขาคุยกันมาสองเดือนแล้ว เขาขาดกันไม่ได้ เราก็ถามเขาว่าจะเอายังไง เขาก็ได้แต่บอกว่าไม่รู้ๆ ทั้งวัน จนเขาบอกว่าเขาจะไม่เลิกกับเรา เขาจะเลิกคุยกับ ผญ. คนนั้น ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้นแล้ว เย็นวันนั้น ผญ คนนั้นโทรหาแฟนเราบอกว่าเขาน่าจะรั้งแฟนเราไว้ แล้วนี่ก็คือจุดเปลี่ยน แฟนเราโทรมาร้องไห้กับเรา เล่าให้เราฟัง เราก็บอกเขาว่าถ้ารักคนนั้นก็ไปเหอะ อีกอย่างคือตั้งแต่เกิดเรื่องเราไม่เคยรั้งให้เขาอยู่กับเราเลย เราบอกให้เขาไปหา ผญ คนนั้น ทั้งที่จริงๆเราไม่อยากให้เขาไป เราถามเขาคำหนึ่งว่าไม่รักเราแล้วใช่มั้ย เขาบอกว่ารักแต่รักคนนั้นมากกว่า แล้วเราก็ร้องไห้ใส่กันแบบหนักมาก แล้วเราก็เลิกกัน แต่เราก็ยังคุยกันอยู่เรื่อยๆ ตอนนั้นเรากินข้าวไม่ได้เลย นอนก็ไม่หลับ ได้แต่คิดว่าเราทำอะไรผิด คิดมาจนถึงทุกวันนี้ ตอนนี้เขาคบกันแล้ว ชีวิตเขามีความสุขไปแล้ว
ใครจะไปรู้ว่าการที่เราเฉยๆไม่งี่เง่าใส่เขากลายเป็นว่าเราไม่สนใจเขา. ทำให้เขายื่นมือไปรับใครอีกคนเขามา เขาทำให้คนที่ผ่านอะไรมาด้วยกันมาเสียใจมาก อยากให้เขารู้ว่าตอนนี้เราเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว แต่เรายังทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราดีใจนะที่ตอนนี้เขามีความสุขกับคนที่เขารัก อยากบอกว่าเราไม่เคยเกลียดเขาเลย สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้เรารู้ว่าเรารักเขามากแค่ไหน เราคิดว่ารักครั้งนี้จะเป็นรักสุดท้าย แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่
เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นไม่ถึงเดือน เรื่องนี้ทำให้เรากลัวกับการมีความรักไปแล้ว อยากผ่านความรู้สึกแบบนี้ไป เราควรทำอย่างไรดีค่ะ.
คิดว่า ระยะทางพิสูจน์ความรัก จริงไหม?
คือเรากับแฟนคบกันมา5ปีแล้วค่ะ เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่ม.1 แต่มาปิ๊งกันตอน ม.ปลาย เราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมาก พอจบ ม.6 เราเลยห่างกัน เราเรียนที่จังหวัดบ้านเกิด เรียนหนักมากฝึกงานหนักมาก เขาเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง แรกๆเราก็ห่างกันพอสมควร แต่เขาก็กลับมาหาเราเรื่อยๆ เราชอบดูบอลเหมือนกันเหมือนกัน เขาทำให้เราเป็นผู้หญิงที่บ้าฟุตบอลมาก ที่ๆเราเจอกันบ่อยสุดคือสนามฟุตบอล เรานั่งดูบอลด้วยกันตลอด เราชอบถ่ายรูปคู่อัพรูปทุกครั้งที่ได้เจอกัน เพื่อนหลายๆคนบอกว่าคู่เราน่าอิจฉา ชีวิตหวานดี ดูภายนอกเหมือนเรารักกันมาก แต่เราก็ทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะเราทั้งคู่ชอบงี่เง่าเหมือนกัน เรางี่เง่ามากๆเวลาเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน ตอนหลังๆเขาไปบ่อยขึ้นเราก็ไม่ค่อยงี่เง่าใส่เขาแล้ว ไม่อยากทะเลาะ เขาก็ไม่ชอบ เราก็เฉยๆ ได้แต่บอกเขาว่าขับรถกลับดีๆกลับแล้วไลน์บอกด้วย บางครั้งเราก็ไม่ได้รอเขา เรานอนก่อน เวลาเราไม่ค่อยตรงกัน เขานอนเราฝึกงาน เขาตื่นเรานอน เขาก็ดูเหมือนจะเข้าใจ ช่วงท้ายๆที่เราฝึกงาน ช่วงนั่นเป็นช่วงที่หนักมาก เราคุยกันน้อยลงเรื่อยๆ แต่ก็ไลน์หากันตลอด แล้วเราก็เห็นว่าเขาสนิทกับเพื่อน ผญ.ในกลุ่ม ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย มีครั้งหนึ่งเราต้องรอเขานานมาก เพราะเขาไปกับ ผญ คนนั้น เราก็ได้แค่สงสัย ยังไม่ได้ถามอะไรเขา ก็คิดว่าเพื่อนกัน จนวันหนึ่งเขาไปเที่ยวกับเพื่อนๆเขาไม่สนใจเราเลย ไม่ไลน์หาทั้งๆที่ก็เล่นเฟชอะไรปกติ แล้วเราก็ได้เห็นอะไรบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าเขาปกป้อง ผญ.คนนั้นมาก ผญ.คนนั้นใส่เสื้อแฟนเราบ้าง นั่งด้วยกันบ้าง เราถามแต่แฟนก็ตอบแบบเลี่ยงๆ วันนั้นเรารู้สึกว่าเราทนไม่ไหวกับอะไรหลายอย่างที่เขาทำ เราเลยขอเลิกเขา แต่เขาไม่ยอมเลิก เราก็โอเคไม่เลิกก็ไม่เลิก แต่ครั้งนี้เราพูดเรื่อง ผญ. คนนั้นที่เราสงสัย แฟนก็บอกว่าไม่มีอะไรเพื่อนกัน แล้วเราก็ดีกันคุยกันเหมือนเดิม พอผ่านวันครบรอบ5ปีไปได้ไม่มีกี่วัน อยู่ดีๆเขาก็ถามเราว่าเรารักเขามั้ย เราก็คิดและว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆเขาไม่เคยถามแบบนี้ เราเลยถามเขาว่ามีอะไรทำไมถามแบบนี้ มีใครรึป่าว รู้สึกดีกับใครอยู่ใช่มั้ย นานมาก จนเขาบอกว่าคนนั้นแหละ วินาทีนั้นคือช็อคมาก สิ่งที่คิดมาตลอดมันคือความจริง เขาคุยกันมาสองเดือนแล้ว เขาขาดกันไม่ได้ เราก็ถามเขาว่าจะเอายังไง เขาก็ได้แต่บอกว่าไม่รู้ๆ ทั้งวัน จนเขาบอกว่าเขาจะไม่เลิกกับเรา เขาจะเลิกคุยกับ ผญ. คนนั้น ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้นแล้ว เย็นวันนั้น ผญ คนนั้นโทรหาแฟนเราบอกว่าเขาน่าจะรั้งแฟนเราไว้ แล้วนี่ก็คือจุดเปลี่ยน แฟนเราโทรมาร้องไห้กับเรา เล่าให้เราฟัง เราก็บอกเขาว่าถ้ารักคนนั้นก็ไปเหอะ อีกอย่างคือตั้งแต่เกิดเรื่องเราไม่เคยรั้งให้เขาอยู่กับเราเลย เราบอกให้เขาไปหา ผญ คนนั้น ทั้งที่จริงๆเราไม่อยากให้เขาไป เราถามเขาคำหนึ่งว่าไม่รักเราแล้วใช่มั้ย เขาบอกว่ารักแต่รักคนนั้นมากกว่า แล้วเราก็ร้องไห้ใส่กันแบบหนักมาก แล้วเราก็เลิกกัน แต่เราก็ยังคุยกันอยู่เรื่อยๆ ตอนนั้นเรากินข้าวไม่ได้เลย นอนก็ไม่หลับ ได้แต่คิดว่าเราทำอะไรผิด คิดมาจนถึงทุกวันนี้ ตอนนี้เขาคบกันแล้ว ชีวิตเขามีความสุขไปแล้ว
ใครจะไปรู้ว่าการที่เราเฉยๆไม่งี่เง่าใส่เขากลายเป็นว่าเราไม่สนใจเขา. ทำให้เขายื่นมือไปรับใครอีกคนเขามา เขาทำให้คนที่ผ่านอะไรมาด้วยกันมาเสียใจมาก อยากให้เขารู้ว่าตอนนี้เราเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว แต่เรายังทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่เราดีใจนะที่ตอนนี้เขามีความสุขกับคนที่เขารัก อยากบอกว่าเราไม่เคยเกลียดเขาเลย สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้เรารู้ว่าเรารักเขามากแค่ไหน เราคิดว่ารักครั้งนี้จะเป็นรักสุดท้าย แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่
เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นไม่ถึงเดือน เรื่องนี้ทำให้เรากลัวกับการมีความรักไปแล้ว อยากผ่านความรู้สึกแบบนี้ไป เราควรทำอย่างไรดีค่ะ.