......ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่ง (เชียงราย)
คือตั้งแต่เด็กเราเริ่มเตะบอล ดูพวกรุ่นพี่ รุ่นน้าๆอาๆตอนเค้ายังหนุ่มแน่นเตะบอลกัน
จนมาถึงปัจจุบันผมก็เตะบอลมานานละพอสมควร
มันมีหลายเรื่องที่ยังคงอยู่และเกะกะลูกกะตาและอารมณ์มากๆจึงอยากระบายครับ
คือเวลาเราไปเตะบอลปกตินี่แหละครับ สิ่งที่ยังไม่พัฒนาและล้าหลังมากๆมีดังนี้
1. "พวกแตะบอลลอดขา"
จะดีใจกันเหมือนได้แชมป์
และถ้ามีจังหวะเมื่อไหร่
ก็จะคอยหาจังหวะแตะบอลบอดขา(ลอดดาก)
กันตลอด ในสนามจะมีไม่กี่คน จะทำให้เพื่อนทั้งทีมเสียจังหวะบอลบุก
บางทีวิ่งทำทางจะเล่นชิ่ง
ก็พยายามจะทำแต่ก็ไม่ผ่านซักที
100 ครั้งเห็นสำเร็จสักกี่ครั้งกันวะ? น่าเบื่อมาก
.....ถึงเวลาไปแข่งจริง ไอ้พวกนี้แหละ มันก็รับแรงกดดันไม่ได้
เพราะเวลาซ้อม
ก็เล่นมั่วๆไม่พัฒนา ลามไปถึงทีมที่เล่น
จะเปลี่ยนออกก็อาจจะไม่มีตัวเปลี่ยน จะให้เล่นก็รับแรงกดดันไม่ไหว
เล่นจริง
ก็ไม่เห็นจะไปเอาบอดดากไรนี่ เบื่อมากไอ้นักบอลประเภทนี้
2. "พวกเก่งหลังโกล์" คือเวลาบอลออกหลัง ถ้าให้คนประเภทนี้ไปเก็บ
แทนที่
จะเตะบอลมาให้เพื่อนดีๆจะได้เล่นต่อไปกันง่ายๆ
แต่สิ่งที่พวก
ทำคือการเตะโชว์ลูกปั่นไซ้(คิดว่าตัวเองเป็นเบ๊คแฮ่ม)
หลายครั้งบอลติดเสาโกล์ออกไปไกลกว่าเดิมหรือหลุดไปกลางสนาม
ทำให้เสียเวลาไปเปล่าๆเพราะความคิดไม่พัฒนาของคนพวกนี้
3. "พวกวอร์มโชว์ข้างสนาม" เรื่องนี้ถ้าใครได้เตะบอลสนามหญ้าเทียม
จะเข้าใจเป็นอย่างดี หลายๆสนามพื้นที่เส้นข้างสนามมีน้อย
ถ้ามีบอล 2 ลูก ความบรรลัยเกิดขึ้นทันทีถ้ามีไอ้พวกนี้อยู่
คนพวกนี้จะเตะบอล เดาะบอลโชว์ ข้างสนามนั่นแหละ
บางทีแกล้งเตะอัดกันแบบโง่ๆจนบอลทะลุตาข่ายไปนอกสนาม
หรืออาจจะเข้ามาในสนาม ในจังหวะที่เรากำลังจะบุกสนุกๆ
หรือกำลังจะยิงประตู แต่พอบอลเข้ามาเกมต้องหยุดเพื่อเอาบอลคืน
เสียอารมณ์มาก สุดท้ายทีมที่เราเล่นอาจจะโดนยิงและโดนเปลี่ยนทีมออก
(ถ้าได้ประตูจังหวะบุกนั้น อาจจะอยู่ต่อ ได้อารมณ์มากขึ้น)
4. "พวกบัดดี้" คือพวกนี้จะสนิทกัน มาด้วยกันมันเป็นธรรมดานะ
ที่จะจ่ายบอลให้กันบ่อยๆ อันนี้เข้าใจได้แต่รูปเกมจะออกมาแบบนี้ครับ
- ถ้าพวกนี้อยู่ทีมเดียวกัน จะจ่ายให้แต่กันและกันจนบอลเสีย
และโดนบุก จังหวะดีๆทำชิ่งดีๆจะไม่จ่ายให้คนอื่นมาก
จะจ่ายให้แต่บัดดี้ เน้นได้บอล ไม่เน้นทำประตู (เบื่อ !!)
- ถ้าอยู่คนละทีม หากใครคนใดคนหนึ่งได้บอลแล้วล่ะก็
ไอ้พวกนี้แหละจะเลี้ยงโชว์หลอกล่อ เอาบอลลอดขากัน
เลี้ยงหลบกันได้เหมือนปู่เมิงจะลุกมาเต้นแอโรบิกกันเลยทีเดียว
ครองบอล บังบอล คลึงบอล พยายามจะแตะบอลลอดขา
สุดท้ายเสียบอล เพื่อน
ได้บอล ไอ้นั่นเอาอีกคลึงๆหลอกๆ
จะแตะบอลลอดขาเพื่อน
อีก ทั้งทีมรอ
อยู่นะเว้ย
เสียจังหวะบอลมาก น่าเบื่อมาก เล่นกันแบบนี้ไปเล่นกันสองคน
เลย
......คิดนะว่า ทีมชาติอาจจะมีบ้าง แต่ก็คงแค่จังหวะหยอก relax time กันไป
แต่คงไม่มาจริงจังพยายามเอาบอลมาลอดขา ลอดดากกันขนาดนี้หรอกมั้ง?
เห็นเตะกะอิรัก ไม่เห็นใครอยากเอาบอลลอดดากมามุดห์กันสักคน
.....คิดนะว่า บอลต้องเล่นเป็นทีม ถึงซ้อมก็ต้องมีจริงจังกันบ้าง
ไม่ใช่เล่นแต่กะคนสนิทกัน งี้ก็ตายกันทั้งทีมสินะ ไอ้พวกบัดดี้
.....คิดอีกนะว่า คนเก่งจริงเค้าไม่โชว์มั่วๆหรอก มันจะมีจังหวะโชว์ดิ
ไม่ใช่โชว์มั่วซั่ว มันน่าเบื่อ ไร้การพัฒนาและฉุดเพื่อนร่วมทีมลงต่ำ
ที่กล่าวมาทั้งหมด คิดนะว่า....หลายคนคงเคยเจอและเบื่อกะพวกนี้
ผมถึงขนาดหาทีมเอง ไปเตะกะพวกนี้เลย สุดท้ายพวกมันก็แพ้
อาจจะมีแพ้กันไปบ้าง แต่ก็ยังสนุกกว่าเล่นกะคนพวกนี้
ถ้าคุณชอบเตะบอล คุณจะเจอคนไม่พัฒนาพวกนี้ มีพวกไหนอีกบ้างครับ?
คือตั้งแต่เด็กเราเริ่มเตะบอล ดูพวกรุ่นพี่ รุ่นน้าๆอาๆตอนเค้ายังหนุ่มแน่นเตะบอลกัน
จนมาถึงปัจจุบันผมก็เตะบอลมานานละพอสมควร
มันมีหลายเรื่องที่ยังคงอยู่และเกะกะลูกกะตาและอารมณ์มากๆจึงอยากระบายครับ
คือเวลาเราไปเตะบอลปกตินี่แหละครับ สิ่งที่ยังไม่พัฒนาและล้าหลังมากๆมีดังนี้
1. "พวกแตะบอลลอดขา" จะดีใจกันเหมือนได้แชมป์
และถ้ามีจังหวะเมื่อไหร่ ก็จะคอยหาจังหวะแตะบอลบอดขา(ลอดดาก)
กันตลอด ในสนามจะมีไม่กี่คน จะทำให้เพื่อนทั้งทีมเสียจังหวะบอลบุก
บางทีวิ่งทำทางจะเล่นชิ่ง ก็พยายามจะทำแต่ก็ไม่ผ่านซักที
100 ครั้งเห็นสำเร็จสักกี่ครั้งกันวะ? น่าเบื่อมาก
.....ถึงเวลาไปแข่งจริง ไอ้พวกนี้แหละ มันก็รับแรงกดดันไม่ได้
เพราะเวลาซ้อม ก็เล่นมั่วๆไม่พัฒนา ลามไปถึงทีมที่เล่น
จะเปลี่ยนออกก็อาจจะไม่มีตัวเปลี่ยน จะให้เล่นก็รับแรงกดดันไม่ไหว
เล่นจริงก็ไม่เห็นจะไปเอาบอดดากไรนี่ เบื่อมากไอ้นักบอลประเภทนี้
2. "พวกเก่งหลังโกล์" คือเวลาบอลออกหลัง ถ้าให้คนประเภทนี้ไปเก็บ
แทนที่จะเตะบอลมาให้เพื่อนดีๆจะได้เล่นต่อไปกันง่ายๆ
แต่สิ่งที่พวกทำคือการเตะโชว์ลูกปั่นไซ้(คิดว่าตัวเองเป็นเบ๊คแฮ่ม)
หลายครั้งบอลติดเสาโกล์ออกไปไกลกว่าเดิมหรือหลุดไปกลางสนาม
ทำให้เสียเวลาไปเปล่าๆเพราะความคิดไม่พัฒนาของคนพวกนี้
3. "พวกวอร์มโชว์ข้างสนาม" เรื่องนี้ถ้าใครได้เตะบอลสนามหญ้าเทียม
จะเข้าใจเป็นอย่างดี หลายๆสนามพื้นที่เส้นข้างสนามมีน้อย
ถ้ามีบอล 2 ลูก ความบรรลัยเกิดขึ้นทันทีถ้ามีไอ้พวกนี้อยู่
คนพวกนี้จะเตะบอล เดาะบอลโชว์ ข้างสนามนั่นแหละ
บางทีแกล้งเตะอัดกันแบบโง่ๆจนบอลทะลุตาข่ายไปนอกสนาม
หรืออาจจะเข้ามาในสนาม ในจังหวะที่เรากำลังจะบุกสนุกๆ
หรือกำลังจะยิงประตู แต่พอบอลเข้ามาเกมต้องหยุดเพื่อเอาบอลคืน
เสียอารมณ์มาก สุดท้ายทีมที่เราเล่นอาจจะโดนยิงและโดนเปลี่ยนทีมออก
(ถ้าได้ประตูจังหวะบุกนั้น อาจจะอยู่ต่อ ได้อารมณ์มากขึ้น)
4. "พวกบัดดี้" คือพวกนี้จะสนิทกัน มาด้วยกันมันเป็นธรรมดานะ
ที่จะจ่ายบอลให้กันบ่อยๆ อันนี้เข้าใจได้แต่รูปเกมจะออกมาแบบนี้ครับ
- ถ้าพวกนี้อยู่ทีมเดียวกัน จะจ่ายให้แต่กันและกันจนบอลเสีย
และโดนบุก จังหวะดีๆทำชิ่งดีๆจะไม่จ่ายให้คนอื่นมาก
จะจ่ายให้แต่บัดดี้ เน้นได้บอล ไม่เน้นทำประตู (เบื่อ !!)
- ถ้าอยู่คนละทีม หากใครคนใดคนหนึ่งได้บอลแล้วล่ะก็
ไอ้พวกนี้แหละจะเลี้ยงโชว์หลอกล่อ เอาบอลลอดขากัน
เลี้ยงหลบกันได้เหมือนปู่เมิงจะลุกมาเต้นแอโรบิกกันเลยทีเดียว
ครองบอล บังบอล คลึงบอล พยายามจะแตะบอลลอดขา
สุดท้ายเสียบอล เพื่อนได้บอล ไอ้นั่นเอาอีกคลึงๆหลอกๆ
จะแตะบอลลอดขาเพื่อนอีก ทั้งทีมรออยู่นะเว้ย
เสียจังหวะบอลมาก น่าเบื่อมาก เล่นกันแบบนี้ไปเล่นกันสองคนเลย
......คิดนะว่า ทีมชาติอาจจะมีบ้าง แต่ก็คงแค่จังหวะหยอก relax time กันไป
แต่คงไม่มาจริงจังพยายามเอาบอลมาลอดขา ลอดดากกันขนาดนี้หรอกมั้ง?
เห็นเตะกะอิรัก ไม่เห็นใครอยากเอาบอลลอดดากมามุดห์กันสักคน
.....คิดนะว่า บอลต้องเล่นเป็นทีม ถึงซ้อมก็ต้องมีจริงจังกันบ้าง
ไม่ใช่เล่นแต่กะคนสนิทกัน งี้ก็ตายกันทั้งทีมสินะ ไอ้พวกบัดดี้
.....คิดอีกนะว่า คนเก่งจริงเค้าไม่โชว์มั่วๆหรอก มันจะมีจังหวะโชว์ดิ
ไม่ใช่โชว์มั่วซั่ว มันน่าเบื่อ ไร้การพัฒนาและฉุดเพื่อนร่วมทีมลงต่ำ
ที่กล่าวมาทั้งหมด คิดนะว่า....หลายคนคงเคยเจอและเบื่อกะพวกนี้
ผมถึงขนาดหาทีมเอง ไปเตะกะพวกนี้เลย สุดท้ายพวกมันก็แพ้
อาจจะมีแพ้กันไปบ้าง แต่ก็ยังสนุกกว่าเล่นกะคนพวกนี้