ดานัง - ฮอยอัน (ฮอยอันฉันรักเธอ) - โฮจิมินซิตี้ (เวียดนาม Journey) ภาค 3

กระทู้สนทนา

สืบเนื่องมาจาก
ตอนที่ 1 >>> http://ppantip.com/topic/34097472
ต่อตอนที่ 2 >>> http://ppantip.com/topic/34159840

และมาต่อภาค 3 ก่อนจะจบ
มีคนที่รอมาดูโฮจิมินซิตี้ก็ภาคนี้แหละ ต่อเนื่องจากเมื่อครั้งที่แล้วเราได้จองไปดำน้ำไว้ ผมไม่คิดมาก่อนว่าจะได้มาดำน้ำที่ฮอยอัน
เงินของเราเริ่มจะหมดแล้ว ผมใช้บัตรรูด เพราะอยากดำน้ำ เช้านี้เราเดินทางมาที่นี่ เริ่มต้นที่ 8.30 น. เราเดินทางไป Cham Island
ค่าดำน้ำที่นี่ตกประมาณ 2 พันกว่าเกือบสามพัน เรามาเริ่มที่นี่ครับ

พอหลังจากขึ้นเรือ ฝรั่งเต็มไปหมด เรือมีหลายลำในเช้านี้สำหรับ ฮอยอัน เราก็มาบังเอิญเจอกัปตันเมื่อวานที่ชื่อ มัน เค้าเจอหน้าเราเค้าหัวเราะใหญ่เลย เราจับมือกันอีกครั้ง ผมเคยมาทะเลของเวียดนามเมืองครั้งที่แล้วที่ ญาจาง เวียดนามกับเพื่อนผมตี๋น้อย ครั้งกระโน้นสนุกมาก เวียดนามถึงแม้ในตลาดอาจจะดูรกๆ สกๆ นิด แต่ถ้าเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ผมว่าที่นี่เค้าดูแลใช้ได้เลยนะครับ

จุดแรกเค้าพาเราไปดำน้ำสองไดร์ฟ ผมรู้สึกนี่เป็นการดำน้ำครั้งแรกของผมหลังจากผมได้เรียน Open water มามันสนุกสุดเหวี่ยงเสี่ยงตายเลยแหละ ครั้งนี้ เพราะถ้าเกิดงานเข้ามา ผม Continue ไม่ได้แน่ๆ แต่การทำอะไรแบบนี้ผมโคตรชอบเลย ก่อนลงน้ำฝรั่งเทรนเรื่องการดำน้ำนิดหน่อย ผมพยายามจะฟังและ พยายามจะเข้าใจ ฝรั่งเห็นผมมาคนเดียวเลยช่วยประกบ ผมลงดำสองไดร์ฟที่นี่ บอกตรงๆ ไม่เคยเห็นอะไรสวยงามขนาดนี้มาก่อน ทะเลสมบูรณ์มากๆ และก็ผมดำจนอากาศเกือบหมดแท้งค์เลยเหลือประมาณ 20 ครูฝึกดำชิวมากๆ เสียดายผมไม่มีกล้อง Gopro จะได้ถ่ายใต้น้ำได้ เอาไว้มีงบประมาณมากกว่านี้จะได้ภาพสวยๆ ใต้น้ำ

หลังจากนั้นทีมงานพาไปกินข้าวที่ Cham Island เค้าบอกว่าให้ใส่รองเท้าด้วยเพราะว่าทรายมันร้อนๆ มากๆ ซึ่งทรายที่นี่ร้อนมากจริงๆ
ทีมงานฝรั่งดูแลเราดี และอาหารก็อร่อยดี มีชาวต่างชาติเพียบที่เดินทางมาที่นี่ เราเจอฝรั่งสาวคนนึงอายุ 19 เค้ามาคนเดียวและก็โสดด้วย สงสัยจะอกหักเลยมาเที่ยว เราทำความรู้จักและก็ทักทาย แต่ว่าผมไม่ได้แลกเฟสเพราะไม่มีสัญญาณซะแล้วสำหรับเกาะนี้

หลังจากนั้นเราเดินทางกลับจากเกาะ Cham Island มุ่งตรงเข้าสู่ ฮอยอันอีกรอบ และเราก็กลับไปเอากระเป๋าและย้ายที่นอน
คืนนี้เรานอนที่นี่ และตามแพลนเราต้องกลับไปที่ดานังเพื่อไปเอากระเป๋าใหญ่ และเดินทางสู่สนามบินกลับเข้าเมืองหลวงของที่นี่ก็คือ โฮจิมินซิตี้ ตั้งแต่มาผมยังไม่ได้โทรกลับหาที่บ้านเลยนะครับ แต่ว่าไม่รู้จะโทรกลับบ้านไปหาแม่ยังไง ซิมที่นี่โทรกลับไทยราคาโหดใช้ได้ครับ โชคดีผมโหลด Application นี้เอาไว้นะครับ ผมแนะนำสำหรับคนที่เดินทางต่างประเทศบ่อยๆ นะครับ เราสามารถใช้ App นี้โทรกลับมาเข้าเบอร์มือถือคนที่เรารู้จักได้เลยนะครับ Media5-fone หน้าตาเป็นแบบด้านล่างนะครับ ของ บริษัทบีวีคอลดอทคอม จำกัด bvcall

ดาวน์โหลดได้ที่
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.media5corp.m5f.Media5fone.Mps
สำหรับระบบandiord

ดาวน์โหลดได้ที่
Media5-fone MPS โดย Media5 Corporation
https://appsto.re/th/RbpAH.i
สำหรับระบบ ios
เราสามารถติดต่อเติมเงินด้วยระบบ Callcenter ได้นะครับที่ 092-665-3443 ก่อนไปแนะนำให้โหลดและเติมเงินไว้ซัก 500 นะครับ ถ้ามีธุระด่วนเราโทรกลับมาไทย เบอร์มือถือ เบอร์บ้าน เบอร์อ๊อฟฟิตได้เลยนะครับ ผมแนะนำเพื่อเป็นประโยชน์นะครับไม่ได้ % อะไร ขอให้มันเป็นประโยชน์ต่อการใช้งานแค่นี้ก็โอเคแล้วนะครับ

มีชาวเวียดนามพยายามมาเป็นมิตรกะเราและเอาหาบมาใส่บ่าและจะถ่ายรูปกับผม และก็จะขอร้องให้ผมซื้อมังคุดไม่ก็เงาะ เนื่องจากว่าเงินในกระเป๋าผมเหลือน้อยมาก ใจผมเองก็อยากจะช่วยซื้อ แต่ปฏิเสธเพราะกลัวเงินไม่พอ เจ๊ชาวเวียดนามคนนั้นถึงกับเขวี้ยงมังคุดลงหาบ และฟึดฟัดหัวเหวี่ยง เหตุการณ์ครั้งนี้สอนให้รู้ว่า อย่ารับหาบจากใครนะจ๊ะ ถ้าไม่อยากกินมังคุด

ค่ำคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายสำหรับเวียดนามกลาง หรือสำหรับฮอยอันนั่นเอง ผมดีใจที่เดินทางมาถึงที่นี่ เราได้กินอาหารแปลกๆ หลายอย่าง ได้รู้จักวัฒนธรรมในอีกเมืองนึง เวลาผมได้เดินทางกลับจากเมืองไหน หลังจากวันที่เดินทาง ผมชอบเก็บเรื่องที่เราได้เจอและบันทึกไว้ ถ้าอนาคตเราได้มาอ่านหรือมีใครมาอ่านหวังว่าคงเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย ก่อนลาในวันนี้บ๋ายบาย ฮอยอัน...

ตื่นเช้ามาในวันนี้เวลา 4.30 น. ผมต้องรีบบิดกลับไปดานัง ก่อนออกมาตอนตีห้าหน่อยๆ เพราะกลัวตกเครื่อง เคยมีประสบการณ์ตกเครื่องที่อังกฤษ

หลังจากที่กลับมาผมเดินทางเข้าที่พักในโฮจิมินซิตี้และเช่ามอเตอร์ไซด์ พร้อมร่อนในเมืองหลวงแห่งนี้ การจราจรที่นี่น่ารักมากๆ มอไซด์ไม่รู้จะเยอะไปไหน การขับขี่สวนเลนกันหรือรถวิ่งพร้อมๆ กันทั้งๆ ที่มาจากทั่วสารทิศ พร้อมๆ กันโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นเสน่ห์อันน่าหลงไหลของประเทศนี้ และเป็นเวียดนามสไตล์ ผมเดินทางมาในเมืองและซื้อของฝากกลับ ซื้อกาแฟมาให้แม่ กาแฟเวียดนามนี่ขึ้นชื่อนะครับ ดีสุดๆ ผมนี่ดีดใช้ได้เลย

ถ้ามาซื้อกาแฟลองมาร้านนี้เลย ผมชอบที่เค้าลดให้ผมสามรอบ สามเด้ง มันไม่เยอะหรอกครับ แต่ว่ามันทำให้เราอยากกลับมาซื้ออีกรอบ ผมได้จัดการซัด กุ้งพันอ้อย อีกรอบที่ตลาดนี้ ทริกของการซื้อของที่นี่คือ ของที่นี่จะมาพร้อมกับเจ้าของร้านถืออีโต้ เอาไว้สับหัวนักท่องเที่ยวที่ไม่ยอมต่อของ ของที่นี่สามารถต่อได้ 50% ทุกร้าน ผมว่าชาวไทยได้มาสร้างสรรค์ผลงานการต่อของกับเจ้าของร้านในตลาดที่นี่ ตลาดจะเบนทาน จนเจ้าของร้านขายของที่นี่หัวเสียกันไปเป็นแถว สนุกดีครับ ลองมาช็อปกันดู ไม่เสียชาติเกิด ต่อของที่นี่สนุกครับ อากาศยิ่งร้อน ยิ่งเรายึกยัก เจ้าของยิ่งปรี๊ดแตกได้ง่าย ...

ตกเย็นในคืนนี้เราไปซัดอาหารทะเลอยู่ร้านนึงซัดเบียร์ไปชุดใหญ่เลย ก่อนจะเดินทางกลับในวันพรุ่งนี้ กาแฟที่นี่ย้ำว่าเจ๋งนะครับ และก่อนกลับผมซัด บุ๋นเรียว และก็อาหารเวียดนามแปลกๆ ตามข้างทางเต็มไปหมด เก็บประสบการณ์ในการเดินทางเข้าสู่เวียดนามกลางครั้งนี้ ได้อรรถรสในการเดินทางแบบไม่ค่อยรู้เรื่องเส้นทาง มีแต่กูเกิ้ลแม็พ อินเตอร์เน็ตที่นี่ และที่เหลือก็อาศัยโชคชะตาเอา สามตอนนี้หวังว่าเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย ก่อนจะจบตอนนี้ผมมีคลิปที่ผมมาในครั้งที่แล้วอยากจะให้ดู เวียดนามสไตล์ ในการจราจร เพื่อนผมเป็นพิธีกรเอง มาดูกันว่าเป็นยังไงนะครับ ด้านล่างสุดเลยนะครับ