ณ ห้องน้ำชั้นเจ็ดกับวันที่ค่อยข้างปวดหนักและเป็นวันที่ยัง งง ว่าเกิดอะไรขึ้น!!(ที่จริงเราจะตั้งเป็นกระทู้ที่ไม่ใช่กระทัคำถามล่ะแต่ตนนี้เรารอยืนยันตัวตนเลยต้องเล่าในนี้ ๕๕๕ เก็บไว้ไม่ไหวอึดอัด)  บรรยายบรรยากาศก่อนล่ะกัน ลิฟต์เป็นศูนย์กลางจะอยู่ตรงกลางตึกพอดี ห้องเรียนจะอยู่หน้าลิฟต์แบ่งเป็นสองฝั่งซ้ายขวา ห้องน้ำจะอยู่ทางด้านขวามือของลิฟต์ เข้าเรื่องเลยละกัน
บ่ายวันจันทร์ ในขณะที่นั่งเรียนอยู่เกิดปวดท้อง(KREE)อย่างรุนแรง ก็รีบเข้าห้องน้ำ เปิดประตูออกมาข้างนอกค่อนข้างมืด(ไม่เปิดไฟเพราะเรียนอยู่แค่ห้องเดียวประหยัด) มุมทางเข้าห้องน้ำก็มืดมาก (ทางเข้าห้องน้ำข้างหน้าจะเป็นห้องน้ำคนพิการล็อค ห้องน้ำหญิงเข้าทางซ้าย ห้องน้ำชายทางขวา) ด้วยความที่ตัวเองปวดหนักไม่ไหวแล้วจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ เข้าห้องแรกทางซ้ายมือเพราะมันกว้าง(ห้องน้ำแบ่งเป็นสองฝั่งซ้ายขวา) พอเข้าไปกำลังล็อกประตู หางตาไปสะดุดตรงมุมห้องน้ำด้านหลัง เราเห็นเป็นผู้หญิงยืนอยู่ เราก็ตกใจนึกว่าเข้าห้องน้ำที่มีคนเข้าอยู่ แต่พอหันไปจะขอโทษ กลับเป็นถังขยะ จึงไม่สนใจอะไรเพราะคิดว่าปลายผมคงปิดหางตาประกอบกับถังขยะเห็นเป็นภาพหลอนหรือเปล่า ก็ไม่คิดมากอะไรนั่งถ่ายทุกข์ไปต่อ และในระหว่างที่ นั่งถ่ายทุกข์อยู่ได้ยินเสียงคนค้นถังขยะตรงหน้ากระจกได้ยินตลอด เราก็คิดอีกว่าคงเป็นแม่บ้าน เข้ามาเก็บขยะ พอเสร็จกิจธุระอันหนักอึ้งแล้ว เดินออกมาจากห้องน้ำ(ห้องที่ถ่ายทุกข์) จะมีกระจกยู่ทางขวามือ พอมองไปที่กระจก เห็นผู้หญิงคนเดิม?ยืนอยู่ ก็รีบมองตาม อันนี้ตกใจจริงๆตอนนี้ไม่มีผมมาปิดหน้าปิดตา เห็นจะๆเลยว่าเป็นคนแต่เห็นหน้าไม่ชัด แต่พอหันมองจริงๆ กลับเป็นถังขยะใบใหญ่ตั้งอยู่ เราก็แปลกใจ นิดนึงล่ะ เราเห็นเป็นคนจริงๆยืนอยู่เลยไม่ใช่ถังขยะแล้วทำไมเป็นแบบนี้ทำไมเป็นถังขยะ จึงตัดสินใจเดินออกมารีบกลับเข้าห้องเรียน ระหว่างที่นั่งเรียนก็คิดเรื่องนี้สักพักแต่แล้วก็ลืมไปเลยเพราะคิดว่าตัวเองคงคิดไปเอง(ตั้งใจเรียน) แล้วก็ลืมไปเลยว่าเจอเรื่องแบบนี้ พอเลิกเรียน เรายังทำงานไม่เสร็จจึงอยู่กับเพื่อนอีกคนเพื่อทำให้เสร็จ แล้วอยู่ดีๆเพื่อนมันก็พูดว่า "วันนี้กลับด้วยได้ไหม?" เราก็บอกว่ากลับสิจะไปหาเพื่อนที่หอหรอ นางไม่ตอบได้แค่นั่งพยักหน้า หลังจากทำงานเสร็จออกจากห้องปิดประตูแล้วเดินมาที่ลิฟต์ระหว่างที่รอลิฟต์ก็คุยกันตามปกติ เรื่องงานเรื่องเรียน บลาๆๆ ลิฟต์จะมีสองฝั่ง เราขึ้นฝั่งซ้ายมือ(ถ้าหันหน้าเข้าลิฟต์) พอเราเข้ามา ก็กดลงไปชั้น 1  ในขณะที่ลิฟต์ใกล้จะปิดอยู่ดีๆ มันก็เปิดออก เพื่อนเราจึงกดปิดใหม่ แล้วลิฟต์มันก็พูดว่า "ทีหลังอย่าเข้ามาหลังลิฟต์ใกล้จะปิด" (ประมาณนี้ๆ) เรากับเพื่อนมองหน้ากันแล้วงงว่าทำไมพูดงี้ ในเมื่อเราเข้ามาแล้ว ถ้าเป็นเซนเซอร์ตรงประตูคงไม่ใช่เพราะ เรายืนในสุดๆ และกดปิดลิฟต์ตรงที่กดคนพิการ ก็งงนิดหน่อย๕๕๕ พอลงมาบรรยากาศมันก็มืดล่ะ เป็นเวลา หกโมงสี่สิบ(ไม่แน่ใจเกือบๆทุ่ม) เราก็เดินจะกลับหอตามปกติแล้วเพื่อนก็กล่าวลาเพื่อแยกกลับเราก็งงจึงถามว่า
"ไหนว่าจะกลับด้วยกันไง?"
นางบอก "ไม่น่ะไม่กลับบอกตอนไหน"
เรา "ในห้องไง"
เพื่อน "ป่าวเราไม่ได้พูด"
เรา"แล้วตอนถามพยักหน้าทำไมเล่า?"
เพื่อน"เฮ้ย ตอนไหนว้า พยักหน้ากับงานป่าว" (เวลาอ่านอะไรแล้วเข้าใจราจะพยักหน้าอัตโนมัติเป็นไหม?)
เราก็เลยลากันปล่อยเสียงนั้นเป็นปริศนาต่อไป ตัวเราเองคิดว่า เพื่อนลืมแน่ๆว่าเคยถาม
เดี๋ยวมาต่อน้า....พรุ่งนี้เรียนเช้า
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง งง กับตัวเองมากเกิดอะไรขึ้นคิดไปเองหรือเปล่าก็ไม่น่ะ ไม่เคยคิดเลย เอะ โอ้ยย งง ช่างเถอะ