บทวิเคราะห์มั่วๆ กับเพลง ฉันเจอวัวป่าโคโรโวเก้

กระทู้สนทนา
เมื่อผมฟังเพลงนี้เป็นครั้งแรก ผมสบถสาบานได้เลยครับว่าเพลงนี้มันอะไรของมันวะ!!! ถ้าจะให้อุทานให้ทันสมัยหน่อยก็คงต้องบอกว่า "ยิ้มพังค์ว่ะ" (จากความรู้อันน้อยนิดของผมบอกว่า เพลงนี้ไม่ใช่เพลงพังค์นะฮะ) แต่เมื่อผมฟังไปหลายรอบเข้าจนเข้าใจความหมายในแก่นแล้วก็พบว่าเพลงนี้มันยิ่งใหญ่ระดับที่โนแลนด์หากต้องการสร้างหนังแนวปรัชญาคงต้องเดินตามและศึกษาเพลงนี้เป็นต้นแบบเลยเชียวล่ะคุณ  ลองทัศนาเนื้อร้องและบทวิเคราะห์มั่วๆของผมดูครับ

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
"ฉันเดินทางมาแสนนาน  ตามหาสัตว์ในตำนาน
ในป่าลึกดินแดนที่ไม่มีใครเข้าถึง ป่าที่ลึกเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง"

(เปรียบได้เหมือนเรากำลังเดินตามค้นหาบางสิ่งที่ยากเย็นซึ่งในที่นี้เปรียบเป็นสัตว์ในตำนานที่บางทีมันอาจจะไม่มีอยู่จริงเลย  ดินแดนที่ไม่มีใครเข้าถึงคงเหมือนกับจิตใจของเราที่คนภายนอกคงยากที่จะเข้าใจว่ามันเป็นอย่างไร  คงเหมือนกับที่สุนทรภู่กวีเอกกล่าวไว้ในพระอภัยมณีนั่นแหละครับว่า "แม้เถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งน้ำใจคน"  ส่วนหมู่บ้านคงแทนภายในส่วนหนึ่งของจิตใจนั่นแหละครับ)


"ฉันเดินทางมาก็นานไม่ได้หยุดพัก  ทั้งวันเจอแต่สัตว์พื้นๆไม่เจอสัตว์ในตำนาน
แล้วฉันก็หันไปทางขวาเจอวัวป่าที่มีสีสันตรงตามตำรา"

(ท่อนนี้ก็คงเปรียบได้กับเราพยายามค้นหาภายในจิตใจเราแบบไม่มีว่างเว้น สิ่งที่เราพบเองกลับเป็นสิ่งสามัญที่ไม่มีค่าใดเลย แต่ความพยายามมีดอกผลของตัวเองเสมอครับ แม้ว่าบางทีมันอาจะเป็นความบังเอิญ เนื้อเพลงท่อนนี้บอกไว้อย่างชัดเจน)

"โคโรโวเก้ โคโรโวเก้ ฉันเจอวัวป่า โคโรโวเก้ในป่าลึก"

(ทำไมต้องเป็นป่าลึก? เพราะนั่นหมายความว่าแก่นของตัวตนที่แท้ ของเรามันมักอยุ่เข้าไปลึกกว่า สัญชาติญาณ  สภาพแวดล้อมที่คอยบงการเราเสมอไง)

"ฉันจึงถ่ายรูปไว้ เก็บเป็นหลักฐาน ว่าฉันเดินทางไปเจอกับวัววิเศษ
ฉันทำการกดชัตเตอร์ กดยังไงก็กดไม่ติดสงสัยวัวตัวนี้ต้องมีพลังอะไร"


(เราทุกคนต้องการเก็บสิ่งดีไว้กับตัวเสมอ การค้นพบตัวตนก็คงเช่นกัน  แต่สุดท้ายเราเองก็ไม่อาจเก็บเอ็มแอนด์เอ็มไว้ในปากเราได้ตราบนานเท่าตามสโลแกนที่ว่า "ละลายในปากแต่ไม่ละลายในมือ"  ฉันใดก็ฉันนั้น เพราะแก่นของตัวตนที่แท้สุดท้ายก็สุดที่จะเผยอหน้าออกมาเหนือ สัญชาติญาณ  สภาพแวดล้อมที่คอยบงการ)

เพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊นเพี้ยนแว๊น

เป็นอย่างไรบ้างครับเมื่ออ่านจนจบถึงบรรทัดนี้ ไม่ว่าคุณเองจะคล้อยตามผมหรือไม่ ผมไม่แคร์อะไรเลยครับ เพราะตอนนี้ผมขอวางถุงกาวในมือสักครู่เพื่อไปรับยาที่ช่อง 3 ก่อนครับ

เพี้ยนออกทริปเพี้ยนออกทริปเพี้ยนออกทริปเพี้ยนออกทริปเพี้ยนออกทริปเพี้ยนออกทริปเพี้ยนออกทริป

ปล.อ่านให้ตลก อย่าซีเรียสนะครับ
ปล.แปะเฟสบุ๊คของวงไว้ให้ด้วยครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่