สวัสดีคะ...
กระทู้นี้พึ่งเคยเขียนครั้งแรกนะคะ เลยอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆที่เคยเจอ เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้อ่าคะ....
เรื่องก็มีอยู่ว่า...เมื่อปีที่แล้ว2557 เราได้เข้าทำงานประจำที่หนึ่ง ได้เจอเพื่อนร่วมงานที่ดี เจอหัวหน้างานที่ดี จนปัจจุบัน หน้าที่การงานเราก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ดีนะคะ มีการพัฒนาก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ เงินเดือนก็พัฒนาขึ้น ชีวิตด้านนี้มีความสุขดีคะ แต่จะมีเรื่องทุกข์ใจอยู่แค่เรื่องเดียว (ปัจจุบันเราอยู่ในสถานะโสดนะคะ) ตั้งแต่เข้ามาทำงานที่นี่ บอกตรงๆเลยว่าเรามีความรู้สึกดีๆให้หัวหน้าคะ ซึ่งทีแรกเราไม่กล้าคิดไปเอง เพราะอย่างน้อยสถานะเราต่างกัน เค้าคือหัวหน้าเราลูกน้องในทีมงาน ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่แปลกนะคะถ้าจะเกิดขึ้นกับใครคนใดคนนึงซึ้งต้องเจอกันทุกวัน แต่แรกๆก็แค่ปลื้มคะ แต่หลังจากนั้นเวลาผ่านไป ตอนนี้ดิฉันทำงานที่นี่ได้ปีกว่าๆแล้วคะ ทุกสิ่งระหว่างเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆๆ
ต้องขอท้าวความไปช่วงแรกๆที่ฉันแอบปลื้มก่อนนะคะ
คือเราคุยไลน์กันทุกวัน (พี่เค้าอายุ30กว่าๆนะคะส่วนเรา20กว่าๆคะ) พี่เค้าเป็นคนอัธยาศัยดีคะ เค้าบอกฝันดีนะ กับเราทุกวันเลย แต่ในใจเราก็แอบดีใจนะคะ แต่ก็แอบคิดว่าเค้าคงส่งให้ทุกคน จนเวลาผ่านไป ความรู้สึกดีๆก็มีมากขึ้นคะ จนวันนึงฉันเองก็เผยความในใจว่า...ชอบพี่เค้า และพี่เค้าก็รับรู้ และจากนั้นเราก็มอบสิ่งดีๆให้เค้าตลอด ขยันทำงานเพื่อได้ตามเป้าหมายทุกอย่าง และทุกอย่างก็ออกมาดี ผลงานดีมาก พึ่งพอใจในระดับนึงคะ แต่พี่เค้าเพียงรับรู้นะคะว่าเราชอบ แต่ไม่ได้บอกชอบ/รักเรากลับ และพี่เค้ายังบอกอีกว่าให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า แต่รู้สึกดีนะที่คุยกับเรา
และเราก็ถามตรงๆกับพี่เค้าว่า..พี่มีแฟนไหม? เค้าบอกไม่มีแฟน แต่มีคนคุย เราก็อ่อๆ เออ ออ ตามไป (คือฟิวนั้นอารมณ์เราได้บอกชอบไปละ รู้สึกตัวเองทำภาระกิจสำเร็จ ได้บอกแต่เค้าจะโอเคหรือไม่ ก็ไม่เป็นไร) แต่หลังจากนั้นพัฒนาการเราสองคน ถือก็เหมือนแฟนกันนะคะ แต่สถานะไม่ได้เป็นแฟนกัน และคนในออฟฟิสไม่มีใครรู้ คือพี่เค้าไม่อยากให้ใครรู้ ไม่รู้กลัวเสียระบบรึป่าว แต่เราก็ไใได้เรียกร้องอะไรมากมาย เราคุยกันทุกวัน ไลน์หากันทุกวัน พี่เค้า บอกเป็นห่วง, ดูแลตัวเองดีๆ,ถามกินข้าวยัง,กลับบ้านยัง,ถึงบ้านยัง,ให้กำลังใจเรา เรียกที่รักกันบ้าง เค้า ตัวเอง แต่ที่พูดมาทั้งหมดเราทั้งสองไม่มีสถานะนะคะ ไม่รู้ว่าทุกวันนี้อยู่ในสถานะอะไร เวลาที่เราอยากได้ความชัดเจน พี่เค้าก็บอกว่า เป็นแบบนี้ไม่ดีหรอ? และเวลาผ่านมา เราเบื่อกับสิ่งที่ต้องเป็นแบบนี้ เราบอกพี่เค้าเราไม่ต้องคุยกับแบบนี้ไหม พี่เค้าก็ไม่ยอม คืขอคุย แต่คุยกันก็ไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ แล้วเราย้อนถามพี่เค้าว่า ตอนนี้พี่ก็ยังไม่มีแฟน แล้วที่บอกเคยมีคนคุย ตอนนี้ยังคุยอยู้ไหม?
เค้าตอบว่า ก็มีคุยบ้าง แต่ไม่มาก คุยกับเรามากกว่า
แล้วทุกวันนี้ เรื่องราวทุกอย่างมันก็วนเวียนซ้ำไปซ้ำมา แต่บทสรุป เราก็ไม่สามารถหาความชัดเจนจากเค้าได้ ว่าที่เราเป็น ตกลงเราเป็นอะไรกัน.!!
คำถามคือ จากที่เราเล่า
1.พี่เค้ารักเราแบบที่เรารักเค้ารึป่าว
2.แล้วทำไมถึงไม่ระบุสถานะให้เราอะว่าเราควรยืนในจุดไหน
3.ควรเดินหน้าทำปกติแบบเดิมหรือถอยดีกว่าอะ
รักครั้งนี้เกิดในที่ทำงาน แต่ไม่ชัดเจน เราควรเดินหน้าหรือหยุดเพียงแค่นี้ดีกว่า
กระทู้นี้พึ่งเคยเขียนครั้งแรกนะคะ เลยอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆที่เคยเจอ เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้อ่าคะ....
เรื่องก็มีอยู่ว่า...เมื่อปีที่แล้ว2557 เราได้เข้าทำงานประจำที่หนึ่ง ได้เจอเพื่อนร่วมงานที่ดี เจอหัวหน้างานที่ดี จนปัจจุบัน หน้าที่การงานเราก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ดีนะคะ มีการพัฒนาก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ เงินเดือนก็พัฒนาขึ้น ชีวิตด้านนี้มีความสุขดีคะ แต่จะมีเรื่องทุกข์ใจอยู่แค่เรื่องเดียว (ปัจจุบันเราอยู่ในสถานะโสดนะคะ) ตั้งแต่เข้ามาทำงานที่นี่ บอกตรงๆเลยว่าเรามีความรู้สึกดีๆให้หัวหน้าคะ ซึ่งทีแรกเราไม่กล้าคิดไปเอง เพราะอย่างน้อยสถานะเราต่างกัน เค้าคือหัวหน้าเราลูกน้องในทีมงาน ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่แปลกนะคะถ้าจะเกิดขึ้นกับใครคนใดคนนึงซึ้งต้องเจอกันทุกวัน แต่แรกๆก็แค่ปลื้มคะ แต่หลังจากนั้นเวลาผ่านไป ตอนนี้ดิฉันทำงานที่นี่ได้ปีกว่าๆแล้วคะ ทุกสิ่งระหว่างเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆๆ
ต้องขอท้าวความไปช่วงแรกๆที่ฉันแอบปลื้มก่อนนะคะ
คือเราคุยไลน์กันทุกวัน (พี่เค้าอายุ30กว่าๆนะคะส่วนเรา20กว่าๆคะ) พี่เค้าเป็นคนอัธยาศัยดีคะ เค้าบอกฝันดีนะ กับเราทุกวันเลย แต่ในใจเราก็แอบดีใจนะคะ แต่ก็แอบคิดว่าเค้าคงส่งให้ทุกคน จนเวลาผ่านไป ความรู้สึกดีๆก็มีมากขึ้นคะ จนวันนึงฉันเองก็เผยความในใจว่า...ชอบพี่เค้า และพี่เค้าก็รับรู้ และจากนั้นเราก็มอบสิ่งดีๆให้เค้าตลอด ขยันทำงานเพื่อได้ตามเป้าหมายทุกอย่าง และทุกอย่างก็ออกมาดี ผลงานดีมาก พึ่งพอใจในระดับนึงคะ แต่พี่เค้าเพียงรับรู้นะคะว่าเราชอบ แต่ไม่ได้บอกชอบ/รักเรากลับ และพี่เค้ายังบอกอีกว่าให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า แต่รู้สึกดีนะที่คุยกับเรา
และเราก็ถามตรงๆกับพี่เค้าว่า..พี่มีแฟนไหม? เค้าบอกไม่มีแฟน แต่มีคนคุย เราก็อ่อๆ เออ ออ ตามไป (คือฟิวนั้นอารมณ์เราได้บอกชอบไปละ รู้สึกตัวเองทำภาระกิจสำเร็จ ได้บอกแต่เค้าจะโอเคหรือไม่ ก็ไม่เป็นไร) แต่หลังจากนั้นพัฒนาการเราสองคน ถือก็เหมือนแฟนกันนะคะ แต่สถานะไม่ได้เป็นแฟนกัน และคนในออฟฟิสไม่มีใครรู้ คือพี่เค้าไม่อยากให้ใครรู้ ไม่รู้กลัวเสียระบบรึป่าว แต่เราก็ไใได้เรียกร้องอะไรมากมาย เราคุยกันทุกวัน ไลน์หากันทุกวัน พี่เค้า บอกเป็นห่วง, ดูแลตัวเองดีๆ,ถามกินข้าวยัง,กลับบ้านยัง,ถึงบ้านยัง,ให้กำลังใจเรา เรียกที่รักกันบ้าง เค้า ตัวเอง แต่ที่พูดมาทั้งหมดเราทั้งสองไม่มีสถานะนะคะ ไม่รู้ว่าทุกวันนี้อยู่ในสถานะอะไร เวลาที่เราอยากได้ความชัดเจน พี่เค้าก็บอกว่า เป็นแบบนี้ไม่ดีหรอ? และเวลาผ่านมา เราเบื่อกับสิ่งที่ต้องเป็นแบบนี้ เราบอกพี่เค้าเราไม่ต้องคุยกับแบบนี้ไหม พี่เค้าก็ไม่ยอม คืขอคุย แต่คุยกันก็ไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ แล้วเราย้อนถามพี่เค้าว่า ตอนนี้พี่ก็ยังไม่มีแฟน แล้วที่บอกเคยมีคนคุย ตอนนี้ยังคุยอยู้ไหม?
เค้าตอบว่า ก็มีคุยบ้าง แต่ไม่มาก คุยกับเรามากกว่า
แล้วทุกวันนี้ เรื่องราวทุกอย่างมันก็วนเวียนซ้ำไปซ้ำมา แต่บทสรุป เราก็ไม่สามารถหาความชัดเจนจากเค้าได้ ว่าที่เราเป็น ตกลงเราเป็นอะไรกัน.!!
คำถามคือ จากที่เราเล่า
1.พี่เค้ารักเราแบบที่เรารักเค้ารึป่าว
2.แล้วทำไมถึงไม่ระบุสถานะให้เราอะว่าเราควรยืนในจุดไหน
3.ควรเดินหน้าทำปกติแบบเดิมหรือถอยดีกว่าอะ