คุณเคยเจอคำคม"เวลาเจอคนที่ทำไม่ดีกับเรา เราต้องอดทน แล้วเวลาจะพิสูน์ความดี"มั้ยคะ?
สำหรับเราแล้ว มันไม่จำเป็นเลยค่ะ ใครดีเราก็จะดีตอบ ส่วนเจอคนที่ไม่ดีเราจำเป็นหรอคะที่จะต้องไปทำดี
ให้เขาเห็นใจ ส่วนตัวเราเองจะเฉยๆพยายามไม่อยู่ใกล้ถ้าไม่จำเป็น หรือไม่ก็ทำในแบบที่เขาทำกลับค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่าต้องบอกก่อนเลยนะคะ ว่าเป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นกับเราเองโดยตรง

          เราอยู่บ้าน กทม. ค่ะเป็นบ้านเราเอง เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยจนปัจจุบันอยู่ในวัยทำงาน แต่ยังไม่คิดเรื่องแต่งงานนะคะ แฟนเราเขาบรรจุที่ต่างจังหวัด แต่ศุกร์เสาร์อาทิตย์จะมาหาเราที่บ้าน กทม. เราค่ะ แม่ซื้อบ้านนี้ไว้ แต่แม่กับพ่อของเราก็อยู่บ้านที่ต่างจังหวัดไม่ได้หย่ากันแต่แยกกันอยู่เฉยๆ ถ้าพูดตรงๆฐานะทางครอบครัวเราจะดีกว่าแฟนค่ะ

          แต่ช่วงหลังๆมา เราต้องไปบ้านของพ่อแม่แฟนบ่อย (ขอเรียกว่า"บ้านสวน"แล้วกันนะคะ เพราะอยู่ทุ่งนาชานเมือง) ไปค้าง1คืน แล้วเช้าวันอาทิตย์ก็กลับบ้าน กทม. ค่ะ ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับครอบครัวแฟนและญาติๆค่อนข้างดีถึงดีมากค่ะ เพราะเราเป็นคนคุยเก่ง อารมณ์ดี(แต่นิสัยไม่ค่อยดีหรอกค่ะ)  แต่การที่เราต้องไปเกือบทุกสัปดาห์ทำให้เราเข้าใกล้พ่อแม่มากขึ้น จึงเห็นความเขาทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะแม่ของแฟน เป็นคนชอบพูดขัด พูดเหมือนรู้ทุกเรื่อง ทั้งๆที่ไม่รู้อะไรเลย แต่ส่วนดีของเขาคือเป็นคนใส่ใจ คนอดทน เพราะตอนเด็กแม่เขาสู้ชีวิต  ส่วนพ่อจะเป็นรั้นแต่ไม่ค่อยพูด เห็นที่พูดเก่งๆคือตอนเถียงกับแม่แฟน บางครั้งก็รุนแรงหยาบ แต่ก็ไม่ถึงขั้นลงไม้ลงมือกันเหมือนเมื่อก่อน(จากที่แฟนเคยเล่า)  แต่สักพักเขาก็จะดีกันเอง


         พอหลังๆมานอกจากแม่แฟนจะชอบพูดขัดคนในครอบครัวแล้ว หลังๆมาชอบมาพูดขัดเรา บอกตรงๆว่าขัดตลอดและไม่เข้าหูด้วย ในบางเหตุการณ์แฟนก็อยู่ด้วย แฟนมักจะบอกว่า แม่เขาเป็นคนแบบนี้แหละ เขาก็โดนมาตั้งแต่เด็ก พูดๆด้วยจะเหมือนรู้สึกโดนด่าตลอดเราก็พยายามเงียบมาตลอด อย่างกรณีมางานบวชแฟน เราก็ชวนครอบครัวมา ญาติๆแฟนก็จะชมแม่เราว่าสวย (คือแม่เราตอนสาวๆสวยจริงเพราะนางจะขาวสูงจมูกโด่งมาก เรายังสวยไม่เท่านางเลย) แม่แฟนก็จะทำหน้าแบบไม่พอใจ มีอยู่ครั้งหนึ่งนั่งกินข้าวอยู่แม่แฟนก็พูดว่า "แม่เราตอนเด็กน่าจะลำบากเนอะ"เราก็บอกว่า "ก็ไม่นะคะ ก็เหมือนๆตอนนี้อะค่ะ" แฟนเราก็จะพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย

        ในกรณีล่าสุด วันนั้นพาแม่แฟนไป รพ. เขาก็พูดขัดพ่อแฟน ทะเลาะกันตลอดทาง แล้วพ่อแฟนลงไปซื้อของ
แฟนเรา : มะกี้เห็นโทรคุยกับแม่เธอ แม่เธอเป็นไงมั้งละ
เรา : ช่วงนี้แม่ก็ดูซีรีย์ แล้วก็สวดมนต์ ทำบุญ ตามสไตล์แม่อะแหละ
แม่แฟน : พวกสวยๆที่ชอบทำบุญ ดูอย่างพี่ อ.พี่ ป. (ลูกพี่ลูกน้องแฟน) พวกนี้ชอบอาภัพเรื่องความรักหมดเลย ไม่รู้เป็นอะไร
เรา : ผู้หญิงที่แม่พูดถึงหนูคิดว่าเขามีความคิดและมีภาวะผู้นำมากกว่าผู้ชาย
แฟนเรา : ใช่ค่อนข้างมีภาวะผู้นำสูงไง
เรา : มันยังดีกว่าที่อยู่ด้วยกันแล้วต้องทะเลาะกันทุกวันและต้องมาอยู่ใต้เท้าผู้ชายก็ไม่ไหวนะคะ
แม่แฟน : ..... (เงียบ) แล้วมองหน้าแฟน
แฟนเรา : (พยายามรีบเปลี่ยนเรื่องคุย)
เรา : ยิ้มมุมปาก และส่งตาหวานให้แม่ของแฟน

และเวลาราจะกลับบ้าน กทม. เราก็ไหว้ร่ำลาพ่อแม่ของแฟน
เรา : (ไหว้พ่อ และเดินมาไหว้แม่อย่างงามดุจนางสาวไทยแล้วบอกพูดกะแม่แฟนเชิงหยอกๆ) ใจเย็นๆนะคะ อยู่กัน2คน อย่าตีกันนะคะ
แฟนเรา : (หยอกเสริม) ใจเย็นๆ เอามีดไปคนละเล่ม (ไหว้)ไปละคับแม่

เราเข้าใจปัญหาพวกแม่ผัวลูกสะใภ้นะคะ แต่สำหรับเรา เราคิดว่ามันอยู่ที่คนกลาง “ผู้ชายที่ดีจะไม่ทำให้แฟนตัวเองลำบากใจ เมื่ออยู่กับครอบครัวเขา” ตอนนี้เราอาจจะโชคดีที่แฟนเรามันพยายามปรับสมดุลระหว่างเรากับแม่เขา แต่ถ้ามันแย่ “ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องทน”


เพื่อนๆพี่ๆคนไหนมีปัญหาเกี่ยวกับพวกนี้ ก็ลองมาเล่าสู่กันฟังได้นะคะ






ปล. เขียนเป็นครั้งแรก ถ้าพิมพ์อ่านยาก หรือผิดๆถูกๆก็ขอโทษด้วยนะคะ