[ขอดราม่าหน่อย] มีใครคิดว่าตัวเองไม่เคยรักใครจริงๆ นอกจากรักตัวเองอย่างเดียว
ในกรณีความรักแบบหนุ่ม-สาว
ผมยังไม่เคยมีแฟน เวลาเจอคนที่ถูกใจ นานๆทีจะเข้าไปจีบซักคน
มีโอกาสได้โทรศัพท์ หรือไลน์คุยกัน หรือพบปะนัดเดทกัน
ผมชอบถามตัวเองว่าอันนี้เราชอบเค้า เรามีความสุข เมื่อได้พบ ได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้กัน
แต่ทำไมผมกลับไม่มีความรู้สึกห่วงใย (เช่น วันนี้เค้าจะเดินทางไปไหนมาไหนปลอดภัยหรือเปล่า?
ลุยฝนกลับบ้านไม่สบายหรือเปล่า? พักผ่อนน้อยไปมั้ย?) หรือพร้อมจะเสียสละหลายๆอย่าง เพื่อเค้าจริงๆ
ไม่ได้คิดถึงเค้าทุกวัน (บางวันก็คิดถึงมากก อยากจะพบ อยากจะคุย .... แต่บางวันงานยุ่งงานเยอะ
ก็แทบไม่ได้คิดถึงเค้าเลย)
หรือนั่นยังไม่ใช่เพราะผมรักเค้าจริงๆ ???
2-3 คนที่ผมเคยจีบเคยคุยมา ผมก็ยังไม่เคยมีความรู้สึกห่วงใย
คิดถึงเค้าตลอดเวลา จนผมสงสัยว่าผมแค่ "ชอบ" เค้า แต่ไม่ได้รักเค้าจริงๆ
หรือ ผมเองที่มีจิตใจด้านชา เห็นแก่ความรักตัวเองมากกว่า
ชีวิตนี้รักใครไม่เป็น นอกจากรักตัวเอง ???
ไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างนั้นใช่หรือเปล่า ???
[ขอดราม่าหน่อย] มีใครคิดว่าตัวเองไม่เคยรักใครจริงๆ นอกจากตัวเราเองบ้างครับ
ในกรณีความรักแบบหนุ่ม-สาว
ผมยังไม่เคยมีแฟน เวลาเจอคนที่ถูกใจ นานๆทีจะเข้าไปจีบซักคน
มีโอกาสได้โทรศัพท์ หรือไลน์คุยกัน หรือพบปะนัดเดทกัน
ผมชอบถามตัวเองว่าอันนี้เราชอบเค้า เรามีความสุข เมื่อได้พบ ได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้กัน
แต่ทำไมผมกลับไม่มีความรู้สึกห่วงใย (เช่น วันนี้เค้าจะเดินทางไปไหนมาไหนปลอดภัยหรือเปล่า?
ลุยฝนกลับบ้านไม่สบายหรือเปล่า? พักผ่อนน้อยไปมั้ย?) หรือพร้อมจะเสียสละหลายๆอย่าง เพื่อเค้าจริงๆ
ไม่ได้คิดถึงเค้าทุกวัน (บางวันก็คิดถึงมากก อยากจะพบ อยากจะคุย .... แต่บางวันงานยุ่งงานเยอะ
ก็แทบไม่ได้คิดถึงเค้าเลย)
หรือนั่นยังไม่ใช่เพราะผมรักเค้าจริงๆ ???
2-3 คนที่ผมเคยจีบเคยคุยมา ผมก็ยังไม่เคยมีความรู้สึกห่วงใย
คิดถึงเค้าตลอดเวลา จนผมสงสัยว่าผมแค่ "ชอบ" เค้า แต่ไม่ได้รักเค้าจริงๆ
หรือ ผมเองที่มีจิตใจด้านชา เห็นแก่ความรักตัวเองมากกว่า
ชีวิตนี้รักใครไม่เป็น นอกจากรักตัวเอง ???
ไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างนั้นใช่หรือเปล่า ???