สวัสดีครับ เมื่อช่วงปลายเดือนที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสเดินทางไปเที่ยวที่ประเทศเกาหลีใต้ เป็นจังหว่ะในช่วงเดี๋ยวกับที่เกาหลีเหนือยิงจรวดข้ามพรมแดนมาในเขตปลอดทหารพอดีเลย วันนี้ผมจะมาเล่าการเดินทางท่องเที่ยวปลอดทหาร DMZ ในเขตเมือง Paju กันครับ
การเดินทางท่องเที่ยวเขตปลอดทหารหรือ DMZ (Demilitarized Zone) ของเกาหลีใต้นั้นเท่าที่ผมศึกษาข้อมูลมามีวิธีการท่องเที่ยวหลักๆอยู่สองวิธีครับคือ
1.ซื้อทัวร์แบบเต็มแพ็กเกตจากบริษัททัวร์ที่ได้รับอนุญาติจากรัฐบาลและทัวร์ของ USO(United Service Organizations) เป็นองค์กรด้านกิจการพลเรือนของกองทัพสหรัฐ ทัวร์แบบนี้จัดเต็มครับ พาไปครบเกือบหมดทุกทีซึ่งจุดเด่นของทัวร์นี้คือพาไปเที่ยวหมู่บ้าน Panmunjom ด้วยแต่สนนราคาจะแพงนิดนึงนะครับคือประมาณ 80 เหรียญสหรัฐครับ
2.ไปแบบต้นทุนต่ำแบบเราคือไปด้านระบบขนส่งสาธารณะนั้งรถไฟสายพิเศษที่เรียกว่า DMZ Train ซึ่ง DMZ Train นี้ให้บริการโดยการรถไฟเกาหลีหรือ KORail ครับ เป็นรถไฟรุ่นเก่าคลาสสิคแบบใช้น้ำมัน นำมาปรับปรุงเพื่อเป็นขบวณรถไฟเพื่อการท่องเที่ยวโดยจะวิ่งออกจากสถานี Seoul Station ไปสุดทางที่สถานี Dorasan Station ซึ่งถือเป็นสถานีรถไฟสุดท้ายของเกาหลีใต้ก่อนเข้าสู่เกาหลีเหนือสถานีนี้อยู่ติดเส้นขนานที่ 38 ในเขตปลอดทหาร DMZ ครับ
(ภาพจาก
http://english.visitkorea.or.kr/enu/FU/FU_EN_15.jsp?cid=1959173)
เรามาเน้นกันที่ DMZ Train กันครับ
DMZ-Train เป็นรถไฟเพื่อการท่องเที่ยวในเขต DMZ โดยเดินทางผ่านสถานี
Seoul Station – Neunggok Station – Munsan Station – Uncheon Station (Paju) – Imjingang Station – Dorasan Station. ขากลับก็จะวิ่งย้อนกลับทางเดิมครับ ด้านล่างคือตารางเวลานะครับ
โดยในการเดินทางครั้งนี้ผมจะไปซื้อตั๋วขึ้น DMZ Train ที่ สถานี Munsan ครับ ซึ่งสถานี Munsan คือสถานีสุดท้ายของรถไฟฟ้าใต้ดินกรุงโซล สายสีเขียวอมฟ้า Gyeongui–Jungang Line ซึ่งพอวิ่งออกนอกเมืองก็จามาวิ่งในระดับผิวดินครับ
เราออกเดินทางกันช่วงแปดโมงครึ่งโดยประมาณครับ ออกจากสถานี Samgakji โดนต้องไปเปลี่ยนสายรถที่สถานี Gong deok มุ่งหน้าสู่สถานี Munsan
ระหว่างทางมีการสร้างความตกใจขึ้นเล็กน้อยเพราะวิ่งๆมาโดนไล่ลงที่ Ilsan Station เนื่องจากพอวิ่งออกชานเมืองไกลๆคนเริ่มน้อยวิ่งต่อไปไม่คุ้มให้รอขบวนถัดไปประมาณ 10 นาที (เหมือนรถสองแถวบ้านผมเลย)
หลังจากที่เรามาถึง Munsan Station ซึ่งเป็นสุดสายของระบบรถไฟฟ้าใต้ดินกรุงโซล จึงต้องลงจากรถโดยบริยาย จากนั้นให้ขึ้นไปบนสถานี เล็งไปทาง Ticket Counter นะครับเพื่อซื้อตั๋วรถไฟ DMZ Train
สำหรับค่าตั๋วรถไฟ DMZ จะขายแบบเป็นแพ็คเกตไปกลับ คือ Munsan Station – Dorasan Station ขาไป และ Dorasan Station – Imjingang Station(จอดพักให้เที่ยว 1 ชม.) – Munsan Station ขากลับ ค่าตั๋ว 10,000 won หรือประมาณ 300 บาทต่อคนครับ
โชคดีมากๆที่จุดขายตั๋วมีพนักงานการรถไฟคนนึงพูดภาษาไทยได้ด้วยนะครับเพราะคนเกาหลีพูดภาษาอังกฤษได้นน้อยมาก บอกว่าเคยมาอยู่ไทย 5 ปี ผมเลยถามไปว่าตั้งแต่มาทำงานที่นี่มีคนไทยมาบ้างรึปล่าว เค้าบอกว่ามีมา 3-4 คนครับ
เรามาถึงที่นี่ก่อนรถไฟ DMZ Train จะมาถึงประมาณ 15 นาทีโชคดีไปเพราะวันนึง DMZ Train มีรถไฟให้บริการแค่เที่ยวเดียวเท่านั้นเกือบตกรถซ่ะแล้ว
การเข้าเขต DMZ นอกจากท่านจะต้องมีตั๋วรถไฟและต้องกรอกเอกสารเพื่อเข้าออกเขตปลอดทหารนิดหน่อยและตลอดการเดินทางท่านต้องพกหนังสือเดินทางติดตัวไว้ตลอดนะครับ
นี่คือหน้าตาของขบวนรถไฟ DMZ Train ครับดูย้อนยุคนิดหน่อยสำหรับประเทศเกาหลี แต่สำหรับรถไฟไทยนั้นดูทันสมัยกว่าครับ
ภายในมีการติดตั้งจอ LCD แสดงบรรยากาศเมื่อมองจากมุมมองคนขับรถไฟ
ภายในมีการตกแต่งด้วยลวดลายที่แสดงถึงสันติภาพ มีภาพบรรยากาศของเขตชายแดนเกาหลีเหนือ เกาหลีใต้
ใช้เวลาไม่นานเราเดินทางทางมาถึง Imjingang Station สถานีนี้รถไฟจะจอดเพื่อให้เราได้แสดงเอกสารกับเจ้าหน้าที่ทหารตามระเบียบการเข้าเขต DMZ ครับ
รอบสถานีจะมีทหารคอยคุ้มกันเราไม่ให้หนีออกไปนะครับ
ด้านหน้าคือ Imjingak Resort ขากลับเราค่อยมาเที่ยวกัน
นักท่องเที่ยวทุกท่านจะต้องผ่านด่านทหารที่จะคอยเรียกชื่อเราเสียงดังๆ (อ่านนามสกุล) พร้อมมองหน้าเราแบบจับพิรุจ
ยิ้มๆให้แล้วบอกว่า สวัสดีครับ อืมมมเยี่ยมเลยผ่านแล้วว
หลังจากผ่านด่านทหารมาได้พนักงานการรถไฟสาวสวยก็จะมอบสายคล้องคอให้เราครับ
ตลอดเส้นทางเราก็จะได้พบกับรั้วไฟฟ้า
รถไฟก็จะพาเราข้ามแม่น้ำ Imjingak ซึ่งในอดีตแม่น้ำนี้เคยเป็นปราการธรรมชาติในการสู้รบระหว่างเกาหลีเหนือเกาหลีใต้แบบว่ายิงกันดุเดือดมาก
รถไฟวิ่งช้ามากครับแบบว่าอยากให้เราถ่ายรูป ระหว่างทางก็มีการเปิดเพลงเศร้าบิ้วคนบนรถด้วย
ข้ามแม่น้ำมาก็จะเจอกับทหารครับ (มันเขตปลอดทหารตรงไหนเจอแต่ทหาร)
ในที่สุดเราก็เดินทางมาถึงสถานีสุดท้ายครับ Dorasan Station
รอบๆสถานีมีทหารคุ้มกันครับ กันเราหนี
ภายในสถานีก็มีการจัดนิทรรศการภาพถ่ายเกี่ยวกับเขตปลอดทหารครับ
ส่วนการเดินทางท่องเที่ยวในเขต DMZ นั้นเราจำเป็นต้องซื้อแพ็กเกตทัวครับ โดยเป็นแพ็กเกตทัวร์ของทางเมือง Paju ไม่มีภาษาอังกฤษ แต่ไม่เป็นไรครับเรางบน้อย
อ่านไม่ค่อยออกแต่ก็พอจะเดาได้ว่าเค้าคงพาเราไปตามภาพนะครับ
แพ็กเกตทัวร์มี 2 แบบนะครับคือ
Walk Tour อันนี้ไม่ต้องกลัวว่าจะเดินเยอะนะครับแค่เดินขึ้นลงอุโมง จริงๆผมน่าจะซื้อันนี้แต่สื่อสารไม่เข้าใจ ราคา 9,200 won
Monorail Tour อันนี้เวลาขึ้นลงอุโมงจะมีรถไฟน้อยพาเราลงครับ ข้อดีคือไม่เมื่อย แต่เพิ่มตังนิดหน่อยคือ 12,200 won
เราสื่อสารกับ จนท. ของแพ็กเกตไม่ค่อยได้เลยเอาตัว Top สุดไว้ก่อน 555 แต่แนะนำว่าถ้ายังวัยรุ่นเรา 9,200 won ก็พอนะครับ
ซื้อทัวร์เสร็จก็รอขึ้นรถครับ ภายในสถานีก็มีทหารยืนคุมเป็นระยะๆ
หลังจากนั้นเราขึ้นรถทัวร์ไกล์ของเราก็คือลุงคนขับครับ พูดภาษาเกาหลีล้วนๆ เราก็เออออห่อหมกไปกับเค้าด้วย
จะสังเกตุว่าตลอดทางมีรั้วกั้นริมถนน และมีป้ายปักเตือนว่าระวังกับระเบิด
สถานที่แรกที่เราจะไปวันนี้คือ Dorasan Observation
มีการบรรยายเล็กน้อยด้วยภาษาเกาหลีโดยทหาร มีการตบมือเราก็ตบตามครับ
แล้วผ้าม่านก็จะเปิดออกเผยให้เห็นเส้นขนานที่ 38
มองออกไปเป็นเกาหลีเหนือครับ หมอกเยอะ
หยอดเหรียญ 500 won ดูกล้องสักนิดมองไม่ค่อยเห็นอะไรมากเห็นธงเกาหลีเหนือนิดๆ
ข้างมีระฆังด้วยนะครับ
จากนั้นทัวร์ชะโงกเราก็พอแวะรับประทานอาหารครับ แต่เราไม่ค่อยหิวนักเพราะมีเสบียงตุนมาเลยเดินเล่นรอบๆ บริเวณซึ่งก็จะเป็นหมู่บ้านคนตามเขตชายแดนไม่นึกว่าจะมีชาวบ้านอยู่แถวนี้ด้วย คาดว่าคงอยู่มานานมากแล้ว ยังไงซ่ะที่นี่ก็คือบ้านของเค้า
มีไหหมักโน่นนี่นั้น
จากนั้นเราออกเดินทางต่อไปยัง 3rd Infiltration Tunnel อุโมงหมายเลข 3 เป็นอุโมงที่เกาหลีเหนือแอบขุดเข้ามาเพื่อใช้แอบบุกเข้ามาโจมตีกรุงโซลแต่ถูกค้นพบโดยเกาหลีใต้ซ่ะก่อน ก่อนที่จะเปิดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวบางส่วน
ก่อนเข้าชมก็ต้องฟังบรรยายเป็นภาษาเกาหลี(อีกแล้ว)
จากนั้นก็จะมีประตูเล็กๆเปิดให้เราเข้าชมพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับการสร้างอุโมงแห่งนี้
นอกจากนั้นยังมีพื้นใสๆ แสดงถึงอาณาเขตพื้นที่ของ DMZ ให้เราเดินเสียวๆเล่น กลัวพื้นเค้าแตก
จากนั้นเราก็ต้องมานั้งฟังบรรยายซึ่งเราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้แต่ว่า ไม่ให้เอาสัมภาระติดตัวไปมาก ให้ใช้กล้องมือถือถ่ายรูปได้
สังเกตได้ว่ามีคนเฒ่าคนแก่ชาวเกาหลีมาเที่ยวเยอะมากคงมารำลึกความหลัง
พอลงมาถึงข้างล่างอากาศหนาวมากครับ ข้างบนร้อนพอพอกับบ้านเรา แต่ข้างล่างนี่ 15 องศาหนาวจับใจมากครับ
ส่วนนี้เป็นทางขึ้นทางลงของรถไฟ Monorail ช่วยอำนวยความสะดวกเวลาขึ้นลงอุโมง
ตัวอุโมงจริงๆยาวกว่า 1.635 กิโลเมตร แต่เปิดให้เราเที่ยวชมเพียงแค่ 265 เมตรเท่านั้นนะครับ
หลังจากเราเดินชมภายในอุโมงเสร็จแล้วด้านนนอกก็มีงานศิลปะเกี่ยวสงครามให้เราถ่ายรูปเล่นด้วยนะครับ
ต่อจากทัวร์เราก็ยังมีทัวร์ของที่อื่นๆมาต่อคิวอีกนะครับ
[CR] ขึ้นรถไฟเที่ยวชายแดนเกาหลีเหนือ-ใต้ เยือนเขตปลอดทหาร DMZ ไปง่ายๆไม่ง้อทัวร์ด้วย DMZ Train
การเดินทางท่องเที่ยวเขตปลอดทหารหรือ DMZ (Demilitarized Zone) ของเกาหลีใต้นั้นเท่าที่ผมศึกษาข้อมูลมามีวิธีการท่องเที่ยวหลักๆอยู่สองวิธีครับคือ
1.ซื้อทัวร์แบบเต็มแพ็กเกตจากบริษัททัวร์ที่ได้รับอนุญาติจากรัฐบาลและทัวร์ของ USO(United Service Organizations) เป็นองค์กรด้านกิจการพลเรือนของกองทัพสหรัฐ ทัวร์แบบนี้จัดเต็มครับ พาไปครบเกือบหมดทุกทีซึ่งจุดเด่นของทัวร์นี้คือพาไปเที่ยวหมู่บ้าน Panmunjom ด้วยแต่สนนราคาจะแพงนิดนึงนะครับคือประมาณ 80 เหรียญสหรัฐครับ
2.ไปแบบต้นทุนต่ำแบบเราคือไปด้านระบบขนส่งสาธารณะนั้งรถไฟสายพิเศษที่เรียกว่า DMZ Train ซึ่ง DMZ Train นี้ให้บริการโดยการรถไฟเกาหลีหรือ KORail ครับ เป็นรถไฟรุ่นเก่าคลาสสิคแบบใช้น้ำมัน นำมาปรับปรุงเพื่อเป็นขบวณรถไฟเพื่อการท่องเที่ยวโดยจะวิ่งออกจากสถานี Seoul Station ไปสุดทางที่สถานี Dorasan Station ซึ่งถือเป็นสถานีรถไฟสุดท้ายของเกาหลีใต้ก่อนเข้าสู่เกาหลีเหนือสถานีนี้อยู่ติดเส้นขนานที่ 38 ในเขตปลอดทหาร DMZ ครับ
(ภาพจาก http://english.visitkorea.or.kr/enu/FU/FU_EN_15.jsp?cid=1959173)
เรามาเน้นกันที่ DMZ Train กันครับ
DMZ-Train เป็นรถไฟเพื่อการท่องเที่ยวในเขต DMZ โดยเดินทางผ่านสถานี
Seoul Station – Neunggok Station – Munsan Station – Uncheon Station (Paju) – Imjingang Station – Dorasan Station. ขากลับก็จะวิ่งย้อนกลับทางเดิมครับ ด้านล่างคือตารางเวลานะครับ
โดยในการเดินทางครั้งนี้ผมจะไปซื้อตั๋วขึ้น DMZ Train ที่ สถานี Munsan ครับ ซึ่งสถานี Munsan คือสถานีสุดท้ายของรถไฟฟ้าใต้ดินกรุงโซล สายสีเขียวอมฟ้า Gyeongui–Jungang Line ซึ่งพอวิ่งออกนอกเมืองก็จามาวิ่งในระดับผิวดินครับ
เราออกเดินทางกันช่วงแปดโมงครึ่งโดยประมาณครับ ออกจากสถานี Samgakji โดนต้องไปเปลี่ยนสายรถที่สถานี Gong deok มุ่งหน้าสู่สถานี Munsan
ระหว่างทางมีการสร้างความตกใจขึ้นเล็กน้อยเพราะวิ่งๆมาโดนไล่ลงที่ Ilsan Station เนื่องจากพอวิ่งออกชานเมืองไกลๆคนเริ่มน้อยวิ่งต่อไปไม่คุ้มให้รอขบวนถัดไปประมาณ 10 นาที (เหมือนรถสองแถวบ้านผมเลย)
หลังจากที่เรามาถึง Munsan Station ซึ่งเป็นสุดสายของระบบรถไฟฟ้าใต้ดินกรุงโซล จึงต้องลงจากรถโดยบริยาย จากนั้นให้ขึ้นไปบนสถานี เล็งไปทาง Ticket Counter นะครับเพื่อซื้อตั๋วรถไฟ DMZ Train
สำหรับค่าตั๋วรถไฟ DMZ จะขายแบบเป็นแพ็คเกตไปกลับ คือ Munsan Station – Dorasan Station ขาไป และ Dorasan Station – Imjingang Station(จอดพักให้เที่ยว 1 ชม.) – Munsan Station ขากลับ ค่าตั๋ว 10,000 won หรือประมาณ 300 บาทต่อคนครับ
โชคดีมากๆที่จุดขายตั๋วมีพนักงานการรถไฟคนนึงพูดภาษาไทยได้ด้วยนะครับเพราะคนเกาหลีพูดภาษาอังกฤษได้นน้อยมาก บอกว่าเคยมาอยู่ไทย 5 ปี ผมเลยถามไปว่าตั้งแต่มาทำงานที่นี่มีคนไทยมาบ้างรึปล่าว เค้าบอกว่ามีมา 3-4 คนครับ
เรามาถึงที่นี่ก่อนรถไฟ DMZ Train จะมาถึงประมาณ 15 นาทีโชคดีไปเพราะวันนึง DMZ Train มีรถไฟให้บริการแค่เที่ยวเดียวเท่านั้นเกือบตกรถซ่ะแล้ว
การเข้าเขต DMZ นอกจากท่านจะต้องมีตั๋วรถไฟและต้องกรอกเอกสารเพื่อเข้าออกเขตปลอดทหารนิดหน่อยและตลอดการเดินทางท่านต้องพกหนังสือเดินทางติดตัวไว้ตลอดนะครับ
นี่คือหน้าตาของขบวนรถไฟ DMZ Train ครับดูย้อนยุคนิดหน่อยสำหรับประเทศเกาหลี แต่สำหรับรถไฟไทยนั้นดูทันสมัยกว่าครับ
ภายในมีการติดตั้งจอ LCD แสดงบรรยากาศเมื่อมองจากมุมมองคนขับรถไฟ
ภายในมีการตกแต่งด้วยลวดลายที่แสดงถึงสันติภาพ มีภาพบรรยากาศของเขตชายแดนเกาหลีเหนือ เกาหลีใต้
ใช้เวลาไม่นานเราเดินทางทางมาถึง Imjingang Station สถานีนี้รถไฟจะจอดเพื่อให้เราได้แสดงเอกสารกับเจ้าหน้าที่ทหารตามระเบียบการเข้าเขต DMZ ครับ
รอบสถานีจะมีทหารคอยคุ้มกันเราไม่ให้หนีออกไปนะครับ
ด้านหน้าคือ Imjingak Resort ขากลับเราค่อยมาเที่ยวกัน
นักท่องเที่ยวทุกท่านจะต้องผ่านด่านทหารที่จะคอยเรียกชื่อเราเสียงดังๆ (อ่านนามสกุล) พร้อมมองหน้าเราแบบจับพิรุจ
ยิ้มๆให้แล้วบอกว่า สวัสดีครับ อืมมมเยี่ยมเลยผ่านแล้วว
หลังจากผ่านด่านทหารมาได้พนักงานการรถไฟสาวสวยก็จะมอบสายคล้องคอให้เราครับ
ตลอดเส้นทางเราก็จะได้พบกับรั้วไฟฟ้า
รถไฟก็จะพาเราข้ามแม่น้ำ Imjingak ซึ่งในอดีตแม่น้ำนี้เคยเป็นปราการธรรมชาติในการสู้รบระหว่างเกาหลีเหนือเกาหลีใต้แบบว่ายิงกันดุเดือดมาก
รถไฟวิ่งช้ามากครับแบบว่าอยากให้เราถ่ายรูป ระหว่างทางก็มีการเปิดเพลงเศร้าบิ้วคนบนรถด้วย
ข้ามแม่น้ำมาก็จะเจอกับทหารครับ (มันเขตปลอดทหารตรงไหนเจอแต่ทหาร)
ในที่สุดเราก็เดินทางมาถึงสถานีสุดท้ายครับ Dorasan Station
รอบๆสถานีมีทหารคุ้มกันครับ กันเราหนี
ภายในสถานีก็มีการจัดนิทรรศการภาพถ่ายเกี่ยวกับเขตปลอดทหารครับ
ส่วนการเดินทางท่องเที่ยวในเขต DMZ นั้นเราจำเป็นต้องซื้อแพ็กเกตทัวครับ โดยเป็นแพ็กเกตทัวร์ของทางเมือง Paju ไม่มีภาษาอังกฤษ แต่ไม่เป็นไรครับเรางบน้อย
อ่านไม่ค่อยออกแต่ก็พอจะเดาได้ว่าเค้าคงพาเราไปตามภาพนะครับ
แพ็กเกตทัวร์มี 2 แบบนะครับคือ
Walk Tour อันนี้ไม่ต้องกลัวว่าจะเดินเยอะนะครับแค่เดินขึ้นลงอุโมง จริงๆผมน่าจะซื้อันนี้แต่สื่อสารไม่เข้าใจ ราคา 9,200 won
Monorail Tour อันนี้เวลาขึ้นลงอุโมงจะมีรถไฟน้อยพาเราลงครับ ข้อดีคือไม่เมื่อย แต่เพิ่มตังนิดหน่อยคือ 12,200 won
เราสื่อสารกับ จนท. ของแพ็กเกตไม่ค่อยได้เลยเอาตัว Top สุดไว้ก่อน 555 แต่แนะนำว่าถ้ายังวัยรุ่นเรา 9,200 won ก็พอนะครับ
ซื้อทัวร์เสร็จก็รอขึ้นรถครับ ภายในสถานีก็มีทหารยืนคุมเป็นระยะๆ
หลังจากนั้นเราขึ้นรถทัวร์ไกล์ของเราก็คือลุงคนขับครับ พูดภาษาเกาหลีล้วนๆ เราก็เออออห่อหมกไปกับเค้าด้วย
จะสังเกตุว่าตลอดทางมีรั้วกั้นริมถนน และมีป้ายปักเตือนว่าระวังกับระเบิด
สถานที่แรกที่เราจะไปวันนี้คือ Dorasan Observation
มีการบรรยายเล็กน้อยด้วยภาษาเกาหลีโดยทหาร มีการตบมือเราก็ตบตามครับ
แล้วผ้าม่านก็จะเปิดออกเผยให้เห็นเส้นขนานที่ 38
มองออกไปเป็นเกาหลีเหนือครับ หมอกเยอะ
หยอดเหรียญ 500 won ดูกล้องสักนิดมองไม่ค่อยเห็นอะไรมากเห็นธงเกาหลีเหนือนิดๆ
ข้างมีระฆังด้วยนะครับ
จากนั้นทัวร์ชะโงกเราก็พอแวะรับประทานอาหารครับ แต่เราไม่ค่อยหิวนักเพราะมีเสบียงตุนมาเลยเดินเล่นรอบๆ บริเวณซึ่งก็จะเป็นหมู่บ้านคนตามเขตชายแดนไม่นึกว่าจะมีชาวบ้านอยู่แถวนี้ด้วย คาดว่าคงอยู่มานานมากแล้ว ยังไงซ่ะที่นี่ก็คือบ้านของเค้า
มีไหหมักโน่นนี่นั้น
จากนั้นเราออกเดินทางต่อไปยัง 3rd Infiltration Tunnel อุโมงหมายเลข 3 เป็นอุโมงที่เกาหลีเหนือแอบขุดเข้ามาเพื่อใช้แอบบุกเข้ามาโจมตีกรุงโซลแต่ถูกค้นพบโดยเกาหลีใต้ซ่ะก่อน ก่อนที่จะเปิดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวบางส่วน
ก่อนเข้าชมก็ต้องฟังบรรยายเป็นภาษาเกาหลี(อีกแล้ว)
จากนั้นก็จะมีประตูเล็กๆเปิดให้เราเข้าชมพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับการสร้างอุโมงแห่งนี้
นอกจากนั้นยังมีพื้นใสๆ แสดงถึงอาณาเขตพื้นที่ของ DMZ ให้เราเดินเสียวๆเล่น กลัวพื้นเค้าแตก
จากนั้นเราก็ต้องมานั้งฟังบรรยายซึ่งเราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้แต่ว่า ไม่ให้เอาสัมภาระติดตัวไปมาก ให้ใช้กล้องมือถือถ่ายรูปได้
สังเกตได้ว่ามีคนเฒ่าคนแก่ชาวเกาหลีมาเที่ยวเยอะมากคงมารำลึกความหลัง
พอลงมาถึงข้างล่างอากาศหนาวมากครับ ข้างบนร้อนพอพอกับบ้านเรา แต่ข้างล่างนี่ 15 องศาหนาวจับใจมากครับ
ส่วนนี้เป็นทางขึ้นทางลงของรถไฟ Monorail ช่วยอำนวยความสะดวกเวลาขึ้นลงอุโมง
ตัวอุโมงจริงๆยาวกว่า 1.635 กิโลเมตร แต่เปิดให้เราเที่ยวชมเพียงแค่ 265 เมตรเท่านั้นนะครับ
หลังจากเราเดินชมภายในอุโมงเสร็จแล้วด้านนนอกก็มีงานศิลปะเกี่ยวสงครามให้เราถ่ายรูปเล่นด้วยนะครับ
ต่อจากทัวร์เราก็ยังมีทัวร์ของที่อื่นๆมาต่อคิวอีกนะครับ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น