เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ผมอยู่หอคนเดียว ผมเป็นผู้ชายแท้ๆทั้งแท่งเลยคับ ไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย ไม่เคยมีความรู้สึกชอบผู้ชายด้วยกันเลยด้วย และผมก็มีแฟนแล้วคับ เป็นผู้หญิงด้วย แต่อยู่คนละมหาลัยกัน วันหยุดแฟนผมก็มานอนกับผมบ้าง ชีวิตเฟรชชี่ก็มีความสุขดี จนวันหนึ่งรถมอไซค์ที่ผมขับไปเรียนทุกวันมันเสีย ผมก็เลยต้องเดินจากหอไปมหาลัยเอง ระยะทางก็ประมาณ 2กิโลกว่าๆ (แถวหอผมไม่มีรถประจำทางผ่านครับ) ระหว่างทางก็มีมอไซค์มาจอดเทียบ เป็นเพื่อนในคณะผมเองคับชื่อ น. ละกัน ไอ้ น. เป็นผู้ชายที่หน้าตาน่ารักมากก ตัวเล็กๆ พกพาสะดวก ถ้ามันเป็นชายแท้คงมีผู้หญิงติดตรึม แต่มันเป็นเกย์ครับ มันชวนผมให้ไปกับมัน ผมก็ซ้อนเลยครับ เพราะสายแล้ว ระหว่างทางก็คุยกับมันไป มันบอกให้ผมไปกลับกับมันก็ได้ เพราะหอมันก็อยู่ใกล้ๆหอผม จากนั้นทุกๆเช้ามันก็มารับผมไปเรียน ตกเย็นก่อนเข้าหอก็ไปหาข้าวกินสองคน จนเพื่อนๆแอบแซวว่าเราจิ้นกันรึป่าว 555 และผมชอบแวะไปนอนเล่นที่ห้องมันด้วยคับ เพราะห้องมันติดแอร์ ไวฟายก็แรงมากกก บางครั้งถ้าง่วงผมก็จะนอนค้างที่ห้องมันเลย นอนกับมันนั่นแหละคับ นอนกอดมันด้วย เพราะมันตัวเล็กกอดอุ่นดี มันก็ไม่ว่าอะไร มันรู้ว่าผมเป็นชายแท้ และรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว มันคงไม่คิดอะไรกับผมหรอก แต่ผมนี่สิคิด ผมแอบมองหน้ามันทุกครั้ง เวลาที่มันหลับมันน่ารักจริงๆนะ ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตกหลุมรักมันตอนไหน อยากกอดมัน อยากอยู่กับมันแบบนี้ตลอดเวลา ผมแอบเอามอไซค์ผมที่ซ่อมเสร็จแล้วไปฝากไว้ที่หอเพื่อน เพราะจะได้อยู่กับไอ้ น.ไปนานๆ 555 ชีวิตช่วงนั้นคือดีมากครับ มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับไอ้ น. ผมอยากจะบอกว่าผมชอบมันตั้งหลายครั้ง แต่ใจก็ไม่กล้า ปกติผมจะโทรจิกแฟนตลอด แต่พอผมได้อยู่กับไอ้ น.ก็กลับกัน ผมเริ่มไม่สนใจแฟน เริ่มทำตัวเหินห่างเธอ และไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย... จนวันนี้ผมก็ไปนอนเล่นที่ห้องมันตามปกติเพราะไม่มีเรียน แต่ที่ไม่ปกติคือ มีใครก็ไม่รู้มาเคาะห้อง พอมันไปเปิดประตูก็เป็นผู้ชายครับ น่าจะเรียนคนละที่กันกับผมและไอ้ น. แต่ดูไอ้ น. กับไอ้นั่นมันทำตัวเขินๆแปลกๆ ตอนแรกผมก็คิดว่าคงเป็นเพื่อนไอ้ น.มาเที่ยวละมั้ง เพราะมันบอกผมแล้วว่ามันไม่มีแฟน ผมก็เลยไม่ได้สนใจไอ้นั่นเท่าไหร่ จนผมเผลอหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นไอ้ น. กับไอ้นั่น กระหนุงกระหนิงกันบนเตียง นอนกอดกัน หอมแก้มกัน บอกรักกัน วินาทีนั้นผมโกรธมาก  แต่ต้องระงับอาการไว้ ผมลุกขึ้นรีบเก็บของ ไอ้น.กับไอ้นั่นทำหน้างงๆ ผมบอก ไอ้น. ว่าผมปวดท้อง ขอกลับหอก่อน มันบอกจะไปส่ง แต่ผมห้ามไว้ ผมบอกมันว่าผมจะเดินไปเอง แล้วก็เดินหนีออกจากห้องมันมาเลย ระหว่างทางกลับหอผมโกรธมาก อยากต่อยไอ้นั่น อยากคุยกับไอ้ น.ให้รู้เรื่อง  ผมรู้ตัวว่าผมหึงไอ้น. ผมไม่อยากให้ใครทำกับมันแบบนั้น นอกจากผม ผมอยากกอดมันได้แค่คนเดียว อยากให้มันเป็นของผมแค่คนเดียว ผมโกรธจนน้ำตาไหล กลับมานอนร้องไห้ที่ห้อง ความรู้สึกมันเหมือนกับโดนคนที่รักมากๆผูกพันมากๆทิ้งเราไป  ไอ้ น.โทรมาผมก็ไม่รับ ตัดสายทิ้ง ผมทำตัวไม่ถูก ผมพยายามจะตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้ ชีวิตตอนนี้เหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง และผมมั่นใจว่าคือไอ้ น. ผมไม่รู้จะบอกมันยังไงดี ผมกลัวว่าถ้าบอกรักมันไป แล้วมันไม่ได้รักผม มันจะไม่ใช่ไอ้ น. คนเดิมของผม ผมกลัวจะเสียมันไป และผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆ