ลูกสาว จะสองขวบเดือนหน้าแล้วค่ะ   เริ่มหลับยากมากกกกกกก...
  สมัยตอนไม่เกินขวบครึ่ง  เอาเข้านอนทุ่มนึง ไม่เกินทุ่มครึ่งเธอก็หลับแล้ว ตื่นเจ็ดโมงเช้าเป๊งทุกวัน ###แอบภูมิใจ ฉันแม่ดีเด่น อิอิ...

แต่....ตอนนี้สิคะ  พอทุ่มครึ่ง เราบอกต้องนอนแล้วนะลูก  ดราม่าบังเกิดทันที ###สงสัยแม่มันห่วยละ 555
ลูกสาวพอรู้ว่าต้องนอน
เธอเบ้หน้า เบะปากคว่ำ  ร้องโหยหวนประหนึ่งโดนทำร้ายจิตใจอย่างรุนแรง  นานเป็นสิบนาที ร้องสู้ขาดใจ ส่ายหน้าไม่ยอมนอนท่าเดียว
  พอเราลองเชิงบอกว่า  อ่ะ..งั้นแม่ให้เล่นต่อนะ  หยุดสะอื้น ยิ้มแฉ่งทันที   ออสก้าร์มาเต็มมากค่ะ...ลูกรักของแม่  เฮ้อ## ปาดเหงื่อเบาๆ  

กลายเป็น สองทุ่ม ถึงยอมให้กล่อมนอน กว่าจะหลับเกือบสี่ทุ่ม !!!
ดิ้นไป กลิ้งมา ปีนมาดูดเต้าซ้าย ย้ายเต้าขวา  แถมนอนพาดทับกลางอกแม่อีก
  โอยย.. 13 กิโล  ร่างแม่จะพัง  ปอดยุบ
ช่วยนอนให้มันดูเป็นเบญจกัลยาณีบ้างสักสิบนาทีได้ไหมเนี่ยะคะ  ลูกสาวแม่...
  แม่แน่นอกหายใจไม่ออกกับร่างทรงประทับของหนูมากค่ะ

คือกว่านางจะหลับ  แม่ฝีมือห่วยๆอย่างเราสุขภาพจิตทรุดมากค่ะ  แอบคิดว่าพลาดมากที่ไม่เอาลูกนอนเบบี้คอท ตั้งแต่ 3-4 เดือน
เพราะผู้ใหญ่แนะนำให้นอนกอดลูกแน่นๆ ทุกคืน ช่วงไม่เกินขวบ มันก็ดีอยู่หรอกค่ะ

  แต่ตอนนี้  ข้อเสียของลูกเราคือ  ถ้ากลางคืนแม่ไม่นอนกอด  รู้สึกตัวเมื่อไหร่ เธอร้องตลอดคืนละ 3-5 ครั้งได้
เราเหนื่อยมาก  ไม่เคยได้หลับยาวเกิน 3 ชั่วโมงเลยมาจะ 2ปีแล้ว แล้วลูกเราก็หลับไม่เคยสนิทเลยเพราะพะวงให้แม่กอด
ติดละเมอดูดเต้าด้วย เพราะรู้ว่าแม่นอนข้างๆ

  เราจะพาลูกเข้านอนยังไง ให้หลับไม่เกินสองทุ่มบ้างคะ  มีวิธีดีๆแนะนำบ้างไหม