เป็นเด็กหญิงประมาณ 5- 7 ขวบ
เห็นว่าเข็นรถ แต่ไม่ได้สนใจอะไรนึกว่าจะผ่านไป
เราหยุดยืนเลือกปลากระป๋อง ข้างๆผู้หญิงคนนึงไม่รู้เป็นแม่เค้าหรือน้าของเขา
เค้าเข็นรถตามมากับแม่หรือน้าไม่รู้ ประมาณ 5 เมตรจะถึง เด็กก็ดันเต็มที่และพุ่งชนอย่างแรง จนเราเซไป
แต่แรงเด็กมันไม่มากพอที่จะทำให้เรากระเด็น แค่เกาะรถเข็นตัวเองไว้ไม่ล้ม

เราว่าเด็ก : ทำไมทำอย่างนี้ล่ะคะ ขอโทษเดี๋ยวนี้ ทำผิดต้องขอโทษ
เด็ก : มองหน้าพร้อมเอาเรื่อง และไปหาแม่(คิดว่าแม่) แม่เดินตามมา
แม่เด็ก : ขอโทษเค้าเดี๋ยวนี้นะ
เด็ก : ไม่ (ตะโกน)
แม่เด็ก : ดื้อจัง
เรา : เด็กเข็นชนแผลผ่าตัดพอดี เจ็บนะเนี่ย (เปิดแผลให้ดู)
แม่เด็ก : โห ขอโทษนะ

แล้วก็แม่ น้า เด็กน้อย ก็จูงลูกจากไป งือ ไม่สอนลูกหน่อยเหรอ ไม่พยายามให้ลูกขอโทษหน่อยเหรอ แล้วอนาคตเด็กจะเป็นอย่างไร

เราไปเดินวันธรรมดาตอนบ่าย2 เพื่อหลีกเลี่ยงเด็กๆ เข็นรถเข็นชนท้องเรา เพราะเด็กชอบเข็นเล่นไปมามากๆ
แต่ปรากฏมีเด็กหลายคนทีเดียว เท่าที่เดินแล้วเจอประมาณ 5 คน ไม่ไปโรงเรียนกันเหรอ
คงเป็นคราวซวยของเราจริงๆ เด็กคนนี้ตั้งใจเข็นแล้วพุ่งชน ไม่รู้โกรธที่ยืนขวางเค้ากับแม่เค้ารึเปล่า
เพราะหน้าตาเอาเรื่องมาก ดูดุดัน โกรธเคืองเรา มาแต่ปางไหน
ขอบ่นหน่อยนะ ตอนนี้ปลอดภัยดี ไม่มีเลือดออก เพราะไม่ชนตรงๆ เพราะหันมายังไม่ตรงดีนัก เลยมีกระดูกเชิงกรานด้านซ้ายรองรับ