สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ที่เราไปแอบชอบเพื่อนให้ฟังนะ
....
. เราเคยทำงานด้วยกันเลยได้ใกล้ชิดกัน ครั้งแรกที่เจอก็ยังเฉยๆนะ เพราะเขาพึ่งเข้ามาทำงานด้วย วันนั้นที่เขามาทำงานเราต้องเป็นคนสอนงานให้ช่วงนึง แต่หน้าจะประมาณอาทิตนึงได้มั้ง เราก็เริ่มรู้สึกดีแล้วนะ (ชอบคนง่ายเนอะ) 555 เขาเป็นคนยิ้มเก่ง พูดเก่งหรือเปล่าไม่รู้แต่รู้ว่าคุยแล้วโอเค เวลาผ่านไปความสนิทมันก็มากขึ้นเป็นธรรมดาแล้วยิ่งคนในที่ทำงานแซ่วกันว่า เหมือนแฟนกันเลยนะ แฟนมานู้นแล้ว มันก็ยิ่งทำให้ตัวเรารู้สึกมันเกินกว่าเพื่อนไปแล้ว ... จนวันนึงเรากล้าที่จะบอกว่า เราชอบเขานะ รู้ไหมว่าผลที่ออกมาเป็นไง ?? ผลออกมาคือ เขารับรู้มาตลอดว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ยังไม่เปลี่ยนนิสัยทำตัวเหมือนเดิม ชวนไปไหนไปตลอด แต่รู้นะว่ายังไงเขาก็ไม่คิดเปลี่ยนสถานะจาก "เพื่อน" เป็น "แฟน" ได้หรอก จนเราหันมาคุยกัน
...เขาพูดว่าเราอ่ะเป็นคนสำคัญสำหรับเขานะ แต่มันคงให้เป็นแฟนกันไม่ได้หรอก อย่าคิดว่าตัวเองต้องสวยก่อนใช่ไหมเขาถึงจะชอบ ที่จริงแล้วมันไม่ใช่ เพราะยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน เรายังเหมือนทุกอย่างนะ ไม่ต้องรอแล้ว ขอโทษที่ให้รอ !! (มันมีอยู่นึงที่เขาไปบวชแล้วเราก็รอเขามาตลอด 1 ปีเต็ม) ถามว่าตอนนั้นรู้สึกยังไง ตอบได้เลยว่าเสียใจกับดีใจในเวลาเดียวกัน แต่มันก่ทำให้เราผ่านจุดนั้นมาได้ และทุกวันนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนกัน ยังคุยกันบ้างไม่ได้หายกันไปไหน .. เรายังโชคดีใช่ไหมที่เรายังได้เป็นเพื่อนเขาอยู่ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าเราชอบเขา ... การแอบบชอบเพื่อนมันไม่ผิดหรอกเชื่อดิเพราะเราไม่ได้ทำอะไรเสียหาย

- ถ้าอ่านแล้ว งงๆ ก็ขอโทษด้วยนะค่ะ...