เรื่องมีอยู่ว่า เรากำลังจะแต่งงานกับแฟนคนปัจจุบัน คบหาดูใจกันมาเป็นเวลา 2ปี  แต่แฟนเก่าที่คุยกันมานาน7ปีที่เคยวางแผนอนาคตไว้ร่วมกัน
กลับมาขอคืนดี  และบอกว่าพร้อมจะใช้ชีวิตคู่ด้วย   ขอแทน แฟนปัจจุบัน  ชื่อ A   และแฟนเก่า ชื่อ B ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า เราคุยกับB แล้วมีความสุขมากกว่า ทุกอย่างที่เคยคุยกันไว้ถึงอนาคต  ว่าถ้ามีลูกจะตั้งชื่อว่าอะไร  งานแต่งเราจะเป็นแบบไหนอนาคตเราจะใช้ชีวิตด้วยกันแบบไหน  มันติดอยู่ในหัวตลอดเวลา  เราพึ่งรู้สึกตัวว่าเราไม่เคยลืมB เลย  ตลอดเวลาที่เลิกกัน เรายังติดต่อเป็นเพื่อนกัน ตลอดเวลา  ต่างคนต่างเห็นความเป็นไปของกันและกันตลอดเวลา  เวลาเรามีแฟนใหม่ B ก้อรับรู้ตลอด  ที่ผ่านมาสาเหตุที่เราเลิกกันเพราะเรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวB เพราะงานที่B ต้องอยู่บนเรือ เป็นเดือนๆ ติดต่อกันก็ลำบากเวลาเจอกันก็น้อย  เป็นอุปสรรคเรื่องระยะทาง  แล้วก็กังวลว่าBจะคุยกับ ผู้หญิงคนอื่นอีก  เพราะการที่อยู่บนเรือ เห็นแต่น้ำกับฟ้า B คงเหงาอยู่ลึกๆเหมือนกัน สิ่งที่ทำให้ปัญหาเกิดขึ้นมา  คือความไม่หนักแน่นของเราเอง แต่คำพูดหลายๆอย่างจากB  มันยิ่งดึงให้เรา ยิ่งอยากกลับไปหาB  Bบอกว่า  จะให้ผู้ใหญ่ที่บ้านมาคุยกับบ้านเรายังทันไหม เราบอกB ว่าที่สุดแล้วจริงๆ เราก็ตัดสินใจจะแต่งงานกับA  Bเลยบอกว่า ไม่เป็นไร  ท้ายสุดถ้าเราตัดสินใจแบบนั้นแล้ว Bก็ยอมรับการตัดสินใจของเรา และจะคุยกับเรา ยอมคบกับเราอยู่แบบนี้  ยอมเป็นที่2 แบบไม่มีปัญหาอะไรทั้งนั้น   เราเริ่มสงสาร B และอยากใช้ชีวิตกับB ตลอดเวลาที่B กลับมาคุยกับเรา B ไปไหน ทำอะไร Bจะถ่ายรูปส่งมาให้ดูตลอด โดยที่เราไม่ต้องทวงถาม ต้องจิก  ต้องตาม  7ปีที่ผ่านมามันทำให้เรารู้ว่าเราไม่เคยลืมB และยังคงคิดถึงB อยู่  ส่วนแฟนคนปัจจุบัน  คือ A เราพูดกับA  ว่าB กลับมาหาเรา เค้าขอกลับมา และยอมอยู่แบบนี้ถึงแม้เราเลือกที่จะหมั้นกับB เราพูดทุกความรู้สึกกับ A เราบอกกับA ว่าเรารู้สึกลังเลที่จะหมั้นกับA รู้สึกไม่มั่นใจ ว่าA คือคนที่เราจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน เราไม่รู้ว่าAคิดอะไรอยู่ตอนนั้น แต่น้ำตาเราไหลออกมา พร้อมกับพูดว่าขอโทษเป็นสิบๆครั้ง  แต่A กลับตอบว่า ไม่เป็นไร  เอาที่เราพร้อมและมั่นใจก่อน ไม่มีท่าทีไม่พอใจหรือโกรธเราซักนิด คืนนั้นเราก็อยู่ด้วยกันเป็นปกติเหมือนทุกวัน  ลืมบอกไปว่า เรากับA อยู่บ้านเดียวกันมาได้เกือบปีแล้ว  ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ และคุยเรื่องงานแต่งงานกันเรียบร้อย   บ้านA ก็ดีกับเรามาก  Aไม่ตาม  ไม่โทรจิก เวลาเราไปไหน A ไว้ใจเราตลอด  เราก็รู้สึกนะ ว่าAทำดีกับเราตลอด  คอยดูแลเรา และน้องชายน้องสาวเรา อีกด้วย เรื่องนี้ก็คงผิดที่เรา  ที่ไม่หนักแน่นมากพอ  ผิดที่ไม่มั่นคงกับความรักที่มีกับA มากพอ
และ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ  แหวนก็เสร็จแล้ว ได้ฤกษ์วันแล้ว  ตัดชุดเสร็จเรียบร้อยแล้ว  เราก็คงได้แต่ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันจะเป็น  
สุดท้ายสำหรับเรา คือ   " หากคนๆนั้นใช่สำหรับคุณจริงๆ  มันจะไม่มีความลังเลใดๆเกิดขึ้น "