เรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณ 9 เดือน เราแก่กว่าแฟนประมาณ8ปี
เขาติดเกมส์มาก ติดขนาดที่บางครั้งเราโทรไป เขาบอกเรา " เดี๋ยวค่อยโทรมาใหม่ได้ปะ ขอเล่นเกมส์ก่อน "
เราเหมือนถูกจัดอันดับความสำคัญอยู่ท้ายๆ แต่เราจัดอันดับความสำคัญของเขาอยู่ลำดับต้นๆด้วยซ้ำ

เราระหองระแหงกันมาตลอด แต่เราก็ยอมเขามาตลอดเช่นกัน ยอมง้อก่อนทั้งที่เขาเป็นฝ่ายผิด
ยอมจนบางครั้งเราคิดว่าตัวเราแทบไม่เหลือคุณค่าและศักดิ์ศรีในตัวเองเลย
เพียงเพราะตอนนั้นเราไม่กล้าที่จะเดินออกมาและเราไม่เข้มแข็งพอ

จนมาเมื่อคืน เรามีปากเสียงกันเรื่องยืมเงิน ( ก่อนหน้านี้เขาขอยืมเงินเราตลอดและทุกครั้งเราก็จะให้ตลอด )
แต่ครั้งนี้เราเลือกที่จะไม่ให้ เพราะเรารู้สึกว่าถ้าเรายังขืนให้แบบนี้จำนวนเงินที่เขาขอยืมในแต่ละครั้งคงจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
( เขาบอกตลอดว่าเขาขอยืม แต่ไม่เคยคืนเลยสักครั้ง ฮ่าาา )
เรารับรู้เลยว่าพอเราไม่ให้ ปฏิกิริยาเขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังทีนเลย ( ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพนะคะ )
เพราะเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ จากเคยพูดหวานๆ กลายเป็นมาโมโหใส่เราแทนที่เราไม่โอนให้เขา

เมื่อคืนเขาพูดจาแรงกับเรามาก พูดจนเราร้องไห้ในสาย แต่เขากลับเลือกที่จะหัวเราะแล้วถามเราว่า "เป็นไรมากปะ ร้องไห้ทำไม"
ตอนนั้นละคะ ตอนที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเขาเราเหมือนตาสว่างเลย
การที่คนๆนึงสามารถหัวเราะให้กับคนที่ร้องไห้ให้กับการกระทำของเขา เราว่าคนๆนั้นต้องเลวทรามมาก
เวลานั้นเราก็เข้มแข็งไม่พอหรอกแต่เรากลับเลือกที่จะเดินออกมา

เฮ้อออออ ( อ.อ่างล้านตัวเลยคะ )
เวลาเพื่อนๆเจอความรักแย่ๆหรือรู้สึกแย่ๆ เพื่อนๆมีวิธีจัดการกับมันยังไงบ้างคะ มาแชร์กันนะ