กำลังจะบอกเลิกแฟน ด้วยเรื่องแย่ๆมากมาย
ทั้งโกหก เหนแก่ตัว แอบไปมีไรกับคนอื่น
ดูถูกคน ไม่มีน้ำใจ คือสารพัด เพื่อนยุให้เลิกเกือบทุกคน

แต่ระหว่างที่เจรจาขอเลิกอยู่ดีๆภาพความทรงจำ
ของแฟนในโมเม้นเวลาที่เจอกันครั้งแรก
ภาพเก่าๆในวันที่มีความสุขด้วยกัน แม้ว่าจะน้อยกว่า
เรื่องแย่ๆ มันวิ่งเข้ามาในหัวเต็มไปหมด
เหมือนผมแค่คิดถึงแฟนผมในอดีต ที่ให้ความรู้สึกเปนคนละคนกับปัจจุบัน แค่พอนึกถึงว่าถ้าไม่มีเค้า มันก็ใจหาย
โหวงโล่งๆพิกล... แล้วก็น้ำตาแตก นอนร้องไห้คนเดียวทรมานมาก ไม่เคยเปนแบบนี้ เพิ่งเข้าใจคำว่า ตอนจะเลิกกันมันเจ็บขนาดนี้ เพิ่งเข้าใจว่าบางทีลึกๆในใจเราต้องการ  คน คนนึงแบบไม่มีเงื่อนไข

อาจจะเพราะผมย้ายตามแฟนมาทำงานต่างจังหวัดเพื่อนฝูงญาติกี่น้องไม่มี พูดง่ายๆว่าผมยังไม่พร้อมจะตัดใจจากเค้า แต่อีกใจมันก็บอกว่า ไปต่อก็อาจจะเจ็บอีก ผมขอแฟนว่าอยู่ต่อเปนเพื่อนกันก่อนได้ไหม
เค้าบอกว่า ทำใจไม่ได้หรอก...ให้อยู่ต่อแล้วเปนได้แค่เพื่อน คือเค้าไม่อยากเลิก แต่ก็แก้นิสัยเสียไม่ได้
จะดีขึ้นตอนทะเลาะกันพอดีกันก็จะเปนเหมือนเดิม
เค้าก็ละอายตัวเอง ผมก็เหนื่อย เค้าเองก็ร้องไห้ แจ่บอกว่าจะหายไปจากชีวิตผมเพื่อให้ผมทำใจได้

ผมจะทำไงดี เอาจริงๆผมก็อยากให้โอกาสเค้านะ
แต่ก็กลัวเจ็บอีก