ผมกับแฟนคบกันมา6ปีกว่า ตั้งแต่ยังเรียนทั้งคู่ เขาอายุเยอะกว่าผม 
เริ่มตั้งแต่ยังไม่มีอะไร ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ อยู่ข้างๆกันมาตลอด 
ประคับประคองความรักเรื่อยมาจนเป็นความผูกพันธ์ 
จนเขาเรียนจบทำงาน หน้าที่การงานที่ดีกว่าผมเขาก็เปลี่ยนไป 
ทะเลาะกันจะเริ่มมีคำพูดดูถูกและคำพูดทำร้ายน้ำใจสารพัด 
ไอหน้าโง่ , น่าเบื่อ เบื่อๆๆๆๆๆ ,  _ึงมันมีแต่ค_ย 

พอหนักเข้าผมถามเขาว่าทำไมต้องพูดแบบนี้
เขาตอบ จำเป็นต้องแคร์ไหม ทนไม่ไหวก็ไป ไม่เคยขอให้อยู่ 
จะเป็นแบบนี้ตลอด ซึ่งเขาไม่เคยยอมลงให้ผมเลย 
พออารมณ์ดีก็มาพูดดีกับผมทำดีกับผม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

ตัวเขามีปัญหาการนอกใจผมตลอด ทั้งจับได้และไม่ได้ 
ผมเลือกที่จะหลีกเลี่ยงตลอด ปิดหูปิดตา แต่ไม่ใช่ไม่รู้
ตัวผู้ชายบางคนก็มีเมียแล้ว แต่ก็แอบไปคุยกันในไลน์ 
แต่บางทีมันอดไม่ไหว พอผมจับได้ก็ไม่พูดความจริง
เขาโทษว่าที่ตัวเขาเป็นแบบนี้ก็เพราะผม ชีวิตมันน่าเบื่อ
มีความสุขที่จะทำแบบนี้ ดีกว่าอยู่กับคนอย่างผม 
อ่อลืมบอกไป เขาคบผมแบบไม่ให้สถานะ ออกตัวตลอดว่าโสด 
บางทีฝ่ายชายบางคนก็ไม่ทราบว่ามีผมอยู่เพราะเขาบอกกับทุกคนว่าโสด
พอตัวผมมีคนเข้ามาคุยมาจีบก็ทักไปหาเขาแสดงความเป็นเจ้าของทันที 

บางทีเหมือนรัก บางทีเหมือนรู้สึกสำคัญบางเวลา 
พยายามทำใจหลายรอบ พอเขามาทำดีสุดท้ายก็แพ้ ใจอ่อนกลับไปวนลูปทุกครั้ง
รู้สึกตัวเองไม่มีค่า ตอนนี้จิตใจย่ำแย่มาก 
แบบนี้ควรทำไงดีครับ ควรวางตัวยังไงต่อไปดี ผมไม่อยากจมกับอะไรแบบนี้แล้ว