*****สวัสดีค่ะ..นี้เป้นกระทู้เเรกของเรา ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอภัยมา ณ ที่นี้ค้ะ *****
    เราเคยคบกับพี่คนนึ่งค่ะ อายุเราห่างกัน6-7ปี [คือเราหน้าตาขี้เหล่มากเเต่พี่เค้าหล่อๆมากๆ] คบกันไปได้สักพักประมาณ 5-6เดือน วันนึ่งเรามารู้ความจริงว่าเค้าไม่ได้คบกับเราเเค่คนเดียว พี่เค้าคบกับผญ.คนนึ่งมาก่อนหน้านี้เเล้ว เเต่คือเราก็อึ่งึ้ะ ว่าทำไมเราถึงไม่ได้ทั้งๆที่เวลาพี่เค้าจะทำอะไร พี่เค้าก็จะถ่ายรูปส่งมาให้เราดู เรามีทั้งรหัสผ่านเฟสรหัสผ่านไลน์ เราเลยบอกเลิกพี่เค้า พี่เค้าพยายามอธิบายพยายามรั้งเราไว้เเต่เราไม่สนใจอะไรเลย [เราเสียใจมากๆ มาหลอกลวงกันทำไม?] เราบล็กทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่เค้า พยายามทำใจ ตัดใจให้ได้เเต่ก็ทำไม่ได้จนเวลาผ่านไปเราเริ่มชิน เรากลายเป็นคนที่ไร้ความรู้สึก ปฏิเสธผช.ทุกคนที่เข้ามาจีบ ปิดกั้นตัวเอง [เกียจผช.ไปเลย]
   พอผ่านไปเกือบปี เราก็รู้ว่าพี่เค้าเลิกกับเเฟนเค้าเเล้ว เราก็ปลดบล็อกเฟสพี่เค้า เเต่ก็ไม่ได้แอดไปได้เเต่ส่องหน้าเฟส วันนึ่งพี่เค้าเกิดอุติเหตุเรารู้สึกเป็นห่วงพี่เค้ามากๆ เราเลยทักเฟสพี่เค้าไป ก็ถามว่า ''เป็นยังไงบ้าง'' เเล้วมีคนตอบกลับมาว่า ''พี่เค้าปลอดภัยเเล้ว'' เราก็โล่งใจมากนิดเเต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ อยากจะไปเยี่ยมเเต่ไม่กล้าไป ผ่านไปประมาณ2อาทิตยืเราก็ทักพี่เค้าไปอีกก็ถามอีกว่าเป็นยังไงบ้าง เเต่คือเหมือนพี่เค้าไม่ค่อยอยากจะตอบเราสักเท่าไหร่ เเต่เค้าก็แอดเฟสเรามา วันนึ่งเราโพสไอดีไลน์ของเราลงในเฟสพี่เค้าก็แอดา ล่ะทักมาคุย ชวนคุยไม่มีจบประโยค คุยเหมือนว่ามีเยื่อใยอยู่ คุยกันได้2วันเราก็รู้ว่าพี่เค้ามีเเฟนใหม่เเล้ว [เเต่คงจะทะเลาะกันอยู่เลยทักมาคุยกับเรา ] เราก็พิมพ์55555555ไปทั้งๆที่มันไม่ตลก ส่งสติกเกอร์ยิ้มไปทั้งที่โคตรเจ็บ... สุดท้ายพี่เค้าก็อ่านไม่ตอบ พี่เค้าเปลี่ยนไลน์หใหม่ มันรู้สึกเหมือนตอนเลิกกันครั้งเเรกทั้งกระวนกระวายคิดถึงเเต่พี่เค้า คิดถึงอดีต ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นเเบบนี้...เหมือนว่าเราเป็นเเค่คนคุยเเก้เหงาของพี่เค้าเท่านั้น จบ............. สุดท้ายนี้ก็ขอให้เค้ามีความสุขกับเเฟนใหม่มากๆ เเค่เห็นเค้ามีความสุขเราก็มีความสุขเเล้ว
   *****ถ้าทำให้คนอ่านงงกขออภัยด้วยน้ะค้ะ ขอบคุณที่เปิดเข้ามาอ่านขอบคุณค้ะ*****