การเป็น Single Mom ที่ต้องทำหน้าที่พ่อและแม่ให้กับลูกนั้นยากอย่างสุดแสนสาหัส การที่ต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองที่ไม่มีคนรู้จักแม้แต่คนเดียวทำให้ความยากลำบากนั้นเพิ่มเป็นเท่าทวีคูณ  แต่ในเมื่อนั่นคือเส้นทางชีวิตที่ฉันเลือก ฉันต้องพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่ความสามารถคนคนหนึ่งจะทำได้

การตัดสินใจเลิกกับพ่อของลูกแบบไม่ให้เขามามีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตลูก สายตาทุกคู่จับจ้องความเป็นไปในชีวิตของฉันและลูกแบบไม่คลาดสาย ทั้งที่เปิดเผยโจ่งแจ้งและกระมิดกระเมี้ยน  ทั้งที่หวังดีคอยเป็นกำลังใจและจ้องจะซ้ำเติมทุกเมื่อที่ผิดพลาด ความเป็นคน Ego สูง(อย่างที่พ่อของลูกเคยได้ตะโกนใส่หน้า)ฉันเฝ้าระวังทุกการกระทำ ฉันบอกกับตัวเองฉันจะพลาดไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ไม่ต้องการจะเป็นคนเพอร์เฟคแต่ความเป็นอัตตาตัวตนฉันเฝ้าเตือนสติตัวเอง ฉันเอาลูกเป็นตัวตั้ง เขาทั้งคู่คือทุกสิ่งทุกอย่างฉันจะไม่หยุดนิ่งจนกระทั่งเขาทั้งสองจะประสบความสำเร็จ พบกับจุดหมายที่เขาต้องการจะไป ฉันไม่เคยคิดจะให้ลูกกลับมาตอบแทนบุญคุณแต่พร่ำสอนเขาว่าให้เป็นคนดี ฉันหวังแค่เพียงให้เขาเอาตัวรอดได้ ส่วนตัวฉัน ฉันดูแลตัวเองได้

ฉันไม่ได้มีลูกเพื่อสนองนีดด์ของตัวเองแต่มีลูกเพื่อการให้ชีวิต ให้สิ่งที่ดีที่สุดที่พวกเขาสมควรจะได้สมควรจะเป็น ลูกเกิดจากความรัก(ถึงแม้นจะเป็นความรักของฉันผู้เป็นแม่แต่เพียงผู้เดียวก็ตาม)ความรักที่ทำให้ฉันตั้งปฎิญาณใว้ว่าจะไม่มีใคร อย่างน้อยก็จนกว่าลูกของฉันจะโตเป็นผู้ใหญ่ ลูกไม่ใช่อุปสรรคในการมีใคร แต่ฉันไม่ต้องการแบ่งความใส่ใจให้ใครแต่จะให้ลูกแบบ Undivided  อีกอย่างฉันไม่อยากเอาเปรียบใครๆที่จะเข้ามา เขาก็ต้องการการดูแลเอาใจใส่มันคงไม่แฟร์ถ้าหากฉันจะต้องแบ่งตัวฉันระหว่างลูกและเขา ฉันทำได้แต่เลือกที่จะไม่ทำและเลือกลูกก่อนเสมอ