นอนไม่หลับมาหลายคืนแล้วค่ะ นั่งทบทวนถึงสิ่งที่เราต้องการว่ามันมากเกินไปมั้ย ตอนนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้สักที

ตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องเพื่อนร่วมงานของแฟนเรามาชอบแฟนเรา ตอนแรกก็เป็นเพื่อนกันดีๆนี่แหละค่ะ
พอผ่านไปคงเพราะความใกล้ชิด เค้าก็คิดกับแฟนเรามากกว่าเพื่อน ทั้งๆที่รู้ว่าแฟนมีเราแล้ว
นับวันการแสดงออกมันยิ่งมากขึ้น เราเป็นผู้หญิงก็เซ้นแรงเป็นปกติทั่วไป สุดท้ายก็ไม่สบายใจ
เพราะเราไม่ได้เจอแฟนทุกวัน เปิดใจคุยกับแฟนว่าเราไม่โอเคเลย เค้าใกล้ชิดกันมาก ดูสนิทกัน
ถ่ายรูปนี่ใกล้กันแทบจะสิงห์ร่างกันแล้ว แถมแคบชั่นต่างๅนาๆที่เรามั่นใจว่าไม่ได้คิดไปเองแน่นอน
ว่าหมายถึงแฟนเรา แต่แฟนก็คอนเฟิร์มว่าไม่ได้คิดอะไรกับฝั่งนู้น ก็เป็นแค่เพื่อนร่วมงานกัน
อีกอย่างก็ไม่อยากพูดอะไรให้มองหน้ากันไม่ติด เค้าก็พอดูออกว่าผู้หญิงชอบเค้า แต่เค้าเป็นผู้ชาย
บางทีก็ไม่ได้มานั่งคิดเล็กคิดน้อย แค่รู้ว่าตัวเองไม่รู้สคกอะไรก็น่าจะจบ ฝั่งนู้นจะคิดอะไรก็คงห้ามไม่ได้
อันนี้เราก็เข้าใจนะ คบกับเค้าเราก็พอรู้ว่าเค้าเป็นคนขี้เกรงใจ แคร์ความรู้สึกคนอื่นมาก
เค้าก็คงอยู่ในโหมดอึดอัดพอสมควร เราก็ขอว่าถ้าเค้าไม่กล้าพูด ก็ลองวางตัวให้ห่างออกมาหน่อยมั้ย
อย่าไปสนิทเกินหน้าที่ เกินงาน เพราะเรารู้ว่าผู้หญิงมันเป็นเพศที่เซ้นซิทีฟกับความรู้สึกพอสมควร
เค้าก็สัญญากับเราว่า เค้าจะทำให้เรา แต่เรายังเห็นว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิม
ผู้หญิงคนนั้นก็ยังลงรูปสนิทกับแฟนเราเหมือนเดิม แฟนเราพูดถึงเค้าให้เราฟังน้อยลง แต่เราเห็นรูปจากสื่อ
พวกโซเชียลที่ลงบ่อยจนคนอื่นๆมาแซวว่าแฟนเราไปเป็นแฟนใหม่ของเค้า เราก็แอบเสียใจอ่ะ

เราไม่เข้าใจว่าเค้าไม่พยายามถอยออกมา หรือผู้หญิงคนนั้นพยายามจะเข้าใส่เดินหน้าอย่างเดียว
เรารู้แค่ว่า ถ้าเป็นเรา เราจะไม่ยุ่งตั้งแต่รู้ว่ามีแฟนแล้ว ทำอะไรไม่เกรงใจเราเลย
หรือเรางี่เง่าเอง ทั้งๆที่เราแทบไม่เคยขออะไรเลยนะ ตอนนี้ก็มีแต่คำถามว่าเค้าแคร์เราแค่ไหน
เราไม่เข้าใจผู้ชายเลยจริงๆ ของเราเวลามีใครเข้ามาถ้าเราดูถ้าว่าจะเกินเพื่อนเราก็ถอยออกตลอด
ไม่เคยปล่อยให้ความรู้สึกของอีกฝ่ายถลำไปไกลเลยนะ แล้วทำไมเราถึงไม่ได้รับสิ่งนั้นกลับมา