The Moon  2



อลิซนั่งทอดอารมณ์ชมจันทร์ อยู่ที่ม้านั่งหลังบ้านอากาศเย็นสบายยามค่ำคืน บนท้องฟ้าช่างมืด เงียบและดูเหน็บหนาว

“ใช่ละหนาว ขึ้นมาละ  นอนดีกว่า “อลิซ บอกกับตัวเอง และลุกขึ้นพรวดในทันที หารู้ไม่ว่ามีบางอย่างเฝ้ามองเธออยู่

“แม่หนู คนนี้ มันจะใช่หรอ “ ดาวศุกร์ บ่นพึมพำ

“นั่นสิเจ้าคะ ไม่เห็นแววตาที่มีความปรารถนาอะไรเลย “ ดาวพฤหัส สนับสนุน

คุณยายพระจันทร์ ได้แต่อมยิ้ม และ หัวเราะเบา ๆ

..................................................................................
อลิซกำลังจะล้มตัวลงนอน และนึกถึงคุณยายขึ้นมา เธอหยิบสร้อยพระจันทร์ออกมา และเปิดดูนาฬิกา

“ไม่เดินจริง ๆ ด้วย โห คุณยายที่แน่นอนจริง ๆ “ อลิซลองไขลานดู 1 รอบ แต่นาฬิกายังไม่หมุน อลิซมองดูสักพักอย่างทำใจ และวางสร้อยไว้บนหัวนอน

เธอหลับด้วยความเหนื่อยล้า ในการทำงานมาตลอดทั้งวัน ..

เช้าวันใหม่ของการทำงาน เช่นเคยที่อลิซต้องเร่งรีบ ตื่น ทำภารกิจ และรีบขับรถออกจากบ้านเพื่อให้ทันเวลาเข้างาน เธอเดินทางระหว่างบ้าน

ถึงออฟฟิศ ใช้เวลา 1 ชั่วโมง แม้ฝนจะตกรถจะติด ถ้าเวลาเข้างานเลย 8.00 น. ก็คือสายสถานเดียว ดังนั้นในทุกๆ เช้าสภาพของเธอ ก็ไม่ต่างจาก การรุม

เข้าไปซื้อของลดราคาและมุดรอดออกมาได้อย่างหวุดหวิด  เธอเดินกระเซอะกระเซิงเข้ามาใน ออฟฟิศ พร้อม กาแฟเย็น 2 แก้ว

“บอสเธอไม่มาแล้วนะ อกหักจ้า “ แอนนา ยื่นหน้าหน้าแฉล่มล้อเลียน

“อะไร อกหักอะไร “ อลิซยังไม่ตื่น ทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ของเธอ

“ก็อีตาคริส อะไรของแกไง กำหนดบินมาจากอังกฤษวันนี้ อยู่ๆก็ไม่มาแระ ข่าวว่าอกหัก “ แอนนา CNN ประจำออฟฟิศทำหน้าพนักเพยิด อย่างรู้ดี

“ฉันก็ว่าจะเชียร์แก ให้ดามใจเค้าซะหน่อย แต่ก็ไม่มาซะงั้น นี่ก็ยังติดต่อไม่ได้นะ ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง สงส้าน สงสาร“ แอนนาทำเสียงสูง พูดไปมองเป็นหน้า

เพื่อนสาวไป อย่างรู้ใจ

“หรอ แกมาบอกฉันทำไม ไม่ได้อยากรู้ ไม่มาก็ดีแล้ว เรื่องเยอะ แกไปทำงานเลยไป เอากาแฟไปด้วย ฝากซื้ออยู่ได้ ไม่รู้จักเกรงใจ รอนานพูดเลย “

อลิซ ยื่นกาแฟให้แอนนา พูดไป ทำงานของตัวเองไป คล้ายจะไล่แอนนาไปในที

ในใจเธอยังนึกเคือง เจ้านายขาวีนไม่หาย  เธอทั้งอุตส่าห์ตั้งใจทำงานเต็มที่ แต่เค้าก็หาเรื่องตำหนิได้เสมอ ๆ  นึกแล้วก็น้อยใจ ในขณะที่อลิซกำลังดราม่า

  พลันคิดได้ว่าเธอไม่ควรจะต้องโศกเศร้า ทันใดนั้นพลังอำมหิตก็บังเกิดขึ้น

“ สมน้ำหน้า ด่าคนอื่นไว้เยอะ  ฮ่าฮ่าฮ่า “ อลิซพำพึมและเผลอหัวเราะออกมาค่อนข้างดังจนแอนนาเหลือบมอง อลิซรีบเอามือปิดปาก ..

.....................................................................................
ที่บ้านอลิซ…

อลิซเดินเข้ามาในห้อง และทิ้งตัวลงนอน แบบเหนื่อย ๆ  พลันนึกถึงคำพูดของยายขายสร้อย เมื่อหลายวันก่อน และเหลือบไปมองสร้อย ที่วางไว้บนหัว

เตียง พลันหยิบมาหมุนเล่นไปมา

“ไม่เห็นจะหมุนเลยอะ “ หญิงสาวบ่นเซ็ง ๆ พลันนึกถึงคำพูดของยายขายสร้อย พลังแห่งความปรารถนา จะทำให้เธอเจอกับความรักที่บริสุทธิ์”

“บ้าไปแล้ว ความรงความรักอะไร ขนาดไขแล้วยังไม่เดินเลย “ อลิซพึมพำ นึกไปเรื่อยเปื่อย และผลอยหลับไป

ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก นาฬิกาจากสร้อยพระจันทร์ เริ่มเดิน ปรากฏแสงสว่างวาบ พลันร่างอลิซที่นอนอยู่บนเตียงก็หายวับไป

อลิซได้ยินเสียงเดินของนาฬิกาพระจันทร์ ในภวังค์ ติ๊กต่อกๆๆๆ เสียงเริ่มดังขึ้น ๆ จนชัดเจน เธอลืมตาขึ้นและพบว่าเธอไม่ได้นอนอยู่ในห้องของตัวเอง

....อุต๊ะ ฝันรึ เธอนึกในใจ พลันลุกนั่ง และมองไปรอบ ๆ

“ฝันบ้า อะไรเนี่ย คนยิ่งง่วงๆ “ อลิซหัวเสีย ชยี้ตา ขยี้ผม เดินกระเซอะกระเซิงมาที่ประตูห้อง และเปิดประตูออก ช้า ๆ อย่างระวังตัว ข้างนอกห้องนอนเป็น

ห้องนั่งเล่น เธอสังเกตได้ว่ามีโทรทัศน์ ที่เปิดทิ้งอยู่ และโซฟาชุดใหญ่ พลันเห็นเงาตะคุ่ม ๆ ผุดขึ้นมากทางด้านหลังโซฟา ยืนโงนเงน คล้ายจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่

“ใครหน่ะ ใคร “ อลิซ ตะโกนเรียก ทำใจดีสู้เสือ ก็แค่ความฝันจะไปกลัวอะไร เธอนึกในใจ อลิซเหลือบมองเห็นสวิตซ์ไฟ จึงรีบพุ่งเข้าไปรีบเปิดไฟทันที

เธอเห็นร่างนั้นอย่างชัดเจน

“บอส “ อลิซอุทานเบาแทบไม่ได้ยิน เอามือปิดปาก อยากจะบ้าตาย นี่ขนาดฝันยังตามมา

“นีน่า” ชายหนุ่ม เพ่งมอง ตาหรี่ ๆ แล้วชี้หน้าหญิงสาว ที่ยืนอยู่ตรงหน้า พลันสลบฟุบไปที่โซฟาตัวเดิม ...


**********************************************************************************