โคลงสี่สุภาพ ลิงทะโทน คนทมิฬ

กระทู้คำถาม


โคลงบทนี้ แต่งขึ้นด้วยความเวทนาสงสารสัตว์โลก ที่ต้องพบพานความโหดเหี้ยมของมนุษย์
ขออโหสิกรรมต่อพวกมัน อย่าได้มีความแค้นเคืองต่อเหล่ามนุษย์ทั้งหมดเลย เพราะ ทุกคนไม่ได้โหดร้ายเช่นนั้น
และขอให้วิญญานของสัตว์เหล่านี้ ไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่า หลุดพ้นภาวะ เดรัจฉาน สิ้นสุดนะชาตินี้ด้วยเทิด



วันนี้เมื่อเช้าไปซื้อวัสดุที่จำเป็นต้องใช้ในงาน แถวบางใหญ่
ในร้านมีหญิงสาววันรุ่น(คาดว่าน่าจะเป็นลูกเจ้าของร้าน) อุ้มลูกเล็กๆของลิงหรือชนะก็ไม่ทราบได้ เพราะผมไม่มีความสันทัดเรื่องนี้
นังเด็กนั้น (ขอใช้สรรพนามว่า "นัง" นะครับ เพราะพฤติกรรมน่ารังเกียจมากสำหรับผม) อุ้มไปดูคล้ายเห่อๆ เพราะได้ยินคนในร้านคุยกันแว่วๆว่า เพิ่งจะได้มาไม่กี่วัน แต่อุ้มอีท่าไหนไม่รู้ แปบเดียวก็เขวี้ยงเจ้าลูกลิงทิ้ง เพราะโดนมันกัดเอา
ซึ่งลิงมันคงผิดกลิ่นสาปไปเจอกลิ่นน้ำหอมโคโลญจน์เข้า หรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ แต่สรุปคือ มันกัดนังเด็กนั้น

ผมเห็นแล้วเวทนาลูกลิงเหลือเกิน ที่โดนมนุษย์ใจร้าย กระทำทารุณ เพราะลูกลิงนั้น มีโซ่เส้นเล็กๆคล้องคออยู่ด้วย ตอนนังเด็กนั้นขวางก็ไม่ได้ปล่อยโซ่ กลายเป็นลูกลิงถูกขว้างไปเพื่อโดนโซ่กระตุกรั้งคอจนตาเหลือกร้องลั่น

ผมหันหลังเดินออกจากร้านนั้นทันที ไม่ซื้อมันแล้ว ร้านคนใจบาปแบบนี้

ที่เอามาเล่าก็แค่อยากตั้งข้อสงสัยว่า บ้านเมืองเรา ไม่มีกฏหมายคุ้มครองสัตว์ป่าหรือไร ถึงได้มีคนกล้าเอามาเลี้ยงกันแบบโจ่งแจ้งเช่นนี้
และนี้ไม่ใช่ครั้งแรก ที่ผมพบเห็นการนำเอาสัตว์ป่ามาเลี้ยงในเมือง เห็นอยู่บ้านครั้ง โดยเฉพาะพวกมีฐานะเกินจะกิน พวกเจ้าหน้าที่เขาไม่ใส่ใจสนใจเรื่องนี้กันหรือ

แต่ที่สลดใจที่สุด ก็คือรู้มาก่อนหน้านี้ว่า คือการจะเอาลูกลิงมา ก็ต้องฆ่าพ่อฆ่าแม่ ของมันซะก่อนด้วย ซึ่งจะจริงไม่จริงอย่างไรผมไม่ทราบได้ แต่ถ้าจริงก็ขอให้กรรมเวรสนองคนทำมันเช่นกับที่มันทำกับสัตว์เหล่านั้น

หรือเรื่องทั้งหมดผมอาจคิดไปเองคนเดียว เดี๋ยวนี้มีฟาร์มเพาะเลี้ยงขายกันแล้ว ใครรู้ วานบอกผมที



แรงบันดาลใจในการแต่งโคลงบทนี้ ผมเอามาจากเพลง ลิงทะโทน ของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ใครอยากฟังก็เชิญได้ในสปอยครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แท๊คการเมือง เพราะเป็นปัญหาที่ต้องการนโยบายภาครัฐผลักดันเจ้าหน้าที่ให้สอดส่องดูแล
แท๊คห้องกลอน เพราะต้องการให้มิตรรักเพื่อนพ้องและปราชญ์ผู้รู้แห่งห้องกลอน ช่วยแต่งกลอนสะท้อนปัญหาสังคมในเรื่องนี้ เพราะผมรู้ตัวเองดีว่า ฝีมือยังไม่ถึงขั้น ยังต้องขัดเกลาอีกเยอะครับ ขอ WM พิจารณาด้วยนะครับ กรุณาอย่าลบแท๊คออก

*แก้ไขคำผิด
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 10
ลูกสาวผมเธอก็รับอุปการะลิงตั้งแต่เด็ก แต่เป็นลิงกำพร้า และถูกเลี้ยงดูและฟื้นฟูจิตใจจากเจ้าหน้าที่อย่างดี ถ้าลิงตัวไหนดีขึ้นก็จะถูกนำไปปล่อยป่า ดูรายละเอียดที่นี่ครับ www.monkeyworld.org เป็นแหล่งฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจของลิงจากทั่วโลก ขับรถจากบ้านผมก็ยี่สิบนาทีกว่าๆ


เจ้าของเขาชื่อทอมและภรรยาตั้งใจสร้างมูลนิธินี้ขึ้นมาเพื่อลิงกำพร้าจากทั่วโลก สองผัวเมียตระเวณไปทั่วโลกโดยเฉพาะแถบเอเชีย อาฟริกา เพื่อช่วยเหลือลิง คุณทอมเพิ่งเสียชีวิตไปไม่นานมานี้ ช่วงวันหยุดโรงเรียนผมจะให้ลูกสาวกับลูกชายไปเป็นอาสาช่วยงานเล็กเช่นเก็บเศษขยะในบริเวณ ให้น้ำลิง พวกเราส่งเงินสนับสนุนเดือนละห้าปอนด์ แม้จะน้อย แต่ก็ทำให้ลูกๆได้รู้คุณค่าชีวิตของผู้อื่น


ประเทศไทยเป็นเมืองพุทธแท้ กลับเห็นการพรากลูก พรากพ่อพรากแม่ของคนอื่นเป็นเรื่องธรรมดา  บางวันผมก็เคยคิดเล่นๆนะคุณพระรองว่า ถ้าผมพูดภาษาสัตว์ได้คงจะดี จะได้บอกสัตว์ต่างเอาคืนมนุษย์บ้าง(คิดเล่นๆน่ะนะ) ทำสวนสวนมนุษย์ โดยเอามนุษย์ใจทรามมากักขังไว้กลางป่าให้นานาสัตว์มาดูและให้อาหารบ้าง


ผมสะเทือนใจทุกครั้งที่เห็นสัตว์ถูกขังหรือถูกนำมาสนองตัณหาเล็กๆ ของมนุษย์. พึ่งไปหลวงพระบางมา เจ้าเกสต์เฮ้าส์ขังลิงไว้ในกรงเล็กๆ ตั้งไว้หน้าเกสต์เฮาส์ เล็กมากจนต้องค่อมหัวตลอดเวลา ลูกสาวเห็นแล้วร้องไห้  ผมขอซื้อลิงเขาไม่ขาย จึงประท้วงโดยเช็คเอ้าท์เลย คนลาวนี่ก็โครตใจร้ายเหมือนกันหรืออาจจะมากกว่าคนไทยด้วยซ้ำเรื่องฆ่าหรือทรมานสัตว์นี่ เมืองพุทธแท้ๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่