คือตอนนี่เราอยู่ปีหนึ่งเทอมแรก เราได้เรียนห้าตัว แต่ละตัวก็เป็นเพื่อนกันหมดแบบประมาณแพ็กเดียวกันหมดเลยมีแค่เราที่เพิ่มเข้ามาใหม่ แต่เราก็รู้จักเพื่อนคนอื่นนะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นคนละคณะ ทำให้เวลาไม่ตรงกันเท่าไหร่ ตอนแรกๆก็ไปกินข้าวกับเพื่อนต่างคณะดู ตอนหลังๆเราก็พยายามทำความรู้จักกับเพื่อนคณะเดียวกันดู ตอนแรกก็ดูเหมือนจะดี สักพักไปเรารู้สึกว่าเพื่อนใหม่ที่เรารู้จักคบเราเพราะเราทำงานเป็น รู้งาน ตอนแรกเราคิดว่าเราคิดไปเอง แต่หลังๆมาเริ่มมั้นใจเพราะแต่ละครั้งที่คุยกันส่วนใหญ่พวกนั่นก็จะมาถามงานเรา ไม่ค่อยคุยเรื่องอื่นเลย เราก็แบบช่างเถอะ อย่างน้อยเราก็มีเพื่อนคนอื่นๆอีก(เราเป็นคนเล่นบาส อารมณ์์ประมาณเล่นทุกๆเย็น ทำให้เรารู้จักคนเยอะเพราะไปขอเล่นด้วยบ่อย แต่ไม่ถึงขนาดสนิทแบบเพื่อนสนิทอะ อารมณ์แค่คุยเล่น เล่นบาส เจอกันทักกัน แค่นั่น) แต่เอาที่สนิทจริงห็มีไม่เยอะ และช่วงนี่เปิดเทอมแต่ละคนก็เรียนไม่เหมือนกันเท่าไหร่ ทำให้เราส่วนใหญ่อยู่คนเดียว เรียนเสร็จกลับหอ หรือถ้าเจอเพื่อนที่รู้จักเล่นบาสอยู่ก็ไปเล่น ซึ่งส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชายและเล่นแรง บางทียังโดนมันด่าเลยว่าให้ไปเล่นส่วนปีกอย่าเล่นด้านใน

มีครั้งนึงเราเคยพูดกับเพื่อนอารมณ์บ่นๆว่าเนี้ย อยากมีแฟนสักคน อย่างน้อยถ้ามีแฟน คงไม่เกรงใจมันมาก ไปเกาะอยู่กับมันตอนเหงาๆก็ได้ เพราะถ้าเป็นเพื่อนก็ยังเกรงใจว่ามันจะรำคาญไหม แต่โดนเพื่อนด่ากลับมาว่าแบบนั่นคงเจอแต่คนที่ไม่จริงใจ ตอนหลังเดี้ยวเสียใจหรอก เราก็แบบ เออ จริง แต่ก็นะ บางทีเราเบื่อ เราเหงานี่

เราเลยอยากรู้ว่ามันแปลกมากไหม สำหรับเด็กหอใน ปีหนึ่ง