ถ้าเป็นผมน่ะ (ไม่มีประสบการณ์เป็นหนี้ครับ) คิดเห็นว่า
1. ต้องมีรายได้เพิ่มก่อน เพราะอย่างไร จะมีแต่ออม คงเป็นการเปลี่ยนแหล่งเก็บเงินเท่านั้นเอง รายได้เท่าเดิมอยู่ดี
2. ใช้หนี้ อันไหนใช้ได้ทีเดียวก็ทำ อดอยากปากท้องสัก 3 เดือนก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวชินเองมั่ง หนี้ไหนควรจะอยู่นาน ๆ ก็ปล่อยไปเรื่อย เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้เราสู้ต่อไป
3. ออมทรัพย์ แบ่งออกเป็น 2 ส่วน
   3.1 ส่วนที่ถอดได้ เพราะเราไม่รู้อนาคตจริง ๆ ไม่ป่วย ไม่มีคนขอ แต่ที่แน่ ๆ มีคนชวนกินหมูกระทะแน่นอน (ไปเถอะครับ ลงทุนกับความสุขกับเพื่อนร่วมสังคม)
   3.2 ส่วนที่ถอดไม่ได้ ส่วนตัวคิดว่า ฝากประเภท สลากต่าง ๆ ผมเลิกระยะสั้น ๆ ก่อน เพราะทุกวันนี้ ดอกเบี้ยธนาคารก็ไม่ได้มากมายอะไร เพราะเราคงไม่ได้ฝากเงินเพราะอยากรวยจากดอกเบี้ย
4. ประหยัดรายจ่าย สังเกตุจากบัญชีรายจ่ายเองว่าอะไรคือสิ่งฟุ่มเฟือย เช่น สบู่ ยาสีฟัน ยาสระผม ควรคำนวณดูสิว่า ใน1รอบ ใช้กี่วันกี่เดือน ส่วนตัวผมเอง จะซื่อแบบ 1 แถม 1 มันพอดีครับ 1 แถม 2 ไม่เอาเพราะไม่มั่นใจของที่เก็บไว้นาน ๆ แล้วอาจเเบื่อผลิตภัณฑ์เดิม หรือ บางที่ ซื่อมาเยอะเกิน พอผ่านไปอีกเดือน มันมีตัวถูกมากกว่าอีก 5555 ผมพยายามซื้อของอุปโภค 2.5 เดือนต่อครั้ง ครับ เพราะผมโสด ไม่ชอบเดินโซนนี้
เพราะใคร ๆ ก็มาเป็นคู่

# หนี้ ก็เหมือนสายออกซิเจน ถอดออกเมื่อไร  ก็หมดลมหายใจจริง ๆ น่ะ
# ไม่มีหนี้ ก็ไม่มี รถ บ้าน ไม่มีการพัฒนาตัวเอง

แล้วทำไมผมไม่มีหนี้ เพราะ คิดไม่ออกจริง ๆ อยากได้อะไร แสดงถึงการขาดความกระตือรือล้น โอกาสใช้เงินไม่ระวังสูง มีแนวโน้มล้มเหลวในชีวิตแน่ เพราะไม่รู้สร้างความเสี่ยงให้ตนเอง ถ้ามีหนี้ตอนแก่ผมคงแก้ปัญหาไม่เป็นแน่เลย แต่ก็หวังว่าชีวิตนี้คงอยากมีคู่ชีวิตที่มีหนี้สิ้นประมานหนึ่ง เราจะได้ช่วยๆกันอย่างเห็นอกเห็นใจ

ปล. ทั้งหมด เป็นแค่ความคิดเห็น ไม่มีการแนะนำ แค่เล่าประสบการณ์สู่กันฟัง