หลังจากที่เราได้อ่านกระทู้หนึ่งที่มีเพื่อนขโมยเงินจขกท.(ขออนุญาตินะคะ)มันทำให้เรานึกถึงเรื่องสมัยประถมค่ะ
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนตอนป.5เลยค่ะ ก็คือเพื่อนเราสมุดหาย เราก็คิดว่ามันคงวางทิ้งไว้สักที่อ่ะเนอะ แต่มีวันนึงเราก็สมุดคณิตหายทั้งๆที่เพิ่งทำเสร็จแล้วใส่ไว้ใต้โต๊ะ เราก็หาทั่วหาในกระเป๋าด้วยก็ไม่มีค่ะ เราก็เลยถอดใจคิดว่าต้องทำใหม่ พอตอนเย็นเราเก็บของจะกลับบ้านสมุดมันวาร์ปมาอยู่ใต้โต๊ะได้ไงก็ไม่รู้ค่ะ เราก็เอ้อออเป็นงั้นไปอีกว่ะน่ะ--
มีวันนึงคือก็ไปเรียนที่ห้องสมุดอ่ะค่ะ แล้วคือเราก็เห็นสมุดของเพื่อนคนนึง ขอใช้ชื่อว่ามิ้นละกันค่ะ มีรอยลิปขวิด เราก็มองๆ แล้วมิ้นก็เดินไปไหนไม่รู้ค่ะ(นางจะเป็นคนอยู่ไม่สุขไปคุยไปหาคนนู้นคนนี้) เราก็เลยลองเปิดดู ชัดเลยค่ะ!!หน้าแรกๆนี่ลายมือเพื่อนในห้อง ไม่ใช่ลายมือนาง! เราก็คิดในใจแบบเฮ้ยยยทำเพื่ออะไรหรอแก
มีอีกครั้งที่มิ้นทำลับๆล่อ เราเห็นนางเอาใบงานใครไม่รู้วางที่พื้น สักพักเพื่อนก็ตามหาว่าใบงานอยู่ไหน นางก็รีบชี้แล้วพูดว่า อยู่นี่ไง เคเาเห็นมันปลิวหล่นอยู่ โอ้โหหหหหอีกแล้วหรอ เพื่อไรอ่ะ!!
พอมาวันนึงตอนกลางวันเราบอกเพื่อนค่ะ มิ้นยังไม่ขึ้นห้อง เพื่อนๆกับเราก็ไปค้นกระเป๋านางแล้วเปิดดูหน้าแรกๆ หลักฐานคาตาเลยค่ะ หน้าแรกๆนี่เป็นลายมือเพื่อนๆคนอื่น ไม่ใช่ลายมือนางตั้งแต่แรก เพื่อนๆกับเราก็เคืองนางนะ แต่ไม่ได้คิดเอาเรื่องเพราะยังเด็กน้อยมากอ่ะเนอะแค่ป.5 เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทำแบบนี้ อะไรจะขนาดนี้ ขี้เกียจมากเลยหรอ ถ้ามาขอลอกดีๆก็ให้ได้แต่นี่แอบจุ้กไปแล้วแอบมาคืน หน้าตาดีแต่ดูทำตัว โตไปนี่คงมิจฉาชีพเลยเนอะ55555555
นี่ก็ผ่านมาหลายปีตอนนี้เราก็อยู่ม.4แล้วค่ะ แต่มันยังอยู่ในหัว เพราะสมัยนั้นเป็นไรที่แค้นและสะเทือนใจมาก นึกแล้วก็ขำนะ5555555555 มันอาจจะแปลกนี่เป็นเรื่องจริงไม่ได้จกตา55555555
เพื่อนในห้องเป็นมิจฉาชีพขโมยการบ้าน
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนตอนป.5เลยค่ะ ก็คือเพื่อนเราสมุดหาย เราก็คิดว่ามันคงวางทิ้งไว้สักที่อ่ะเนอะ แต่มีวันนึงเราก็สมุดคณิตหายทั้งๆที่เพิ่งทำเสร็จแล้วใส่ไว้ใต้โต๊ะ เราก็หาทั่วหาในกระเป๋าด้วยก็ไม่มีค่ะ เราก็เลยถอดใจคิดว่าต้องทำใหม่ พอตอนเย็นเราเก็บของจะกลับบ้านสมุดมันวาร์ปมาอยู่ใต้โต๊ะได้ไงก็ไม่รู้ค่ะ เราก็เอ้อออเป็นงั้นไปอีกว่ะน่ะ--
มีวันนึงคือก็ไปเรียนที่ห้องสมุดอ่ะค่ะ แล้วคือเราก็เห็นสมุดของเพื่อนคนนึง ขอใช้ชื่อว่ามิ้นละกันค่ะ มีรอยลิปขวิด เราก็มองๆ แล้วมิ้นก็เดินไปไหนไม่รู้ค่ะ(นางจะเป็นคนอยู่ไม่สุขไปคุยไปหาคนนู้นคนนี้) เราก็เลยลองเปิดดู ชัดเลยค่ะ!!หน้าแรกๆนี่ลายมือเพื่อนในห้อง ไม่ใช่ลายมือนาง! เราก็คิดในใจแบบเฮ้ยยยทำเพื่ออะไรหรอแก
มีอีกครั้งที่มิ้นทำลับๆล่อ เราเห็นนางเอาใบงานใครไม่รู้วางที่พื้น สักพักเพื่อนก็ตามหาว่าใบงานอยู่ไหน นางก็รีบชี้แล้วพูดว่า อยู่นี่ไง เคเาเห็นมันปลิวหล่นอยู่ โอ้โหหหหหอีกแล้วหรอ เพื่อไรอ่ะ!!
พอมาวันนึงตอนกลางวันเราบอกเพื่อนค่ะ มิ้นยังไม่ขึ้นห้อง เพื่อนๆกับเราก็ไปค้นกระเป๋านางแล้วเปิดดูหน้าแรกๆ หลักฐานคาตาเลยค่ะ หน้าแรกๆนี่เป็นลายมือเพื่อนๆคนอื่น ไม่ใช่ลายมือนางตั้งแต่แรก เพื่อนๆกับเราก็เคืองนางนะ แต่ไม่ได้คิดเอาเรื่องเพราะยังเด็กน้อยมากอ่ะเนอะแค่ป.5 เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทำแบบนี้ อะไรจะขนาดนี้ ขี้เกียจมากเลยหรอ ถ้ามาขอลอกดีๆก็ให้ได้แต่นี่แอบจุ้กไปแล้วแอบมาคืน หน้าตาดีแต่ดูทำตัว โตไปนี่คงมิจฉาชีพเลยเนอะ55555555
นี่ก็ผ่านมาหลายปีตอนนี้เราก็อยู่ม.4แล้วค่ะ แต่มันยังอยู่ในหัว เพราะสมัยนั้นเป็นไรที่แค้นและสะเทือนใจมาก นึกแล้วก็ขำนะ5555555555 มันอาจจะแปลกนี่เป็นเรื่องจริงไม่ได้จกตา55555555