สวัสดีครับ ผมอยากจะขอคำปรึกษาว่าควรทำยังไงต่อดี
คือว่า ผมโดนแฟนทิ้งมา ทิ้งมาได้สักพักแล้วครับ ผมก็อยู่ไปเรื่อยๆ ก่อนหน้านี้ผมเคยมองผู้หญิงคนนึงไว้
มองว่าเธอน่ารักดีครับ ไม่ได้จะนอกใจแฟนหรืออะไรนะ แต่พอตอนนี้ผมโสดแล้ว ผมเลยอยากรู้จักเธอ
แต่.. ติดอยู่ที่เธอมีแฟนแล้วน่ะครับ วันนึงผมเลยตัดสินใจทักไป ตอนนั้นผมแค่อยากรู้จักครับ รู้ว่ามันผิดแต่ก็ห้ามไม่ไหวTT
ผมก็ทักเธอไป สมมุติว่าเธอชื่อมิ้นละกัน ผมก็ทักไป เธอรู้จักผมมาก่อนหน้าแล้วครับ เคยเจอหน้ากันคุ้นหน้ากันอยู่แล้ว
พอผมทักไปเลยรู้จักกันมากขึ้น เราก็คุยกันทุกวันครับ มิ้นรู้ว่าผมชอบเธอ ตอนผมบอกไป เธอก็ตกใจแต่เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม
ผมรู้ว่าผิดครับ แต่เราสัญญากันว่าจะเป็นแค่เพื่อน ไม่มากกว่านั้น คือผมตั้งใจจะแค่รู้จักครับ ไม่ได้มีเจตนาจะแย่ง อีกอย่างมิ้นก็บอกว่า
เราสองคนคงมากกว่าเพื่อนไม่ได้ ถึงผมจะให้เธอมากแค่ไหนชอบมากแค่ไหน เธอก็ให้ผมได้แค่คำว่าเพื่อนครับ
แต่การคุยของเราสองคนมันมากกว่าเพื่อน.. สำหรับมิ้นไม่รู้นะ แต่สำหรับผมมันมากกว่าเพื่อนมากๆ เราคุยโทรศัพท์กันทุกวัน โทรแบบวีดีโอ
เจอกันบ้าง แต่ไม่ได้นัดเจอกันนะครับ แค่พอดีเจอกัน ก็มองหน้ากันบ่อยๆ พอมาวันนึงผมถามเธอไปตรงๆว่าเธอคิดยังไงกันแน่ เธอก็บอกผมมาแบบลำบากใจว่า เธอชอบผมนะ เธออยากคุยกับผม แต่เธอมีแฟนแล้ว.. คงให้มากกว่าคำว่าเพื่อนไม่ได้ ผมก็ได้แต่เอ่อไป มิ้นยังบอกอีกว่าอยากให้ผมไปเจอคนใหม่ ไปจีบไปคุยกับคนใหม่ ผมบอกเธอว่าผมอยากคุยกับเธอนะ แต่เธออยากให้ผมลองไม่คุยดู อยากให้เจอคนอื่น ผมก็ยังรั้นอยากคุย บอกเป็นแค่เพื่อนผมก็โอเค ไม่ได้เรียกร้อง อ่อ คือตอนผมคุยกับมิ้นมันทำให้ชีวิตผมดีขึ้นมากครับ ผมเคยจมปลักกับความรักเก่าๆ มิ้นทำให้ผมยิ้มได้ มีความสุขกับทุกวัน เหมือนมีเพื่อน พี่ น้องในเวลาเดียวกัน มิ้นทำให้ผมรักที่จะทำอะไรมากขึ้น รู้สึกว่ากระตือรือร้น มีแรงบันดาลใจมีกำลังใจดี ผมไม่อยากเลิกคุยกับมิ้นครับ แต่เหมือนมิ้นจะลำบากใจ เธอบอกเธอไม่อยากทำให้ผมเสียใจ มิ้นร้องไห้.. ผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ ได้แต่มองดู ผมไม่อยากให้เธอเศร้า ผมมีความสุขมากเวลาคุยกับเธอ ผมก็คิดว่าเธอคงมีความสุขเหมือนกับผมนะ แต่ถ้าต้องอยู่หน่วงๆอย่างนี้ผมก็รู้สึกยังไงไม่รู้ ไม่อยากทำให้มิ้นเครียดครับ ควรทำยังไงดี