สักประมาณเมื่อสองสามวันก่อนหน้านี้ผมได้ตามข่าวเพจชื่อดังแห่งหนึ่งเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์สติกเกอร์



ซึ่งตอนแรกผมอุทานในใจดังลั่น I วอเตอร์กราก้อน!!!!

เพราะตัวเองไปเจอลายเส้นเพจนี้พอดี แล้วก็กำลังคิดว่าอยากจะสนับสนุนคนทำสติกเกอร์ไลน์ด้วยกัน

ต่อมาทางเพจจึงได้ออกมากล่าวว่า



ขอเปิดการ์ด 'ขอโทษที่เลียนแบบมา' และการ์ด 'ฉันถอดออกจากการขายแล้วนะเว้ย' 'การ์ดนำเงินไปบริจาค'

ความรับผิดชอบที่ปรากฏให้เห็นมีเพียงเท่านี้ !!! (ไม่นับรวมจม.ที่ส่งไปขอโทษทางนั้นเพราะเราไม่ได้เห็นกับตา)

ซึ่งผมคงจะไม่อะไรมากหรอก ถ้าคอมเม้นท์ใต้โพสไม่ไหลไปทาง...

'ดีนะ โหลดนะ'

'เย้ ได้ของแรร์แล้ว'

'คราวหลังก็หาแรงบัลดาลใจหลายๆที่สิว่ะ...'

' เฮ้อ ใครซื้อไปก่อน ก็ โชคดี  กลายเป็น รุ่นหายากไปซะอย่างงั้น'

'ไม่ได้สนับสนุนการละเมิดลิขสิทธิ์นะครับ แต่กดซื้อตอนนี้ยังทันนะเพิ่งกดเลยลิมิเต็ดแอนนิมอลๆ'

โอ๊ยยย จะเป็นลม

คือคนไทยไม่เข้าใจจริงๆเหรอครับว่า 'การลอกงาน' หรือ 'ละเมิดลิขสิทธิ์' นี้แม่มไม่ดียังไง คืออ่านคอมเม้นท์แล้วในฐานะคนทำงานเกี่ยวกับการออกแบบไอเดียคือรู้สึกแย่ว่ะครับ รู้สึกแบบ อ้อเหรอ ? คือถ้าเราดัง ทำผิดแค่ขอโทษก็พร้อมจะมีคนให้อภัย ทำงานต่อไปหน้าละลื่นอ่ะนะ ? งี้เหรอ

เห้ย มันไม่ใช่ความผิดพลาดธรรมดานะ เพราะอะไร ?

เพราะอาชีพของคุณคือนักวาดภาพ นักออกแบบสติกเกอร์ไลน์ขาย ถูกไหม!!!!

ลอกไม่ลอก สำหรับผมผมว่ามันขึ้นอยู่กับเจตนารมณ์ในการรังสรรค์งานออกมาตั้งแต่เริ่มจรดปลายปากกาจนหยดสุดท้ายแล้วล่ะ

คุณไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอว่ะ ? ถามจริงๆ

คืออ่านดูแล้วเพลียมากจริงๆอ่ะ ถ้าไม่มีคนจับได้ เงินเหล่านั้นจะไปไหนว่ะครับถ้าไม่ใช่เข้ากระเป๋าคุณ

ผมอยากให้คนไทยตื่นตัวสักที่นะว่า 'การละเมิด' มันไม่ใช่เรื่องเบๆนะครับสำหรับคนทำงาน คนคิด คนออกแบบ

เห้ย กว่าจะออกมาแต่ละอย่างมันเสียไปเยอะมากเลยนะ สำหรับต้นทุนทางความคิดสำหรับไอเดียแต่ล่ะชิ้นแต่อัน

อยากให้เข้าใจจริงๆครับ เพราะไม่งั้นต่อไปก็ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมถึงไม่มีอะไรดีๆเกิดขึ้นเพิ่มเลย

เพราะมันติดแหง็กกับวงจรแบบนี้ยังไงล่ะ....