สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากระบายเเละปรึกษาตามชื่อกะทู้ อาจจะยาวนะครับ
เรื่องของผมคือ ผมชอบผู้หญิงคนนึง เขาเป็นรุ่นน้องโรงเรียนเดียวกัน คุยกันอยู่ทุกวันครับจนทุกวันนี้คุยมาเกือบ 3ปีเเล้ว
เริ่มเรื่องตอน ผมอยู่ ม5 ผมเรียนอยู่โรงเรียนประจำเเห่งหนึ่งครับ
ผมเป็นผู้ชายปกติธรรมดาสูง170ผอมๆผิวดำหน่อย เรียนไม่เก่งมากอยู่ในช่วงธรรมดาเนื่องจากโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค
เเละผมเรียนทุนฟรีตลอด3ปี ผมเป็นคนพูดครับกับผู้หญิงทุกคนไม่ว่าจะใครเพื่อนพี่หรือน้อง ไม่ค่อยทำกิจกรรม
จนผมได้เจอรุ่นน้องคนหนึ่งม4ใหม่พึ่งย้ายมา เพราะอะไรสักอย่างทำให้ผมชอบน้องตั้งเเต่เจอหน้า
เจอครั้งเเรกน้องยกมือไหว้เเละก้มหน้าไม่มองหน้าผม ผมพยายามตามหาชื่อเธอ ชื่อเฟสเเละรายละเอียดอื่นๆโดยไม่ให้ใครรู้เพราะกลัวน้องจะโดนล้อ
เพราะผมไม่เคยสนใจผู้หญิง เเละเป็นที่รู้จักมากในรุ่น
สุดท้ายผมตัดสินใจใช้วิธีกดlikeรูปน้องทุกรูป ผลคือน้องทักกลับมาขอบคุณ
ผมดีใจนะพึ่งเคยจะเริ่มจีบใครวันนั้นเป็นวันหยุดเราได้กลับบ้านช่วงปีใหม่ (วันเเรกที่ทักเฟสได้คุยกันคือ 28 ธันวา)
ผมจึงพยายามชวนน้องคุยเรื่องต่างๆ ทำเป็นว่าถามชื่อ ว่าชื่อนี้รึเปล่า เพื่อนเคยพูดถึง(จริงๆผมสืบมาเเล้ว)
เราคุยกันสนุกดีถึงน้องจะตอบน้อย ผมเป็นคนชวนคุยมากกว่า จนคุยได้1อาทิตผมก็รู้ว่าน้องมีเเฟนอยู่เเล้ว
ผมคิดว่าควรทำไงต่ออยู่2วันโดยคุยกันเเบบปกติ สุดท้ายผมตัดสินใจบอกเธอว่า
"พี่พูดตรงๆนะ พี่ชอบน้องนะครับ พี่รู้น้องมีเเฟนอยู่เเล้ว พี่เเค่อยากบอก เราเป็นพี่น้องกันได้ไหม"
ตอนนั้นผมก็เเค่อยากบอก เเละไม่อยากเสียรุ่นพี่รุ่นน้อง เราจึงตกลงคุยกันเเบบพี่น้อง
เรายังคุยกันทุกวันหลังเลิกเรียนจน 4ทุ่ม(เน็ตโรงเรียนตัดครับ) สอนการบ้านบ้าง ปรึกษาไรบ้างในเฟสเหมือนเดิม
จนปิดเทอมผมขึ้น ม6 น้องกับเเฟนก็เลิกกัน ผมไม่ได้รอให้เขาเลิกกันนะครับ เเต่ผมก็บอกน้องตรงๆว่า
"ยังชอบอยู่นะ เเล้วพี่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะจีบน้องไม่ได้เเล้ว " จากนั้นเราก็เริ่มเปลี่ยนจากเฟสมาคุยไลน์กัน
ผมเริ่มพยายามมากขึ้น พยายามทักคุยกันเเบบต่อหน้า หยอดมุข ซื้อขนมาฝากทุกอาทิต เอาหนังสือไปให้
เรายังคุยกันทุกวัน จนเพื่อนเเละรุ่นน้องเเทบทุกคนรู้ว่าผมจีบน้อง เพราะผมก็ค่อนข้างจะมีคนรู้จักเยอะขึ้น
ผมพยายามทำกิจกรรม ตั้งใจเรียน พยายามทำตัวเองให้ดูดีให้น้องหันมาสนใจ หัดพูดคำเมือง(ภาษาเหนือ)
เเต่ผมก็ต้องสอบเข้ามหาลัย ในตอนเเรกที่ผมไม่มีเป้าหมายคิดว่าเรียนอะไรก็ได้ ผมก็เริ่มอยากเข้าเรียนในมหาลัยอันดับ3ของประเทศ
เหตุผลนะหรอครับ น้องสาวผมคนนี้บอกว่าอยากเรียนหมอต่อที่นี้ นั้นยิ่งไปใหญ่ทำให้ผมพยายามสอบหมอเลย
เกรดอย่างผม 555 ทางเดียว กสพท ใครสอบจะรู้เนอะยากมาก หลังจากตั้งใจผมสอบความถนัดเเพทย์ ได้ 21 ครับ เต็ม 30
ผมเริ่มหวังเเละพยายามมาก เเต่ในทางตรงข้ามยิ่งผมพยายามก็ดูเหมือนเธอยิ่งห่างผมไป ตอบน้อย อ่านช้าเเละพยายามบอกผมว่า
" คิดกับผมเเค่พี่ชาย " ผมเฟลครับช่วงใกล้สอบ ทั้งโควตา เเละ 7วิชา ผมตกทั้งคู่ เริ่มขี้เกียจอ่านหนังสือ
สรุปผมจบม6 โดยยังไม่มีที่เรียน ที่ต่างๆที่ได้ก็สละสิทธิหมดเพราะหวัง มช ไว้มาก หลังจากนั้น ผมก็ไปบอกน้องตรงๆว่า
เราเลิกคุยกันเเบบนี้เถอะ ผมมองเธอเป็นน้องเเละยอมเป็นพี่ไม่ได้จริงๆ เราจึงห่างกันไป2เดือน ผมปิดเฟส ไลน์ลบข้อความ ไม่ได้ติดต่อกัน
จนเข้าสู่ช่วงเเอดมิชชั่น ผมลังเลอยู่นานว่าจะเรียนอะไรที่ไหนสุดท้ายผมจึงเลือก มช อยู่ดีไม่รู้เพราะอะไร
คณะผมเลือกจากวิชาที่ชอบเรียน เกรดผมทำพิษเลยละครับ ผมเลือกเรียนชีวะวิทยา คะเเนน 17000 กว่าๆ
จึงไม่น่าหลุด เเล้วก่อนประกาศผล ผมกังวลวุ่นวายมาก จึงกลับมาเล่นเฟส เปิดเฟสครั้งเเรก การเเจ้งเตือนเยอะมาก
เเต่การเเจ้งเตือนที่ติดดาวก็เด้งขึ้นมา ใครละครับน้องคนนั้นเเหละ สุดท้ายผมก็ทักเธอกลับไป ผมว่าผมเหนื่อยนะเวลาชวนคุยฝ่ายเดียว
เเต่เหนื่อยกว่าตอนไม่คุยกันเลย เรากลับมาคุยกันครับ ทุกวันเหมือนเดิมส่งรูปตอนไปที่ต่างๆให้เหมือนเดิม
จนโรงเรียนน้องเปิด ผมได้กลับไปในกิจกรรมนึงของโรงเรียนในฐานะนักเรียนเก่ารุ่นพี่
ผมนัดน้องออกมานั่งคุยกันครั้งเเรก เป็นเวลา3ชั่วโมงที่เรานั่งคุยกันต่อหน้า
บอกเลยว่าผมเขินเพราะก่อนหน้านี้เราคุยกันต่อหน้าเเค่เเป็ปๆ ขอถ่ายรูปให้ขนมไม่เคยนานขนาดนี้
เเต่พอผมกลับ ผมเลยถามเธอคำตอบเล่นเอาทรุดเลยครับ น้องบอกไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่เขิน ไม่อาย ก็ปกติทั่วไปเหมือนคุยกับทุกคน
เเต่ก็นะครับ เรายังคุยกันต่อช่วยเรียน ช่วยติว เเนวต่างๆ จนตอนนี้
เพียงเเต่ตอนนี้เธอเพ้อคิดถึงเเฟนเก่าตอนนั้น ผมก็รู้ดี เเต่ผมก็ยังอยากคุยกับน้องอยู่ดีครับ
ตอนนี้ผมก็เริ่มเรียนปี1ละ เธอก็กำลังจะสอบขึ้น มหาลัย เราก็คุยกันทุกวันมาจะ2ปี กว่าๆ ผมก็เหนื่อยนะ
บ่นซะยาว 555 คิดว่าผมควรทำยังไงดีครับ
เคยรอใคร ที่เขาไม่มีใจให้ไหมครับ
เรื่องของผมคือ ผมชอบผู้หญิงคนนึง เขาเป็นรุ่นน้องโรงเรียนเดียวกัน คุยกันอยู่ทุกวันครับจนทุกวันนี้คุยมาเกือบ 3ปีเเล้ว
เริ่มเรื่องตอน ผมอยู่ ม5 ผมเรียนอยู่โรงเรียนประจำเเห่งหนึ่งครับ
ผมเป็นผู้ชายปกติธรรมดาสูง170ผอมๆผิวดำหน่อย เรียนไม่เก่งมากอยู่ในช่วงธรรมดาเนื่องจากโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค
เเละผมเรียนทุนฟรีตลอด3ปี ผมเป็นคนพูดครับกับผู้หญิงทุกคนไม่ว่าจะใครเพื่อนพี่หรือน้อง ไม่ค่อยทำกิจกรรม
จนผมได้เจอรุ่นน้องคนหนึ่งม4ใหม่พึ่งย้ายมา เพราะอะไรสักอย่างทำให้ผมชอบน้องตั้งเเต่เจอหน้า
เจอครั้งเเรกน้องยกมือไหว้เเละก้มหน้าไม่มองหน้าผม ผมพยายามตามหาชื่อเธอ ชื่อเฟสเเละรายละเอียดอื่นๆโดยไม่ให้ใครรู้เพราะกลัวน้องจะโดนล้อ
เพราะผมไม่เคยสนใจผู้หญิง เเละเป็นที่รู้จักมากในรุ่น
สุดท้ายผมตัดสินใจใช้วิธีกดlikeรูปน้องทุกรูป ผลคือน้องทักกลับมาขอบคุณ
ผมดีใจนะพึ่งเคยจะเริ่มจีบใครวันนั้นเป็นวันหยุดเราได้กลับบ้านช่วงปีใหม่ (วันเเรกที่ทักเฟสได้คุยกันคือ 28 ธันวา)
ผมจึงพยายามชวนน้องคุยเรื่องต่างๆ ทำเป็นว่าถามชื่อ ว่าชื่อนี้รึเปล่า เพื่อนเคยพูดถึง(จริงๆผมสืบมาเเล้ว)
เราคุยกันสนุกดีถึงน้องจะตอบน้อย ผมเป็นคนชวนคุยมากกว่า จนคุยได้1อาทิตผมก็รู้ว่าน้องมีเเฟนอยู่เเล้ว
ผมคิดว่าควรทำไงต่ออยู่2วันโดยคุยกันเเบบปกติ สุดท้ายผมตัดสินใจบอกเธอว่า
"พี่พูดตรงๆนะ พี่ชอบน้องนะครับ พี่รู้น้องมีเเฟนอยู่เเล้ว พี่เเค่อยากบอก เราเป็นพี่น้องกันได้ไหม"
ตอนนั้นผมก็เเค่อยากบอก เเละไม่อยากเสียรุ่นพี่รุ่นน้อง เราจึงตกลงคุยกันเเบบพี่น้อง
เรายังคุยกันทุกวันหลังเลิกเรียนจน 4ทุ่ม(เน็ตโรงเรียนตัดครับ) สอนการบ้านบ้าง ปรึกษาไรบ้างในเฟสเหมือนเดิม
จนปิดเทอมผมขึ้น ม6 น้องกับเเฟนก็เลิกกัน ผมไม่ได้รอให้เขาเลิกกันนะครับ เเต่ผมก็บอกน้องตรงๆว่า
"ยังชอบอยู่นะ เเล้วพี่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะจีบน้องไม่ได้เเล้ว " จากนั้นเราก็เริ่มเปลี่ยนจากเฟสมาคุยไลน์กัน
ผมเริ่มพยายามมากขึ้น พยายามทักคุยกันเเบบต่อหน้า หยอดมุข ซื้อขนมาฝากทุกอาทิต เอาหนังสือไปให้
เรายังคุยกันทุกวัน จนเพื่อนเเละรุ่นน้องเเทบทุกคนรู้ว่าผมจีบน้อง เพราะผมก็ค่อนข้างจะมีคนรู้จักเยอะขึ้น
ผมพยายามทำกิจกรรม ตั้งใจเรียน พยายามทำตัวเองให้ดูดีให้น้องหันมาสนใจ หัดพูดคำเมือง(ภาษาเหนือ)
เเต่ผมก็ต้องสอบเข้ามหาลัย ในตอนเเรกที่ผมไม่มีเป้าหมายคิดว่าเรียนอะไรก็ได้ ผมก็เริ่มอยากเข้าเรียนในมหาลัยอันดับ3ของประเทศ
เหตุผลนะหรอครับ น้องสาวผมคนนี้บอกว่าอยากเรียนหมอต่อที่นี้ นั้นยิ่งไปใหญ่ทำให้ผมพยายามสอบหมอเลย
เกรดอย่างผม 555 ทางเดียว กสพท ใครสอบจะรู้เนอะยากมาก หลังจากตั้งใจผมสอบความถนัดเเพทย์ ได้ 21 ครับ เต็ม 30
ผมเริ่มหวังเเละพยายามมาก เเต่ในทางตรงข้ามยิ่งผมพยายามก็ดูเหมือนเธอยิ่งห่างผมไป ตอบน้อย อ่านช้าเเละพยายามบอกผมว่า
" คิดกับผมเเค่พี่ชาย " ผมเฟลครับช่วงใกล้สอบ ทั้งโควตา เเละ 7วิชา ผมตกทั้งคู่ เริ่มขี้เกียจอ่านหนังสือ
สรุปผมจบม6 โดยยังไม่มีที่เรียน ที่ต่างๆที่ได้ก็สละสิทธิหมดเพราะหวัง มช ไว้มาก หลังจากนั้น ผมก็ไปบอกน้องตรงๆว่า
เราเลิกคุยกันเเบบนี้เถอะ ผมมองเธอเป็นน้องเเละยอมเป็นพี่ไม่ได้จริงๆ เราจึงห่างกันไป2เดือน ผมปิดเฟส ไลน์ลบข้อความ ไม่ได้ติดต่อกัน
จนเข้าสู่ช่วงเเอดมิชชั่น ผมลังเลอยู่นานว่าจะเรียนอะไรที่ไหนสุดท้ายผมจึงเลือก มช อยู่ดีไม่รู้เพราะอะไร
คณะผมเลือกจากวิชาที่ชอบเรียน เกรดผมทำพิษเลยละครับ ผมเลือกเรียนชีวะวิทยา คะเเนน 17000 กว่าๆ
จึงไม่น่าหลุด เเล้วก่อนประกาศผล ผมกังวลวุ่นวายมาก จึงกลับมาเล่นเฟส เปิดเฟสครั้งเเรก การเเจ้งเตือนเยอะมาก
เเต่การเเจ้งเตือนที่ติดดาวก็เด้งขึ้นมา ใครละครับน้องคนนั้นเเหละ สุดท้ายผมก็ทักเธอกลับไป ผมว่าผมเหนื่อยนะเวลาชวนคุยฝ่ายเดียว
เเต่เหนื่อยกว่าตอนไม่คุยกันเลย เรากลับมาคุยกันครับ ทุกวันเหมือนเดิมส่งรูปตอนไปที่ต่างๆให้เหมือนเดิม
จนโรงเรียนน้องเปิด ผมได้กลับไปในกิจกรรมนึงของโรงเรียนในฐานะนักเรียนเก่ารุ่นพี่
ผมนัดน้องออกมานั่งคุยกันครั้งเเรก เป็นเวลา3ชั่วโมงที่เรานั่งคุยกันต่อหน้า
บอกเลยว่าผมเขินเพราะก่อนหน้านี้เราคุยกันต่อหน้าเเค่เเป็ปๆ ขอถ่ายรูปให้ขนมไม่เคยนานขนาดนี้
เเต่พอผมกลับ ผมเลยถามเธอคำตอบเล่นเอาทรุดเลยครับ น้องบอกไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่เขิน ไม่อาย ก็ปกติทั่วไปเหมือนคุยกับทุกคน
เเต่ก็นะครับ เรายังคุยกันต่อช่วยเรียน ช่วยติว เเนวต่างๆ จนตอนนี้
เพียงเเต่ตอนนี้เธอเพ้อคิดถึงเเฟนเก่าตอนนั้น ผมก็รู้ดี เเต่ผมก็ยังอยากคุยกับน้องอยู่ดีครับ
ตอนนี้ผมก็เริ่มเรียนปี1ละ เธอก็กำลังจะสอบขึ้น มหาลัย เราก็คุยกันทุกวันมาจะ2ปี กว่าๆ ผมก็เหนื่อยนะ
บ่นซะยาว 555 คิดว่าผมควรทำยังไงดีครับ