ตอนแรกที่ยืมจากห้องสมุดโรงเรียน เห็นความหนาของหนังสือ
คือคาดหวังเลยว่ามันต้องเป็นมหากาพย์ชีวิตที่ยาวนานของนางเอก
ประมาณว่าสี่แผ่นดิน หรืออย่างน้อยๆ ก็สองฝั่งคลอง(ของ ว.วินิจฉัยกุลเหมือนกัน)

ปรากฏว่า.............................

ในความยาวนั้น เนื้อหาไม่ได้มีอะไรเลย นอกจากนางเอกโดนสามีนอกใจ
สามีสำนึกได้ อยากขอคืนดี เมียน้อยเลยตามราวีนางเอก
แค่นี้จริงๆ นางร้ายก็ดาดๆ ตลาดมาก ไม่มีความลึกล้ำอะไรเลย
ช่วงเวลาที่เรื่องดำเนินไปตั้งแต่ต้นจนจบ ก็ไม่น่าเกิน 7-8 ปี

คือแก่นเรื่องประเด็นเรื่องมันน้อยมาก แต่หนังสือกลับหนามาก!!!!!
เป็นเรื่องที่ยืมมาอ่านแล้ว ไม่คิดอยากไปซื้อมาเก็บไว้เป็นของตัวเองเลย

เทียบกับสองฝั่งคลองหรือบูรพาจากผู้เขียนคนเดียวกัน
ที่เล่มเล็กกว่า เนื้อเรื่องกลับมีอะไรๆมากกว่า และช่วงเวลาในเรื่อง
ก็กินระยะเวลายาวนานกว่ามาก คือยาวนานหลายสิบปี คือราตรีประดับดาวเหมือนมันมีแต่น้ำ

แต่กระทู้ว่าอยากให้เรื่องนี้เป็นละคร ก็มีมาเรื่อยๆ
แล้วก็จะมีคนมาบอกว่าครอบครัวของ "แรงบันดาลใจ" เรื่องนี้ิ ไม่อนุญาติ
แต่เรากลับมองว่า จะอนุญาติหรือไม่ ก็ไม่เห็นมีอะไรน่าหยิบมาทำเลย

หนังสือจากผู้เขียนคนเดียวกัน เอาช่อมะลิลาหรือบูรพามาทำดีกว่าไหม
หรือสองฝั่งคลองมาทำอีกรอบ ก็ยังน่าจะเป็นละครที่สนุกกว่า