เคยมั้ย...ที่ชอบคนๆนึงตั้งแต่แรกเจอ ได้รู้จัก แต่รักไม่ได้

กระทู้คำถาม
สวัสดีครับ  โดยทั้งหมดนี้เป็นความรู้สึกของผมเองมาตลอดระยะเวลา4ปี ที่ได้รู้จักกับผู้หญิงคนนั้น(เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ...)

โดยเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นตั้งแต่ที่ผมเข้ามาเป็น นศ.ปี1 ผมได้เจอกับเขาครั้งแรกตอนที่มีกิจกรรมก่อนเปิดภาคเรียนแรก มันเหมือนกับว่าทุกอย่างมันหยุดไปหมดจริงๆ สิ่งรอบๆตัวมันเหมือนไม่ได้เคลื่อนไหวเลย ตัวเล็ก จัดฟัน ยิ้มเก่ง ดูเฟรนลี่มากๆสเปคเลย (ออกแนวเวอร์นิดๆ) แล้วเธอก็เดินผ่านไปกับกลุ่มเพื่อนของเธอ ผมก็คิดในใจว่าถ้าเรียนเอกเดียวกันก็คงจะดี แล้วช่วงสายๆที่มีการเรียกรวมคณะแล้วผมก็เจอเธออีกครั้ง พระเจ้า!!!เธออยู่เอกเดียวกับผม แถมยังอยู่ห้องเดียวกันอีก!!! วันนั้นเป็นอะไรที่มีความสุขมาก

พอถึงวันที่เรียนวันแรก ผมก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปทักเธอ ผมจึงพยายามทำความรู้จักกับเพื่อนผู้ชายให้หมดก่อน เพื่อที่จะได้มีตัวช่วยเวลาที่เข้าไปคุยกับเขา
ผมจำภาพตอนที่คุยกันกับเขาครั้งแรกได้ดี ผมทักเธอ เธอหันมาแล้วยิ้มให้ วินาทีนั้นผมนี่พูดอะไรไม่ออกจริงๆ ได้แต่ยิ้มตอบ(ตอนนั้นแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่)

หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมา โดยมี ผม F(ขอเรียกคนที่ผมชอบว่าFนะครับ) L(เพื่อนของF) และM(เพื่อนผม) และอีก4-5คนอยู่เป็นแก๊งเดียวกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกัน

ผ่านมาจนถึงกลางๆเทอม ผมก็เริ่มรู้สึกได้ว่า FชอบM  แล้ว Mก็ชอบF ซะอีก เพราะMมันบอกกับผมเองเลย โห...วินาทีนั้นั้นนี่ตึ้บเลย ผมก็ไม่พูดอะไรก็ได้แค่บอกว่าลองๆคบกันดูดิ Mเขาก็เป็นคนดี ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ เพราะเขาเป็นมุสลิม แถมหล่อกว่าผมเยอะ...ผมก็เลยเปิดทางให้เขาได้คบกัน บอกเลยว่าช่วงนั้นนี่ผมถึงกะเซเลยทีเดียว และช่วงนั้นพอดี L ก็ดันเข้ามาคุยกับผมแบบว่า รู้สึกได้...ว่ามากกว่าปกติ ผมก็เลยสนิทกับ L มาก

นิสัยของ L จะออกห้าวๆเหมือนทอมไม่ค่อยฟังใคร ในช่วงแรกๆที่คุยกันผมก็รู้สึกเฉยๆไม่ได้คิดอะไร แล้วเหตุการณ์สำคัญในเรื่องนี้มันก็เกิดขึ้น
วันนั้น F ชวนผมไปดูหนัง โดยมี M กับ Lไปด้วย(ไอ้เราก็นึกว่าไปกันแค่2คน -.-) แล้วหนังที่ไปดูก็เป็นหนังผี ซึ่งไม่ใช่แนวผม ผมเลยเผลอหลับไป
แล้วดันไปพิงไหล่ของ L โดยไม่รู้ตัว แต่ L ก็ไม่ว่าอะไรผม แถมปลุกผมตื่นตอนหนังจบด้วย แต่ท่าทีของ L ดูแปลกๆไป ดูยิ้มง่ายขึ้น เพราะปกติ L จะไม่ค่อยยิ้ม แล้วเราก็คุยกันเป็นปกติทุกวัน หลังจากนั้นผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างผมกับ L มีอยู่วันนึง L ดันหลุดเรียกผมว่า"ตัว"หรือตัวเองน่ะแหล่ะ
(ผมนี่อึ้งเลย ครับ) ผมเลยถาม L ว่า คิดยังไงกับเราหรอ (ผมเริ่มหวั่นไหวกับL) แต่ L ไม่ตอบ ผมเลยถามว่าลองมาคบกับเรามั้ย L ก็ยิ้มแล้วพยักหน้า
หลังจากนั้นผมเริ่มคบกับ L และพยายามทำให้ดีที่สุด

ในช่วงที่คบกัน L คนที่ห้าวๆ ก็กลายเป็น L หวานๆ จากที่ท่าทางเหมือนทอมก็กลายเป็นสาวน้อยน่ารัก ผมไม่รู้ตัวเลยว่ารัก L แบบหมดใจไปตั้งแต่ตอนไหน
เราคบกันมาได้เกือบ3เดือน ช่วงนั้น F  กับ M ก็เลิกคุยกันเพราะ M ติดเกมส์ และก็อีกหลายอย่าง (Fมาเล่าให้ผมฟัง) ช่วงนั้นผมคิดหนักมาก เพราะผมก็มี L อยู่ แต่ F คือรักแรกพบ ผมเลยเลือกรับผิดชอบต่อความรู้สึกของ L และไม่อยากให้เธอเสียใจ ผมเลยเลือก L

โดยทุกวัน ผม L และ F เรียนด้วยกัน เจอหน้ากันตลอด แต่ F เริ่มแยกตัวออกไป(ไปอยู่กับกลุ่มเด็กเรียน) แต่ก็ยังคุยกันเหมือนปกติ
ผมกับ L หวานกันมากจนเพื่อนๆในห้องพากันอิจฉา เราแทบไม่เคยทะเลาะกันเลย มากสุดคือเรื่องของกิน(จริงๆนะ) แบบว่า L เค้ากินยาก แต่ผมดันกินง่าย อะไรก็ได้ เลยตกลงกันไม่ค่อยได้ว่าจะกินอะไร เวลาLเค้างอลชอบทำแก้มป่องเหมือนเด็ก น่ารักมาก ^///^ (อาจเป็นเพราะนิสัยที่เหมือนเด็กแบบนี้ก็ได้ที่มัดใจผมอยู่) ผมคิดในใจว่าคิดถูกแล้วที่เลือก L

ผมกับ L คบกันมาเกือบ 4ปี เราไม่มีฉลองวันครบรอบอะไรกันเลย เราคิดว่าแค่มีกันทุกวันก็คือของขวัญที่ดีที่สุด แต่วันเกิดของกันและกันเราก็จะมีของขวัญให้กันเสมอ มีครั้งนึงก่อนถึงวันเกิด L ประมาณ1อาทิตย์ ผมแอบไปซื้อนาฬิกาที่ L ชอบ มาเก็บไว้ แล้วรอ Lเผลอ เพื่อที่จะแอบเอานาฬิกาไปซ่อนไว้ที่รถของ L แล้วพอถึงวันเกิดLก็ตีเนียนพา Lไปดูนาฬิกาที่ร้านว่ามีคนมาซื้อตัดหน้าไปแล้ว Lทำหน้าเสียใจนิดๆ(ผมนี่แทบอดขำไม่ได้คนอะไรจะบื้อขนาดที่ว่าอยู่กะของขวัญตัวเองมาตั้งหลายวันแต่ยังไม่รู้ตัว) วันนั้นLเค้าดูหงอยๆไปเลย...อิอิ พอประมาณ2ทุ่มผมก็โทรไปหาLให้มาเปิดรถเอาของขวัญ แล้วก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง L ถึงกับหัวเราะตัวเองที่ว่าอยู่กะของขวัญมาเกือบอาทิตย์แต่ไม่รู้ตัว5555

นอกเรื่องไปนิด ขอเข้าเรื่องต่อนะครับ พอขึ้นปี4 ผมได้ทำงานกับF มากขึ้น ความรู้สึกเก่าๆมันดันกลับมา เราคุยกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกันมากขึ้น มีอยู่ครั้งนึงที่ไปดูหนังด้วยกันเพราะFชวน ก็เลยไป(คราวนี้ผมไปดูกับFกัน2คนโดยที่Lไม่รู้) เราดูมาได้ครึ่งเรื่องผมเผลอหันไปมอง F แล้วF หันมาพอดี ผมไม่รู้ว่าสบตากันนานแค่ไหน (แต่แบบว่ามันทำให้ผมละสายตาจากเธอไม่ได้เลย) และซักพักเราต่างละสายตาแล้วต่างคนต่างก้มหน้า ผมเลยเปลี่ยนบรรยากาศโดยการชวนคุยเรื่องหนังที่ดู แล้วก็ดูจนจบ เวาลเพียงแค่2ชั่วโมงแต่ผมกลับรู้สึกว่าเราอยู่กันนานเป็นวันๆ และแทบไม่อยากให้หนังเรื่องนั้นจบลงเลย

พอผมแยกย้ากจากF แล้วก็โทรคุยกับ Lเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอวางสายแล้ว ก็ทักไลน์คุยกับF ต่อ(โครตเลวเลย)
หลังจากนั้นมกับF ก็คุยกันอยู่บ่อยๆ แต่เหมือนว่าตะเป็นผมที่คิดไปเองว่าFมีใจให้ แต่ทุกครั้งที่เจอกันมองตากัน มันยิ่งทำให้ผมคิด ยิ่งเวลาคุยกันยิ่งถึงเนื้อถึงตัวมันยิ่งทำให้ผมหวั่นไหวมากขึ้น
ทุกวันนี้ผมอึดอัดใจมาก และไม่เคยบอกLเรื่องผมคิดยังไงกับFเลย เพราะกลัวว่าLจะไม่สบายใจ และลำบากใจเวลาเจอกันเพราะFกับLเป็นพื่อนกันมานาน(ก็พอๆกับผมแหล่ะ)เลยได้แต่เก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียว...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่