เราเป็นคน ตจว. ที่เพิ่งย้ายมาอยู่ กทม. ย้ายมาด้วยเหตุผลหลายประการ เช่น เพื่อมาสอบราชการ, เพื่อหนีจากสภาพแวดล้อมเดิมๆที่เคยอยู่, เพื่อมาเที่ยว ฯลฯ ปกติเวลาเราไปไหนที่ไกลจากบ้าน พ่อก็จะโทรหาเรา อาจโทรมาวันละครั้ง หรือโทรมาทุกๆ สองวัน
แต่ตอนนี้พ่อเราเพิ่งซื้อสมาร์ทโฟน และกำลังเห่อกับการเล่นไลน์ พอเรามาอยู่ กทม. พ่อก็ไลน์มาคุยทุกวัน แล้วก็ชอบถามจุกจิก เช่น กินข้าวแล้วยัง กินข้าวอะไร ทำอะไรอยู่ สอบวันไหน สอบที่ไหน สถานที่สอบตั้งอยู่ตรงไหน สอบเป็นยังไง มีคนสอบกี่คน นอนได้แล้ว ฯลฯ บางทีเวลาพ่อจะสอนหรือบ่นอะไรเรา ก็จะพิมพ์ผ่านไลน์ แล้วเราก็เบื่อที่จะตอบ เพราะเราไม่ใช่คนชอบเล่นไลน์ เราขี้เกียจพิมพ์ และก็ขี้เกียจอ่าน เราแทบไม่เคยไลน์ไปหาพ่อก่อนเลย ถ้าไม่มีธุระ และตอนนี้สุขภาพจิตเราก็ไม่ค่อยดี เพราะอยู่ในช่วงตกงาน เราต้องการอยู่เงียบๆ ทำอะไรตามลำพัง และไม่ค่อยอยากยุ่งเกี่ยวกับใคร
การคุยไลน์ไม่เหมือนกับคุยโทรศัพท์ ถ้าคุยโทรศัพท์แป๊บเดียวก็จบ จะพูดอะไรก็พูดให้หมดในคราวเดียว แต่ถ้าคุยไลน์ มันคุยได้เรื่อยๆ นึกจะพิมพ์เมื่อไหร่ก็พิมพ์ กว่าจะคุยกันจบมันเสียเวลามาก และพ่อก็ชอบถามอะไรจุกจิกด้วย ถามตั้งแต่บ่าย เว้นช่วงสักพัก แล้วไลน์มาถามเรื่องอื่นอีก จนกระทั่งสี่ทุ่มแล้วก็ยังไลน์มา แล้วถ้าพ่อไลน์มา เราก็ต้องตอบ เราเป็นคนตอบไลน์เร็ว เห็นปุ๊บตอบปั๊บ แต่เรารำคาญมาก เคยคิดอยากบล็อกไลน์พ่อด้วย บางทีก็บ่นกับน้องว่า "พ่อไลน์หาเอ็งขนาดนี้ด้วยหรือเปล่าวะ" ปกติเราก็ไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์นะ แต่ถ้าพ่อจะคุยแบบนี้ เราก็อยากให้พ่อโทรมามากกว่า จะคุยอะไรก็ให้เสร็จไปรวดเดียว คราวหน้าคิดจะบอกพ่อแล้วล่ะว่าเลิกไลน์มาสักที หรือถ้าไลน์มาอีกเราก็จะไม่ค่อยตอบแล้ว
ระบายเสร็จแล้ว ใครเข้ามาอ่าน ช่วยเข้าใจเจตนาเราหน่อยเถอะค่ะ ถ้าใครจะเข้ามาด่าว่าเราเลว อกตัญญู โดยไม่มีคำแนะนำใดๆให้ เราขอดักไว้ก่อนเลยว่าไม่ต้องตอบค่ะ
(ระบาย) ไม่ชอบให้พ่อเล่นไลน์
แต่ตอนนี้พ่อเราเพิ่งซื้อสมาร์ทโฟน และกำลังเห่อกับการเล่นไลน์ พอเรามาอยู่ กทม. พ่อก็ไลน์มาคุยทุกวัน แล้วก็ชอบถามจุกจิก เช่น กินข้าวแล้วยัง กินข้าวอะไร ทำอะไรอยู่ สอบวันไหน สอบที่ไหน สถานที่สอบตั้งอยู่ตรงไหน สอบเป็นยังไง มีคนสอบกี่คน นอนได้แล้ว ฯลฯ บางทีเวลาพ่อจะสอนหรือบ่นอะไรเรา ก็จะพิมพ์ผ่านไลน์ แล้วเราก็เบื่อที่จะตอบ เพราะเราไม่ใช่คนชอบเล่นไลน์ เราขี้เกียจพิมพ์ และก็ขี้เกียจอ่าน เราแทบไม่เคยไลน์ไปหาพ่อก่อนเลย ถ้าไม่มีธุระ และตอนนี้สุขภาพจิตเราก็ไม่ค่อยดี เพราะอยู่ในช่วงตกงาน เราต้องการอยู่เงียบๆ ทำอะไรตามลำพัง และไม่ค่อยอยากยุ่งเกี่ยวกับใคร
การคุยไลน์ไม่เหมือนกับคุยโทรศัพท์ ถ้าคุยโทรศัพท์แป๊บเดียวก็จบ จะพูดอะไรก็พูดให้หมดในคราวเดียว แต่ถ้าคุยไลน์ มันคุยได้เรื่อยๆ นึกจะพิมพ์เมื่อไหร่ก็พิมพ์ กว่าจะคุยกันจบมันเสียเวลามาก และพ่อก็ชอบถามอะไรจุกจิกด้วย ถามตั้งแต่บ่าย เว้นช่วงสักพัก แล้วไลน์มาถามเรื่องอื่นอีก จนกระทั่งสี่ทุ่มแล้วก็ยังไลน์มา แล้วถ้าพ่อไลน์มา เราก็ต้องตอบ เราเป็นคนตอบไลน์เร็ว เห็นปุ๊บตอบปั๊บ แต่เรารำคาญมาก เคยคิดอยากบล็อกไลน์พ่อด้วย บางทีก็บ่นกับน้องว่า "พ่อไลน์หาเอ็งขนาดนี้ด้วยหรือเปล่าวะ" ปกติเราก็ไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์นะ แต่ถ้าพ่อจะคุยแบบนี้ เราก็อยากให้พ่อโทรมามากกว่า จะคุยอะไรก็ให้เสร็จไปรวดเดียว คราวหน้าคิดจะบอกพ่อแล้วล่ะว่าเลิกไลน์มาสักที หรือถ้าไลน์มาอีกเราก็จะไม่ค่อยตอบแล้ว
ระบายเสร็จแล้ว ใครเข้ามาอ่าน ช่วยเข้าใจเจตนาเราหน่อยเถอะค่ะ ถ้าใครจะเข้ามาด่าว่าเราเลว อกตัญญู โดยไม่มีคำแนะนำใดๆให้ เราขอดักไว้ก่อนเลยว่าไม่ต้องตอบค่ะ