เราอยากจะแชร์ประสบการณ์การตรวจเจอ "มะเร็งปากมดลูก" ตั้งแต่เริ่มมีอาการผิดปกติ การเข้ารับการตรวจรักษา และระยะพักฟื้นหลังการรักษาให้เพื่อนๆ ได้ฟังและลองไปสังเกตอาการผิดปกติของตัวเองกันนะคะ

เราเริ่มมีอาการผิดปกติเมื่อปลายปี 2556
     ตกขาวเริ่มเปลี่ยนไป โดยปกติตกขาวของเราจะใสๆ หนืดๆ ไม่มีกลิ่น แต่คราวนี้มันเปลี่ยนเป็นเหมือนทารกแหวะนมออกมา เป็นสีขาวยุ่ยๆ กลิ่นก็เหมือนอ้วกเด็ก แต่ไม่คัน ไม่รู้สึกเจ็บ หรือปวดท้อง ตอนนั้นคิดว่าเดี๋ยวมันก็หายไปเองปล่อยไปสักสองเดือนมันไม่หาย  

     ครั้งที่ 1 ไปหาหมอคืองงมาก คุณหมอต้องการให้ตรวจการตั้งครรภ์ เราก็ยืนยันว่าไม่ได้ท้องค่ะ มีแฟนเป็นผู้หญิง แล้วประจำเดือนก็มาปกติ คุณหมอก็นัดวันให้ไปตรวจภายในที่แผนกสูตินรีเวช หลังจากที่ตรวจเสร็จแล้ว ก็รออีก 2 อาทิตย์มาฟังผล ผลที่ออกมาคราวนี้คุณหมอแจ้งว่าเป็น “มดลูกอักเสบ” ให้ยามากินแล้วก็ยาเหน็บ ก็หายเป็นปกติ แต่อีก 3 เดือนต่อมาประจำเดือนมามากแบบมากๆ เต็มแผ่นตลอด 7 วัน เรารอจนประจำเดือนหมดแล้วไปหาหมออีกครั้ง

     ครั้งที่ 2 หมอไม่ตรวจภายใน  แค่ฟังจากอาการที่เราเล่า แล้วสรุปว่าเราอาจกินฮอร์โมนมากเกินไป เช่น น้ำมะพร้าว แค่นี้  ?? ก็จ่ายยามาให้กิน ประจำเดือนก็มาแบบปกติ ตกขาวก็ปกติ  อีก 3 เดือนต่อมาตกขาวผิดปกติอีกแล้ว ก็เฮ้ย!!!! มันต้องผิดปกติแน่ๆ ไปหาหมออีกแล้วหรอเนี่ย

     ครั้งที่ 3 ไปหาหมอคราวนี้เข้าไปไม่ถึง 2 นาที รอรับยากลับบ้านได้ เหตุผลของหมอคราวนี้บอกว่าอาจเป็นเพราะมีแฟนเป็นผู้หญิงด้วยกัน “นิ้วสกปรกหรือเปล่า” !!!!!  เอ่อ.... หมดคำถาม ให้ยามากิน แต่คราวนี้เราไม่กิน เพราะแพ้ยาที่หมอให้มา แบบอยากอ้วกตลอดเวลา เลยไม่กิน ทำให้ตกขาวมีกลิ่นรุนแรงมากกกกกก... ก่อนช่วงเป็นประจำเดือนเนี่ย เหม็นสุดๆ แต่ไม่คันนะคะ ยิ่งเมนมาวันแรกเนี่ย กลิ่นออกคาวๆ เน่าๆ เลยค่ะ  คอยถามแฟนกับน้องสาวตลอดว่าได้กลิ่นรึป่าว แต่ทั้งแฟนทั้งน้องสาวบอกว่าไม่ได้กลิ่นหรอก กลิ่นไม่ได้โชยออกมาขนาดน้านนนนน ถ้าคนอื่นได้กลิ่นนี่ข้างในคงเน่าสุดๆ อ่ะ จนกระทั่งเดือนเมษา 2558 ที่ผ่านมา แฟนบอกว่า ได้กลิ่นตกขาวเรามันโชยออกมาเป็นบางครั้ง  ไปหาหมอตรวจเหอะ แต่ยังไม่ทันได้ไป เป็นเมนซะก่อนคือวันที่ 27 เมษายน 58 แต่มันเป็นมากจนไม่มีท่าทีว่าจะหยุด แต่เลือดที่ไหลออกมามันเป็นเหมือนเลือดสดนะคะ ยืนอาบน้ำในห้องน้ำนี่หยดแหมะเลย เป็นเมนจนถึงวันที่ 4 พฤษภาคม 58 เริ่มกลุ้มใจมากกกก เพราะเมนมันไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยค่ะ  

     ครั้งที่ 4 ตัดสินใจไปหาหมอ แต่.. เปลี่ยนโรงพยาบาล
     พอไปถึงเราก็เล่าอาการทั้งหมด คุณหมอบอกเปลี่ยนผ้าตรวจภายในเลยค่ะ เราบอกว่าเป็นเมนอยู่ตรวจได้หรอค่ะ คุณหมอบอกตรวจเลยค่ะมันผิดปกติ เราก็ไปเปลี่ยนผ้า นอนขึ้นขาหยั่งเตรียมตัวเตรียมใจ พอคุณหมอเริ่มจะตรวจบอกว่า นี่มันเป็นเลือดสดนะคะเนี่ย ไม่น่าจะใช่เลือดประจำเดือน นึกในใจ ชิหายล่ะ กรูเป็นไรฟ่ะเนี่ย ครั้งแรกคุณหมอสอดเครื่องมือเข้าไป ตรวจๆๆๆ สักพักเอาเครื่องมือออก คราวนี้เอาแท่งยาวๆ ทาสารหล่อลื่น แหย่เข้าไป เราเดาว่ามันน่าจะเป็นเครื่องอัลตราซาวด์ภายในรึเปล่า อันนี้ไม่แน่ใจ แต่ รู้สึกว่าคุณหมอแหย่ไปทางด้านซ้าย ขวา ดูภายในมดลูกผ่านทางหน้าจอ ตรวจเสร็จแล้วก็เอาออก แล้วก็เอาเหมือนเจลมาทาที่หน้าท้อง อันนี้เป็นเครื่องมืออัลตราซาวด์ค่ะ มาเลื่อนไปมาบนหน้าท้อง พร้อมกับคุณหมอก็ดูผ่านหน้าจอ พอตรวจเสร็จแล้ว คุณหมอบอกว่า
     
     หมอขอตรวจภายในอีกทีนะคะ เอ่อ... ได้เลยคะหมอ ในใจก็กลัวมากกกก...พอตรวจภายในอีกรอบ คราวนี้คุณหมอบอกว่า คนไข้ค่ะ มันมีติ่งเนื้อยื่นออกมาที่ปากมดลูกน่ะค่ะ   เอ่อ.... คิดในใจว่าอะไรนะ !!!!!  หมอขอตัดชิ้นเนื้อไปตรวจนะคะ เราก็ตอบว่าค่ะ แต่ในใจว้าวุ่นมากๆ คุณหมอบอกว่าเจ็บหน่อยนะคะ เราก็ตอบว่าค่ะ ก็เจ็บอ่ะนะ แต่เจ็บแบบทนได้ เพราะกลัวมากกว่ารึเปล่าก็ไม่รู้ แต่รู้สึกว่าคุณหมอตัดไปตรวจหลายชิ้นอ่ะ เพราะแอบเห็นชิ้นเนื้อที่ตัดออกมาแล้วอยู่ในกระบอกที่ผู้ช่วยเตรียมเอาไว้   เราก็อืม.. หลายชิ้นเหมือนกันนะเนี่ย จากนั้นก็ไปเปลี่ยนผ้า มานั่งคุยกับคุณหมอ เราถามว่ามีสิทธิ์เป็นมะเร็งปากมดลูกมั้ย ??? คุณหมอบอกว่า ถ้ามองด้วยตาเปล่าหมอบอกไม่ได้จริงๆ ค่ะ มันอาจจะเป็นหรือไม่เป็นก็ได้ แต่ถ้าตรวจมะเร็งปากมดลูกปีที่แล้วไม่เป็น ก็ไม่น่าเป็นห่วงนะคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องรอผลแล็บอย่างเดียวค่ะคนไข้ แต่มองด้วยตาเปล่าเนี่ย หมอว่าไม่น่าจะเป็นมะเร็งนะคะ คุณหมอพูดจาดี พูดให้กำลังใจสุดๆ อ่ะโชคดีที่เจอคุณหมอที่ดีมากๆ คุณหมอบอกว่า หมอให้ยาไปทานนะคะ เลือดจะค่อยหยุดไหลค่ะ แล้วอีก 1 อาทิตย์กว่าๆ  มาฟังผลตรวจชิ้นเนื้อนะคะ คุณหมอดีมากๆๆๆๆ เลยอ่ะ ถ้าไปที่รพ.เดิม คงไม่ได้ตรวจแน่ๆ  

        เดี๋ยวกลับมาเล่าตอนฟังผลตรวจชิ้นเนื้อต่อนะคะ