จับแพะชนแกะไป ได้กันนัก
ไม่รู้จัก สักครา หาเหตุผล
จับสิ่งนั้น ปนสิ่งนี้ มีเล่ห์กล
ดูสับสน ไปหมด หดหู่ใจ

ทำเป็นเด็กเลี้ยงแกะ แนะโน่นนี่
มั่วทุกที ทำไปเรื่อย เหนื่อยใจไหม
พูดไม่คิด ผิดเป็นถูก ผูกกันไป
เชื่อไม่ได้ สักอย่าง ที่อ้างกัน

ช่างเหมือนกันยังกับแกะ แหละคราวนี้
ทำท่าที่ ทึกทัก หนักใจนั่น
แล้วสุดท้าย ก็กลับกลาย ไปโดยพลัน
ดูน่าขัน เหมือนจำอวด ชวดเหมือนเดิม...