นานมาแล้วมี กบในกะลาครอบ ตัวหนึ่ง โมโหโวยวายที่มีใครไม่รู้เปิดกะลาที่ครอบตนเองไว้ออก “ไหน...ใครบังอาจมาเปิดกะลาของฉันนะ กำลังหลับสบายอยู่เลย” กบเลือกนาย ตัวนี้ยังคงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการเลือกเจ้าแห่งฟาร์มที่แสนยาวนานเมื่อวานนี้อยู่เลย ผลโหวดคือ เจ้า ม้าดีดกะโหลก ได้เป็นอีกตามเคย
“ตื่นได้แล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่า” คางคกขึ้นวอ ร้องชวน “วันนี้ที่บ้านของมานีจะมี ปิ้งปลาประชดแมว ด้วยนะ เราไปขอเจ้าเหมียวตอนที่มานี ฝากปลาไว้กับแมว กินกันดีกว่า ได้ยินมาว่าเป็น ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ด้วย ปลาตัวเบ้อเริ่มเทิ่มเลยหละ”
“ฉันเห็นมานีจับปลานี้ได้เมื่อเช้า พายเรือไปในลำคลองกับมานะ แต่มานะมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ นอนสบายอยู่ในเรือมีลูกไก่อยู่ในกำมือ ด้วย ปล่อยให้มานีหาปลาอยู่คนเดียวโดย เอากุ้งฝอยไปตกปลากะพง เอ๊ะ...นั่นเสียงอะไรนะเพราะดี”
มานีกำลัง สีซอให้ควายฟัง ในใจของมานีนึกถึงตอนที่ ขี่ช้างจับตั๋กแตน และให้ อ้อยเข้าปากช้าง ตอนเด็ก ๆ มันช่างสนุกจริง ๆ บางครั้ง เห็นช้างขึ้ ขี้ตามช้าง ด้วย แต่ตอนนี้ ช้างตายทั้งตัว เอาใบบัวปิด ไปแล้ว เพราะช้างทำ ใจดีสู้เสือ มันจึงโดนเสือกัดตาย
“กระต๊าก ๆๆ” เสียงไก่ร้องขึ้น มันโดน หมาลอบกัด เจ้าตูบ ชอบทำตัวเป็น หมาหยอกไก่ อยู่เป็นประจำ แต่เจ้าตูบเป็นหมาที่รักแมวมากชอบทำตัวเป็น หมาหวงก้าง ไม่ยอมให้แมวกินกระดูกเพราะกลัวว่าจะตำท้องได้ แต่ที่น่ารำคาญมาก ๆ คือเจ้าตูบชอบทำตัวเป็น หมาเห่าใบตองแห้ง กบกับคางคกต้องอุดหูเป็นประจำเพราะไม่อยากฟัง
กบกับคางคกกำลังกระโดดไปหาเจ้าเหมียวที่บ้านมานี เพื่อที่จะขอปลามากิน แต่คางคกกระหายน้ำเหลือเกิน อย่าหวังน้ำบ่อหน้า จึงก้มลงดื่มน้ำบ่อน้อยที่พบเจอ แต่น้ำนั้นมีรสเปรี้ยว จึงลอง กวนน้ำให้ขุ่น เผื่อว่าน้ำจะหายเปรี้ยว แต่ก็ไม่หาย กบจึงบอกว่า “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ที่บ้านมานีละกัน”
แต่เรื่องมัน กลับตาลปัตร เพราะ กระเชอก้นรั่ว ปลาที่มานีหาได้ หลุดลงน้ำไปหมดเลย ปลาทั้งหมดรวมทั้ง กระดี่ได้น้ำ จึงรอดตาย ไม่มีปลาย่างให้กบกับคางคกกินแล้ว
กบกับคางคกหิวมากจนตาลาย เห็นกงจักรเป็นดอกบัว มันจึง เข้ารกเข้าพง หญ้าเพื่อหาอาหารแทน แต่ทั้นใดนั้นพวกมันตกใจมาก เพราะเจองูตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งซึ่งก็กำลังหิวมากเช่นกัน เจ้างูฉกมาที่คางคก คางคกจึงต่อสู้ แต่มัน ขว้างงูไม่พ้นคอ จึงโดนบีบรัดและกินเป็นอาหาร
ส่วนกบเมื่อเห็นเพื่อนโดนกินต่อหน้าต่อตาก็กลัวมากปีนขึ้นไปบนบ้าน หาอะไร กินบนเรือนขึ้บนหลังคา เมื่อเสร็จภารกิจมันก็นอน แกว่งเท้าหาเสี้ยน “โอ๊ย...”
นิทานสุภาษิต คำพังเพย ขำๆ
“ตื่นได้แล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่า” คางคกขึ้นวอ ร้องชวน “วันนี้ที่บ้านของมานีจะมี ปิ้งปลาประชดแมว ด้วยนะ เราไปขอเจ้าเหมียวตอนที่มานี ฝากปลาไว้กับแมว กินกันดีกว่า ได้ยินมาว่าเป็น ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ด้วย ปลาตัวเบ้อเริ่มเทิ่มเลยหละ”
“ฉันเห็นมานีจับปลานี้ได้เมื่อเช้า พายเรือไปในลำคลองกับมานะ แต่มานะมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ นอนสบายอยู่ในเรือมีลูกไก่อยู่ในกำมือ ด้วย ปล่อยให้มานีหาปลาอยู่คนเดียวโดย เอากุ้งฝอยไปตกปลากะพง เอ๊ะ...นั่นเสียงอะไรนะเพราะดี”
มานีกำลัง สีซอให้ควายฟัง ในใจของมานีนึกถึงตอนที่ ขี่ช้างจับตั๋กแตน และให้ อ้อยเข้าปากช้าง ตอนเด็ก ๆ มันช่างสนุกจริง ๆ บางครั้ง เห็นช้างขึ้ ขี้ตามช้าง ด้วย แต่ตอนนี้ ช้างตายทั้งตัว เอาใบบัวปิด ไปแล้ว เพราะช้างทำ ใจดีสู้เสือ มันจึงโดนเสือกัดตาย
“กระต๊าก ๆๆ” เสียงไก่ร้องขึ้น มันโดน หมาลอบกัด เจ้าตูบ ชอบทำตัวเป็น หมาหยอกไก่ อยู่เป็นประจำ แต่เจ้าตูบเป็นหมาที่รักแมวมากชอบทำตัวเป็น หมาหวงก้าง ไม่ยอมให้แมวกินกระดูกเพราะกลัวว่าจะตำท้องได้ แต่ที่น่ารำคาญมาก ๆ คือเจ้าตูบชอบทำตัวเป็น หมาเห่าใบตองแห้ง กบกับคางคกต้องอุดหูเป็นประจำเพราะไม่อยากฟัง
กบกับคางคกกำลังกระโดดไปหาเจ้าเหมียวที่บ้านมานี เพื่อที่จะขอปลามากิน แต่คางคกกระหายน้ำเหลือเกิน อย่าหวังน้ำบ่อหน้า จึงก้มลงดื่มน้ำบ่อน้อยที่พบเจอ แต่น้ำนั้นมีรสเปรี้ยว จึงลอง กวนน้ำให้ขุ่น เผื่อว่าน้ำจะหายเปรี้ยว แต่ก็ไม่หาย กบจึงบอกว่า “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ที่บ้านมานีละกัน”
แต่เรื่องมัน กลับตาลปัตร เพราะ กระเชอก้นรั่ว ปลาที่มานีหาได้ หลุดลงน้ำไปหมดเลย ปลาทั้งหมดรวมทั้ง กระดี่ได้น้ำ จึงรอดตาย ไม่มีปลาย่างให้กบกับคางคกกินแล้ว
กบกับคางคกหิวมากจนตาลาย เห็นกงจักรเป็นดอกบัว มันจึง เข้ารกเข้าพง หญ้าเพื่อหาอาหารแทน แต่ทั้นใดนั้นพวกมันตกใจมาก เพราะเจองูตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งซึ่งก็กำลังหิวมากเช่นกัน เจ้างูฉกมาที่คางคก คางคกจึงต่อสู้ แต่มัน ขว้างงูไม่พ้นคอ จึงโดนบีบรัดและกินเป็นอาหาร
ส่วนกบเมื่อเห็นเพื่อนโดนกินต่อหน้าต่อตาก็กลัวมากปีนขึ้นไปบนบ้าน หาอะไร กินบนเรือนขึ้บนหลังคา เมื่อเสร็จภารกิจมันก็นอน แกว่งเท้าหาเสี้ยน “โอ๊ย...”