แล้วพิศดูภูผาศิลาเลื่อม     ชะโงกเงื้อมน้ำวนชลสาย
แลลิบลิบหลังคาศาลาราย     มีเสาหงส์ธงปลายปลิวระยับ
พระยินดีชี้บอกสินสมุทร     โน่นแน่กุฎิ์มุงกระเบื้องเหลืองสลับ
พระหน่อน้อยค่อยเรียงเคียงคำนับ     หมายประทับที่เสาหงส์ตรงเข้ามา
     ฝ่ายโยคีที่อยู่บนภูเขา     กับคนเหล่าเหลือตายหลายภาษา
ทั้งจีนจามพราหมณ์แขกไทยชวา     วิลันดาฝรั่งพรั่งพร้อมกัน
เป็นร้อยคนปรนนิบัติอยู่เช้าค่ำ     บ้างต้มน้ำเก็บลูกไม้มาให้ฉัน
เป็นเหล่าล้อมพร้อมหน้าเวลานั้น     บ้างนวดฟั้นปรนนิบัตินั่งพัดวี