เป็นทหารรุ่นน้องเนี่ย เหนื่อย ทั้งกาย ทั้งใจเลยครับ ผมอยู่ค่ายฝึกการรบพิเศษ พิเศษจริงๆ เลย
ที่ผ่านมา ก่อนวันแม่ เตรียมงานปลูกป่า โอ้ย ขุดหลุม ขนกล้าไม้ ปรับพื้นที่ ถางหญ้า สารพัด
แหม่ ว่างๆ ก็เบื่อ เย็นถึงดึกประมาณสี่ห้าทุ่มไปช่วยงานศพ งานสวด งานบวช  งานแต่ง
ทำฝาย ที่ผมคิดว่าทำเป็นการส่วนตัวซะมากกว่า เพราะไม่เห็นมีชาวบ้านมาช่วยเลย และ บนฝั่งมีบ้านหลังใหญ่ของด็อกเตอร์อะไรซักอย่าง มีเรือนแพสองหลังมีกระชังปลาด้วย  โชคดีหน่อยที่มีบางช่วงผมได้ขึ้นไปช่วยบน บก.พัน เพราะมีรุ่นพี่เค้าลา ผมจบ ปวส.คอม สบายนิดหน่อย แต่ก็ยังลำบากใจบ้างเพราะ คนนี้สั่งอย่างนี้ คนโน้นสั่งอีกอย่าง ผมช่วยงานใน กร. แต่ก็มีชงกาแฟให้แขก หรือ นายทหารต่างๆ บ้าง เห้อ
เหลืออีกตั้ง สองเดือนกว่าจะปลด จะบ้าตายแล้วเนี่ย สิ้นเดือนนี้ไม่รู้จะได้ลามั้ย เพราะ รุ่นพี่มีเรื่องกัน แถมรุ่นผมลากันเยอะมาก บางคนไปตั้ง สองสามรอบ ไปทำไรไม่รู้  ผมก็อยากลาเหมือนกันนะ แล้วคนที่ลาแล้วขาดเนี่ย ถ้าทำจำหน่ายได้เนี่ยสุดยอดเลยเนาะ เงินเดือน หมื่นนึง เหลือเดือนห้าพันกว่าบาท ค่าของพีเอ็กอีกก เดือนนึง เหลือเท่าไหร่ล่ะ เดือนที่แล้วหักค่าชุดใหม่แบบกระเป๋าเฉียง เกือบสองพัน ค่าเสื้อยืด ค่าพีเอ็กตอนอยู่หน่วยฝึกก็เพิ่งหัก สรุป เดือนที่แล้ว เหลือ 25 บาท ครับ 25 บาท แถม เดือนนี้ไบต์ฟอร์มัม เสื้อสีฟ้าครับ ไม่ได้บังคับ แต่ต้องมีทุกคน ผ่านไปแล้ว ผมยังไม่ได้แกะถุงเลยครับ พลทหารไม่เห็นเกี่ยวไรเลย
บ่นมายาวแระ สุดท้ายนี้ สิ้นเดือนได้ลาซัก สิบ สิบห้าวันเถิดดดด แล้วว กลับมาได้ลารุ่นซักเดือน ขนาดผมเป็นหกเดือนแล้วยังเหนื่อยขนาดนี้ เห้อ ไม่ทันได้เจอรุ่นน้องก็ต้องไปละ
เหนื่อยจริง ทั้งใจ ทั้งกาย ใครเรียนจบมาดี เป็นครูเป็นหมอเถอะครับ ใครไม่รักอาชีพทหารอย่าเข้ามาเลย แต่ก็นะ แล้วแต่ความคิดแต่ละท่าน

ผมพลทหารมาระบายความในใจนิดหน่อยครับ มันอึดอัด แฟนก็ไม่ว่าง แม่ก็ไม่ค่อยมีตังค์จ่าย โอ้ย สารพัดความคิดในหัว มั่วหมดแล้วววว