หวัดดีคับ แหะๆ ผมกำลังพึ่งหัดเขียนกระทู้
ด้วยที่ว่ามีเหตุผลบ้างอย่างที่อยากจะมาแบ่งปันกันคับ  อาจจะเขียนออกมาได้ไม่ดีเท่าไร แต่ก็ลองชมกันนะคับ

เรื่องมีอยู่ว่า!!!  ผมเป็นเด็กเชียงใหม่คนหนึ่ง ที่ไม่เคยเข้าไปกรุงเทพหรอกคับ เป็นเด็กบ้านนอกๆ นอกเมืองเชียงใหม่เลยก็ว่าได้ 555
แต่ดันไปคุยกับคนๆหนึ่งที่อยู่กรุงเทพโน้น(ก็เคยเป็นเพื่อนก็มานั้นแหละ) คุยมาได้ 2ปีกว่าๆล่ะ
แล้วก็วันหนึ่ง เป็นวันที่ใกล้ถึงวันเกิดเขา ผมก็เลยคิดว่าจะซื้อของขวัญให้ แต่ทะว่า เขาไม่ได้กลับบ้าน(เชียงใหม่)



เท่านั้นแหละคับ การเดินทางของเด็กบ้านนอกคนหนึ่งก็เริ่มขึ้น
กับกล้อง 2 ตัว พี่สาวอีกคน ที่จริงพี่เขาไปเพราะจะไปเที่ยวเฉยๆและแอบไม่ได้บอกด้วยว่า "หนีตามสาว"
ยุทธการส่งของขวัญก็เริ่มขึ้น !!!

  
ลาก่อนนนเชียงใหม่

หวัดดี กรุงเทพ เมื่อฝนจะตกด้วยนะ


พอถึงกรุงเทพปุ๊บ เอ๋ เขาหายไปไหนหว่าาาา


ไม่เป็นไรๆ ขอไปเที่ยวกันแล้วกัน อย่างแรกขึ้นรถไฟฟรี


ดอนเมือง-หัวลำโพง




ถึงแล้วพึงเคยเห็นครั้งแรก ช้าอยู่ใย ถ่ายรูป


ชักเริ่มหิวแล้ว เลยไปหิวไรกินที่เยาวราช เขาว่าของกินอร่อยๆ เยอะ ลุยยย

ไม่ได้เป็นอย่างที่หวังอ่ะ มีร้านหนึ่งคนเยอะมาก แต่ไม่อร่อยเลยอ่ะ คิดถึงน้ำพริกอ่อง ไส้อั่ว สุดๆ

เดินเล่นต่อสักพักดีกว่าา



กินเสร็จก็เช็คเวลาส่งของขวัญแปป

เรียบร้อย เวลาส่งของ พรุ่งนี้ ตอนเย็น สนามหลวง

เหลือเวลาอีกเยอะ ไปลองขึ้น รถไฟฟ้าดีกว่า

โหยย คนจะเยอะไปไหน

ใจเย็นๆ ค่อยๆเดินกัน

อยู่กรุงเทพเขาต้องรีบกันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ผมนี่ตามแทบไม่ทัน
กะจะมา Slow life กรุงเทพ ซะหน่อย

รถไฟฟ้ายังไม่มา ถ่ายรูปรอเลยแล้วกัน


มาแล้ว


สถานที่ต่อไป ท่าน้ำสาทร



โหย กว่าจะได้ขึ้นเรือ แถวยาวเป็นกิโล

แต่ก็ไม่เสียแรงที่รอ วิวสวยดีอ่ะ



ในที่สุดก็ถึง Asiatique





จบวันแรกของการมากรุงเทพ เหนื่อยมากๆ เดินตั้งแต่ เช้ายันเย็น แต่ก้อหนุกดี

วันรุ่งขึ้นก็จะได้ส่งของขวัญล่ะ ตื่นเต้นๆ

วันที่ 2 ของการเดินทาง


เหลือเวลาอีกนานมากกว่าจะถึงตอนเย็น เลยชวนพี่ไปเที่ยวต่อ55
แล้วกะว่าจะตอนจะหนีไปล่ะ พอวางแผนเส็ดก็เที่ยวววว


เขาเรียกสวนอะไรไม่รู้จำไม่ได้ แต่รู้อย่างเดียวอยู่ใกล้ BTS ราชเทวี



ก่อนถึงก้อเป็นตึกมืดๆ ด้วยความที่ผมชอบถ่ายแบบมืดอยู่ เลยขอสักแชะ

นี้รูปข้างๆ สวน


จากนั้นก็นั่งBTSต่อ ไปช่องนนทรี นั่งBTS เป็นว่าเล่นเลย 5555


แต่สังเกต วันนี้ไม่ค่อยมีคนเลย สงสัย เป็นเพราะวันแม่ มั้ง

คิดไปคิดมา อยากเห็น สนามบินสุวรรณภูมิ ไปอีกๆ

รอ แอร์พอตลิ้งแปป
มืดอีกล่ะ ถ่ายรูปแปป

ถึงแล้วววววว ตื่นเต้นมาก พึ่งเคยเห็น 55555

ทางเลื่อนๆ

อีกรูปๆ

คนหายหมดเลย


เดินทางไปต่อ จุดหมายใหม่ อันนี้คุณพี่ อยากไปเอ้าไปก็ไป


ไปรษณีย์กลางบางรัก
โหยยยยใหญ่มว๊ากกก


แต่พอไปถามยาม เขาให้เขาได้แค่ชั้น 1
น้ำตาไหล พรากมาตั้งไกล ถึงไปถ่ายชั้นบนไม่ได้

เอาว่ะชั้นลงก็เอา ตามเคยนางแบบจำเป็น




แต่พอถ่ายรูปเพลิน ดูเวลา ตายยยยยยยยยยยยยย!!
5โมงเย็นแล้วเหรอเนี่ย เลยบอกเวลาพี่ตรงนี้เจอกันอีกที ค่ำๆ จากนั้นก้อใส่ตีนผีหารถไปสิคับ
Taxi ไม่ต้องถามไม่รับแน่นอน ทางสุดท้าย รถเมย์ไปเลยแล้วกัน


เอาสิ!! ติดเข้าไปๆ สุดท้าย...
คุยกับเขา..........


ทันนะ แต่เขาไปหาเขาไม่ได้ คนเยอะมากกกกกกกก อีกอย่างเขาก็ถือพานอยู่หน้าเวทีโน้น แล้วเราหางแถวเขาเลยยยยยย
ซวยจริงๆ จะได้เจอแล้วแท้ๆ แห้วอีกตามเคย

แล้วก็เหมือนสวรรค์มากโปรดดดดดด


เขาบอกให้ไปหาที่วิทลัยยยยยยยยยย
เอาหละ พรุ่งนี้เอาใหม่ ต้องเจอให้ได้


นั่งรอพี่อยู่สนามหลวงต่ออออออ

พอเจอพี่เส็ดก็รีบกลับพรุ่งนี้ต้องเจอๆ แต่ก่อนกลับขอสัก แชะ





วันสุดท้ายก่อนกลับ และความซวยก็มาเยือนอีกครั้ง ต้องไปซื้อของฝากให้คนที่บ้านอีก นั้นไงให้มันได้อย่างนี้สิ!!!

เดินเข้าไปสิ Central wold MBK แพลตตินั่ม Siam center  เอาเข้าไปยังไม่พอออออ ประตูน้ำ


เส็ดกิจปุ๊ป ใส่เกียร์หมีเลยสิคับ พญาไทอยู่ไหนนน
พอถึงเปิดโทรสับเลยยยยย



แต่ว่าผมไม่ได้เสียใจหรือคิดเสียดายเวลาที่เดินทางผ่านมาเลยแม้แต่น้อย
ผมรู้สึกขอบคุณ เขาคนนั้นเสียมากกว่าที่ทำให้ผมกล้าที่จะเดินทางตามความรู้สึกของตัวเอง
เพราะ อย่างน้อยที่สุดผมก็ได้ออกมาหาประสบการณ์ชีวิตได้เจอให้สิ่งที่ไม่เคยเห็น ได้เจอบรรยากาศอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
แม้ว่า ของขวัญวันเกิดเขาจะไม่ได้ถึงมือ ผมก็จะเก็บไว้ รอวันที่ได้เจอเขาอีกครั้งหนึ่ง และก็จะรออยู่ตรงนี้แหละ
บางที่ อาจจะมีคนว่าผมบ้าหรือป่าวทำอะไรโง่ๆไปหรือป่าว ผมไม่โกรธนะ มันคือสิ่งที่ผมอยากทำและผมก็จะทำ

ผมชอบคำพูดรายการหนึ่งที่ว่า

"จุดหมายปลายทาง อาจไม่ใช่ที่สุดของความงดงาม"


ฝากเพจผมด้วยนะคับทำไว้นานแล้วล่ะมาพูดคุยกันได้นะคับ
https://www.facebook.com/kwaamngao.isfriend

ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านคับ